Çocukluk Travmalarınızı İyileştirmenin 5 Yolu
Çocukluktaki fiziksel, cinsel ve duygusal travmalar çok yaygındır. Fiziksel olarak saldırıya uğramış, zorbalığa uğramış, cinsel saldırıya uğramış veya kronik olarak ihmal edilmiş olsanız da, çocukluk çağı travmasının acısı ilk olaylardan sonra yıllarca acı verebilir.
Bu Yazıdaki Konular
Araştırmacılar, çocukluk çağı travmalarının beyindeki kalıcı gelişim değişikliklerini olumsuz etkileyebileceğini ve anksiyete, depresyon, panik atak ve travma sonrası stres bozukluğu gibi çeşitli psikiyatrik sorunlara devam eden bir katkıda bulunan faktör olduğunu bulmuşlardır.
Kısacası beden, kalp ve zihin eski travmayı hatırlar.
Çocukluk çağı travmasının sonucunda ortaya çıkan utanç, acı, suçluluk ve umutsuzluk, daha sonra ya depresyon, anksiyete, intihar düşüncesi, çözülme ya da travma sonrası stres olarak ya da zorlama, madde kullanımı, saldırganlık ya da hiperaktivite olarak dışa doğru hareket eder. Her iki durumda da, düşünce süreçleri ve davranışları, kişinin kendinden kaçmaya çalışma hissine geri götürür.
Çocukluk çağı travmasını deneyimlemekten kaynaklanan en yaygın mekanizmalardan bazıları, "Sadece kendime güvenebilirim", "Her zaman tetikte olmalıyım", "Her zaman kontrol altında olmam veya kızgın olmam gerekiyor. " Ve bu savunma mekanizmaları, çocukluğumuzu atlatmamız için bir süre bize hizmet etmiş olsa da, yetişkinlik yıllarımızda uyumsuz ve sınırlayıcı hale geliyor.
İyi haber şu ki, birçok insan için, travmalarınızın sonucunda ortaya çıkan etkiler üzerinde durulabilir. Beyin çekirdeğinizin yaralanması nedeniyle kendisini biraz farklı bir şekilde bağlasa bile, aşılamaz değildir.
Bol benlik saygısı, sevgi dolu samimi ilişkiler ve hayatınızda derin bir anlam duygusu yaşamak için travmanızdan geçebilirsiniz. Travmatik deneyimlerinizin sizi tanımlaması gerekmez.
Ve insanlar size “sadece üstesinden gelin” dese bile, çocukluk çağı travmanızın acısını atlatmak tutarlı ve gerçek bir çaba gerektirecektir. İşte yaşadığınız, çocukluk travmasının üstesinden gelmenin beş yolu.
nsanlarla yakınlaşmak için kendinize izin verin
Çocukluk çağı travmanız enerjinizin orantısız bir miktarını hayatta kalmak için harcamanıza neden olduğu için (sosyal / duygusal gelişime karşı), insanlara yaklaşmayı muhtemelen zor, zorlu veya korkutucu bulursunuz.
Devam eden çocukluk çağı travması yaşayan kişiler (özellikle 10 yaşından önce) kendilerini yetişkinlikte kronik olarak izole etmeye daha yatkındır.
Başkalarına uzanmanıza izin vererek ve onların sizi olduğunuz gibi görmelerine izin vererek bu davranış mekanizmasını önleyin.Hiçbir şey utanç içinde kendinize başkalarına yakın olmanıza izin vermekten ve kendinize bugün olduğunuz gibi sevimli ve değerli olduğunuz metamesajını göndermekten daha hızlı etkilemez.
Birkaç iyi arkadaş bulun ve onlarla bağlantınızı ikiye katlayın. Seninle görüşmelerine izin ver. Seni sevmelerine izin ver. Ve karşılığında kendinize onları sevmeye izin ver.
Fiziksel ve duygusal bedeninize iyi bakın
Çocukluk travması geçirenlerin, ya bilinçaltında sevgi ve ilgiyi hak etmediklerini hissettikleri için ya da onu düşük enerjiye sahip olmanın ve aşağıya doğru giden izolasyon ve kendini reddetme sarmalını sürdürmenin bir yolu olarak gizlice kullandıkları için kendilerini ihmal etmeleri yaygındır.
Zihniniz neyi hak ettiğinizi düşünürse düşünsün, kendinize sevdiğiniz bir arkadaşınız gibi davranın.
