Kl. Psk. Şeyma Tok

Merhabalar, Kendinize karşı bu kadar sert olmanız, çoğu zaman erken dönemden itibaren gelişen eleştirel iç sesin bir yansımasıdır. Başkalarıyla kıyaslamak, fiziksel görünüm üzerinden değer belirlemek ve sürekli yetersiz hissetmek, bunların her biri, koşullu kabul görmüş bireylerde sıkça gözlemlenen içsel süreçlerdir. Ama unutmayın ki, öz-şefkat doğuştan gelen bir eğilim değil; geliştirilebilen bir beceridir. Kendinize iyi davranmak, “şımartmak” değil; zihinsel sağlığını korumanın temelidir. Şu adımlarla başlayabilirsiniz:İçsel konuşmalarını fark et: “Ben neden böyle hissediyorum?” diye sor. Kendini bir başkasına değil, dünkü haline kıyasla. Günlük küçük bakım ve kabul ritüelleri oluştur. Aynada kendine nötr bir gözle bakmayı öğren. Özgüven, başkalarıyla yarışarak değil, kendine alan tanıyarak gelişir. Kendini dönüştürmeye çalışmadan önce, olduğun hâliyle tutabilmen gerekir. Bu döngüden çıkmak zaman ister, ama mümkündür. Gerekirse bu süreçte psikolojik destek almaktan çekinme—kendini yeniden inşa etmenin yolu, önce kendine şefkatle yaklaşmaktan geçer. 🫂Farkındalık + sorgulama + harekete geçme✨Kendini sevmek, “mükemmel hale gelince” gerçekleşmez. Kendini anlamakla ve o haline sahip çıkmakla başlar. Ve siz bu farkındalığa sahipsiniz. Bu, başlı başına çok değerli. Olumsuz düşünceler çogu zaman erken dönemden gelse de bugünun işlevselliğini sorgulamak gerekir. Birkaç temel teknik yazdım. Umarım faydalı olmuştur☺️ okuma içinde Öz Şefkatli Farkındalik / Germer kitabini size tavsiye ederim🌸 Hayatı yeniden keşfet kitabinda da erken donem çocukluk semalarimizi fark etmek fayda saglayacaktir🌿@psikologseymatok

Merhabalar, Kızınızın Bu Süreçte Yanında Olmanız Çok KıymetliGençlerin lise sonrası dönemde kendilerini yönsüz, isteksiz ya da yorgun hissetmeleri oldukça yaygın bir durum. Özellikle sınavlar, mezuniyet ve geleceğe dair belirsizlikler, birçok gencin iç dünyasında kaygı ve baskı yaratabiliyor. Dışarıdan bakıldığında ilgisiz gibi görünen davranışlar, aslında içten içe yaşanan bir kafa karışıklığının ve duygusal yoğunluğun işareti olabilir. Kızınızın gününün büyük kısmını bilgisayar başında geçirmesi, bir yönüyle dünyadan kaçma çabası olabilir. Bu, sadece onun değil, benzer süreçlerden geçen pek çok genç için bir tür savunma mekanizmasıdır. Özellikle fen lisesi gibi yüksek akademik beklentilerin olduğu okullardan mezun olan gençler, yeterli olup olmadıklarıyla ilgili sık sık içsel sorgulamalar yaşarlar. Böyle dönemlerde ebeveyn olarak en çok zorlanılan şey, yardımcı olmak isterken çocuğa nasıl yaklaşılacağıdır. Nasihat vermek, sık sık motive etmeye çalışmak ya da sürekli çözüm sunmak bazen iyi niyetle yapılsa da geri tepebilir. Bu yüzden genç bireylerin en çok ihtiyaç duyduğu şeylerden biri: anlaşıldıklarını ve yargılanmadıklarını hissetmektir. Bazen bir akşamüstü birlikte içilen çay eşliğinde söylenen,“Bu dönemin senin için ne kadar zor olduğunu tahmin edebiliyorum. Ben senin yanında olduğumu bilmeni istiyorum. ” gibi bir cümle, onlar için büyük bir rahatlama sağlayabilir. Ayrıca, onun iç dünyasını yargılamadan anlamaya çalışmak için küçük araçlar kullanılabilir. Örneğin bir deftere sadece şu soruyu yazabilirsiniz:📝 “Şu sıralar seni biraz daha iyi hissettirecek üç küçük şey ne olabilir?”Bu tür sorular, hem kendine dair farkındalık geliştirmesine hem de yavaş yavaş harekete geçmesine destek olabilir. Unutmayın, bu süreç sadece kızınız için değil, sizin için de zorlayıcı olabilir. Yorgunluğunuzu, duygusal yükünüzü fark etmek ve kendinize de iyi davranmak en az onun kadar önemli. Bu yolculukta zaman zaman durmak, nefes almak ve bir başkasıyla konuşmak iyi gelebilir. Yanında olduğunuzu hissettirmeye devam etmeniz bile, onun için çok kıymetli bir destek anlamına gelir. 🌿@psikologseymatok