Aile

Yorulduğumu nasıl anlatabilirim?

Gizli Kullanıcı10 Temmuz 2024 19:18

Ben bugün 33 yaşına girdim. Annem de her zaman pek iyi bir ilişkimiz yoktu ama kötüde değildi. Benim 1,5senedir bir sevgilim var, ilk ailemi anlattım bu durumu kendisi aynanın köyden olduğu halde Hristiyan. Ve adam bunu kabul etmek istemiyor hiçbir şekilde konuşmuyoruz. Ben çok yoruldum, ağlamaktan, aynı evde oturup kimseyle konuşamamaktan. Ne yapacağımı bilmiyorum. Bize acil yardım lazım. Ama hepimize

Bu soru 17 Temmuz 2024 18:50 tarihinde Klinik Psikolog Pınar Özdemir tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Sevgili danışan,

Annenizin ilişkilere bakış açısı ile sizin bakış açınızın kültürel ve dini açıdan farklı olduğunu görüyorum. Bu sürecin yorucu ve zorlayıcı olduğunu ve nasıl baş edeceğinizi bilemiyor olmanız anlaşılır bir durum. Annenizin ilişkiler üzerinden deneyimlediklerine, kültürüne ve dine olan inançlarının çerçevesinde bir düşünceye sahip olduğun ve sizin bu düşünceye zıt bir düşünceyle yaklaştığınızdan problem oluşması muhtemeldir.

Bu süreç içerisinde öncelikle ne istediğinizi bilmeniz hatta ne hissettiğinizi farkında olmanız önemlidir. Evlenmek istediğinize, bununla baş etmek ve kendinizi ifade etmeniz, mücadele vermeniz için bir süreçten geçeceğinizi idrak etmeniz size ilk aşamada yol gösterecektir.

Annenizle kuracağınız iletişim baş etmenizi için size yol gösterebilir. İletişim kurmanın bazı etkenleri vardır. Bunlar, karşılıklı empati, iletişimin netliği, iletişimin dili ve güven ilişkisidir.

-Annenize karşı kurduğunuz iletişiminizin açık ve net olduğundan emin olun. Ne istediğinizi, beklentilerinizi ve partnerinizle olan ilişkinizi açık bir şekilde anlatın, kendi duygularınızı ve düşüncelerinizi fark ettirin.

-Annenizle kurduğunuz iletişim dilinin önemini vurgulamak isterim. İletişimin yönünü değiştiren etkileyen sen ve ben dili vardır. Annenize karşı kendi duygularınızı, düşüncelerinizi ifade ederken sen dili ile suçlayıcı bir şekilde yaklaştığınızda olayın akıbeti daha farklı yöne ilerlemektedir. Bu sebeple ben dilini kullanmanın, olayları kendinizden kendi benliğiniz üzerinden duygularınızı rahatlıkla anlatmanızı iletişimi daha sağlıklı kurmanızı kolaylaştıracaktır.

-Zaman zaman beklentileriniz gerçekleşmediğinde karşı tarafın bilinçli bir şekilde işi zorlaştırdığı kanısına varırız. Annenizin deneyimlediği yaşantısında kültüre ya da dini sebeplerle bu algıyla karşılaşmış, yaşamış olabilir. Bu nedenler hevesinizin kırıldığını yani duygularınızı paylaşırken annenizinde bir birey olduğunu ve duygulara sahip olduğunu unutmamanız gerekir. Annenize karşı onun düşüncelerini deneyimlerden edindiklerini fark ettiğinizi, onu anladığınızı ve belki de inançlarından kaynaklı sizi korumak ya da kendi inancının doğrusuna dayanarak yönlendirmek istediğini fark ettiğinizi empati kurarak ifade edebilirsiniz. Empati duygunuza yer verdiğinizde anne çocuk ilişkisini farklı bir boyata taşıyarak bu iletişim şeklini deneyebilirsiniz.

Sevgili danışan, bu süreçte her iki tarafın farklılıklarıyla baş etmek arada kalmak ve kendi duygularınızı fark edememenin zorluğunu anlayabiliyorum. Bu süreçte baş etmeniz için bir psikoloğa başvurarak psikolojik destek alabilirsiniz.

Sevgilerle.

Klinik Psikolog Pınar Özdemir.             

 

 

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Evliliğimde çok sıkıntılı durumlar yaşıyorum. Şu an ayrılma kararı almalı mıyım

Kendimi şu an çok çaresiz, yalnız, aşağılanmış ve terk edilmiş hissediyorum. 3 yıldır evliyim ve şu an eşim ailesinin yanında bende kendi ailemin yanındayım. Kendimde bağımlı kişilik sorunu olduğunu düşünüyorum. Eşimin de narsist kişilik bozukluğu olduğunu düşünüyorum. Ayrılık kararı almalı mıyız? Aslında bu kararı zaman zaman ben ya da eşim istemiş oluyor birbirimizi vazgeçiriyoruz. Ailesi yüzünden ve eşimin ailesinin hatalarını hiçbir zaman kabul etmemesi yüzünden onlar olmadan kendi kararlarını alamıyor oluşundan annesinin her istediğini yapıyor olmasından çok rahatsızım. Kavga sebebimiz hep onun ailesi oluyor benden onları ilişkimize karıştırmamamı istiyor fakat beni hep kendisi ve annesi tetikliyor yuvamıza karışarak her şeyi yönetmek isteyerek ve buna eşim izin veriyor. Hiçbir zaman karşı çıkmıyor bana karşı sevgisinin az olduğunu düşünüyorum. Benim ona çok fazlayken kendisi bana sevgi ilgi değer göstermiyor. Psikolojik şiddet uyguluyor zaman zaman ailesi yüzünden de fiziksel şiddet uyguladı. Hiç güzel kelimeler kullanmaz bana karşı ben hep ona saygılı davranmaya çalışırken o hep hakaret edici kelimeler kullanır. Özür kolay kolay dilemez ben haklı olduğum da bile evim içinde beni yok saymasına rağmen görmezden gelmesine rağmen gider alttan alır özür dilerim. Beraberliğimiz boyunca onu çok sevdim çok aşık oldum ama o bana sadece başlarda o şekilde öyleydi sanki sonra hiç beni kaybetmekten korkmadı incitmekten korkmadı benim için mücadele etmedi bizim için çaba göstermedi şu an benden boşanmak istiyor ikimizin de mutluluğu için bunun doğru olduğunu söylüyor bende bunu biliyorum ama bu duyguyu kabullenemiyorum. Onunla yaşadığım güzel anlar evimizin içindeki iyi anılarımız hep aklıma geliyor. Sürekli ağlıyorum onu düşünüyorum annesi yüzünden bu noktaya geldiğimizi düşünüyorum uzaktayken kimse yokken iyiyiz diye düşünüyorum. Beni hiçbir zaman anlamıyor derdimi kaygımı dinlemek istemiyor çözüm bulmak istemiyor anlattığımda önemsemiyor bana hiç hak vermiyor hep itiraz ediyor hep bir bahane buluyor evliliğimiz için çabalıyorum halen ama doğru bir şey mi yapıyorum yanlış mı bilmiyorum çok kararsızım kafam karmakarışık duygularım karışık ama bir sonuca ulaşamıyorum ne yapmalıyım ayrılıp hayatıma devam mı etmeliyim yoksa bu evliliği sürdürmeli miyim ?