Fiziksel bedeninize iyi bakmak için düzenli olarak kaliteli uykuya, besleyici yiyeceklere, vücut çalışmasına (masajlar, akupunktur, yoga vb.) Ve egzersize yatırım yapın.
Duygusal bedeninize bakmak için, düzenli olarak kontrol etmek için zaman ayırın ve herhangi bir duygusal rahatlama deneyimlemeniz gerekip gerekmediğini görün. Anksiyete ve depresyon genellikle sadece kronik olarak hissedilmemiş duyguların sonucudur. Duygularınızı köklerinde hissedin ve belirtileriniz azalacak ve sonunda vücudunuzu terk edecektir.
Savunma mekanizmalarınızı tanıma konusunda dürüst olun
Hayatınıza bugün olduğu gibi dürüst bir şekilde bakın ve kendinizi güvende tutmaya çalıştığınız tüm yolları tanımanıza izin verin. Daha spesifik olarak, artık size hizmet etmeyen, çocukluğunuzu atlatmak için kullandığınız savunma mekanizmaları nelerdir?
Belki de kendinize başkalarına güvenilemeyeceğini söylediniz ve bu yüzden ultra özgüvenli oldunuz. Ya da belki çocukluğunuzu atlatmak için öfke, saldırganlık ve gözdağı kullandınız ve bu henüz geçerliliğini yitirmedi.
Bugünkü gerçekliğinizde ne yaparsanız yapın, eski acınızla yolunuzu iyileştirmenin ilk adımı, çocukluk travmanızın bir sonucu olarak şu anda ne yaptığınızı fark etmektir.
Korkmamış gibi davranın
Kendinizi "güvende" tutmak için ne yaptığınızı belirledikten sonra, bir sonraki adım, koruyucu, korku temelli benliğinizin size yaptıracağından farklı bir şey yapmaktır.Normalde güvende kalırsanız ve insanların içeri girmesine izin vermezseniz, başkalarının sizi görmesine ve size yaklaşmasına izin verin.
Normalde saldırganlık ve öfke ile hareket ediyorsanız, derin bir nefes alın ve şefkat, merak ve sevgi ile hareket edin.
Normalde her şeyi kendiniz yapmayı hedefliyorsanız, başkaları tarafından desteklenmenize izin verin.
Bu, kişisel gelişim ve dönüşümün gerçek merkez üssüdür. Hep aynı şeyi yaptığınız yolda aynı çatala gelin… ve farklı bir şey yapmayı seçin.
Başkalarına uzanmanıza ve desteklenmenize izin verin
Utanç, suçluluk, korku, üzüntü ve çaresizliği serbest bırakmanın ve izolasyon ve ruminasyon kalıplarının üstesinden gelmenin en etkili yollarından biri, sizi seven ve destekleyen insanlardan oluşan sıkı bir toplulukta olmanıza izin vermektir.
Kabilenizi bulmak başlangıçta biraz çaba gerektirebilir, ancak bunun değeri, doğru yaparsanız, önümüzdeki on yıllar boyunca hayatınızda kâr getirecektir.Sizi sarmalayan ve desteğe ihtiyaç duyan birini bulursanız, kendinizi başkası tarafından kucaklanmanıza, sevilmenize ve ilgilenmenize izin verecek kadar sevin.
Yine, sizi seven yakın bir insan topluluğunda olmak, çocukluk çağı travmasından kaynaklanan zayıflatıcı utancı iyileştirmenin en kalıcı yollarından biridir. Verdiğiniz ve aldığınız sevgi, onlarca yıllık kalan sıkışmış duyguyu iyileştirecektir.
Çocukluk Travmalarınızı İyileştirmenin 5 Yolu Konusu hakkında psikoloğa soru sormak ister misin?
Bedenimiz , zihnimiz ve kalbimiz travmaları hatırlar. Çocukluk döneminde yaşadığımız fiziksel, duygusal veya cinsel travmalar insan ruhunu derinden etkiler. Ancak zaman içinde bazıları uzun çabalar gerektirse de aşabilmek mümkündür. Yapabilirsiniz !
Sizin çocukluğunuzdan size kalanlar nedir ? Uzman psikologlarımıza sorabilir ve onların cevaplarıyla kendiniz için bir adım daha atabilirsiniz.
