Zayıfladım ama hala aynada kendimi kilolu görüyorum ne yapacağım

Merhaba Sevgili Danışan,

Sana yazarken içtenlikle söylemek isterim ki, senin bu satırlarda anlattıkların, sadece bir "beden" meselesinden çok daha fazlasını ifade ediyor. Bu durumun seni ne kadar yorduğunu, yemek yemekten kaçınacak kadar bir baskıya dönüştüğünü ve bu baskının altında zihinsel olarak ne kadar zorlandığını hissedebiliyorum. Kendini aynada hala “kilolu” biri olarak görmen, aslında beden algınla ilgili derin bir içsel çatışmanın işareti. Bu, birçok kişinin yaşadığı ama çok az kişinin açıkça dile getirebildiği zor bir süreçtir. Senin bunu fark etmiş olman ve yardım istemen gerçekten çok değerli bir adım.

Yazdıklarına göre geçmişte dış görünüşünle ilgili sık sık eleştiriler almışsın. "Zayıf olsan güzel olursun", "kilolusun" gibi söylemler sana sadece dış görünüşünle ilgili bir mesaj vermekle kalmamış, kendilik değerini zayıflığın üzerinden kurman gerektiği fikrini de aşılamış olabilir. Bu düşünceler zamanla içselleşir ve sen fark etmesen bile, bedenine karşı bir memnuniyetsizlik hali olarak geri döner.

Zayıflamana rağmen hala kendini kilolu görmen, bazen beden algı bozukluğu dediğimiz bir duruma işaret edebilir. Bu durumda kişi, fiziksel olarak zayıf ya da sağlıklı bir bedende olsa bile, zihninde sürekli “yetersiz” bir görüntüye odaklanır. Aynadaki beden gerçeğiyle zihindeki beden imgesi birbirine uymamaya başlar. Bu da zamanla yemek yeme davranışını etkiler, sosyal ilişkilerde zorlanmalara yol açabilir ve psikolojik sıkıntıları derinleştirebilir.

Şu an yaşadığın şey aslında bedeninle olan ilişkinin bozulmaya başlamış olabileceğini gösteriyor. Kendine şu soruyu sorabilirsin:

"Kendimi gerçekten gördüğüm gibi mi, yoksa geçmişte bana söylenenlerin gözüyle mi görüyorum?"

Bu soruyu fark etmek bile büyük bir dönüşüm başlatabilir. Çünkü kendimizi objektif şekilde değerlendirmek, bedenimize yeniden tarafsız ve şefkatli bir gözle bakmak zaman alır ama mümkündür.

Bir süreliğine aynayla ilişkinize sınır koymak sana iyi gelebilir. Aynaya bakmak yerine, kendine şunları sor:

Bugün bedenim bana nasıl hizmet etti?

Karnım aç mı, tok mu?

Bu yemeği kendimi cezalandırmak için mi, yoksa gerçekten beslenmek için mi yiyorum?

Bedenin sadece bir görüntüden ibaret değil. Sana yaşamı deneyimleme, hareket etme, hissetme, üretme imkânı sunuyor. Bu yönlerine şefkatle yaklaşmayı deneyebilirsin.

Beden algısı çoğu zaman çevresel geri bildirimlerle şekillenir. İnsanların seni her halinle yorumlaması çok yıpratıcı olabilir. Kendini bu yorumlardan koruyacak sınırlar oluşturman çok kıymetli:

“Bu konuda yorum almak istemiyorum.” diyebilirsin.

Sosyal medyada sadece dış görünüş odaklı içerikleri takip etmeyi bırakabilirsin.

Kendini iyi hissettiren, sağlıklı beden imajı oluşturan içeriklere yönelmek sana iyi gelebilir.

Senin yaşadığın bu durum, sadece “kendini biraz kilolu hissetmekten” ibaret değil. Bu düşünceler günlük yaşamını, yemek düzenini ve genel psikolojini etkiliyorsa, bir psikologdan profesyonel destek alman çok kıymetli olabilir. Özellikle Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT) yöntemi, beden algısı bozukluklarıyla çalışırken oldukça etkili bir yöntemdir.

Her gün kendinle ilgili 1 olumlu cümle yazmayı deneyebilirsin. Bu bedeninle alakalı olmak zorunda değil; “Bugün kendime iyi davrandım”, “Bugün nefes alacak bir alan yarattım” gibi.

Ve şu cümleyi bir yere yazıp görebileceğin bir yere asmanı isterim:

"Bedenim benim değerimi belirlemez. Ben olduğum halimle yeterliyim."

Sevgili danışan, yaşadıkların görmezden gelinecek, “takma kafana” denecek türden şeyler değil. Ama bu duygularla baş etmenin yolları var. Sen zaten ilk ve en önemli adımı attın: fark ettin ve yardım istedin. Bu, iyileşmenin başlangıcıdır.

Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğin farklı bir soru veya aklına takılanları sorabilirsin.

Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel