Romantik İlişkiler Kategorisi

İkili ilişkiler de kaybetme korkusu

Bir ilişkide kadının neden kaybetme korkusu vardır ?bu sebeple erkeğe niye bağlanıronsuz yapamayacağını sanar ağlar durur hep sevilme ve isteğiaranmak isteği nedendir uzak ilişkilerde sıkça yaşanır mı ne yapılmalı ne yapılmamalı ilişkide kimi çok yıpratır ayılık olursa kişi ne yapar

Her şey mükemmel giderken bir anda terk edilmek

Sözlendıkten sonra cok degıstı bnı evliliğe kendısi ıkna etmşti yüzük takılınca gercek yuzunu gördüm sürekli para konusunu actı evkırası faturalar sna ait demeye baslamıstı ben de ortagın değil eşin olacagım dediğimde kavga edecek baska konu bulamıyorm deyıp gülüyordu kendı araba birikimimi istedı suan alma dugunde takılanlarla dha iyisini alırız onu suan bna ver borclarmzı ödeylm dmştı vermeyınce uzaklastı bnden maddi durumu bnden cok ıyıydı aılesıyle kavga ederdı bana çatardı ne desem ters anlardı ilk başlarda o kdr kibardı ki sonradan sesı yükselmeye başladı öfke kontrolü yoktu herseyı aceleye getırmeye başladı bi an önce düğün olsun demeye başladı tanıstık4. ayda sözlendık bi ay sonra hmn düğün istedi butun esyaları aldık yılbasından sonra fiyatlar artar dedi aılemde Hakvermşti yaza hersey hazır olur gözüyle bakıyorduk biz aılesı bıze mesafeliydi erkek tarafı olarak hıc gelıp gtmezlerdı hiç takı flan takmadılar sadece tektaş yüzük büyük nişan yapacaktık ısrarla kndine platin alyans ıstedı altın harammış bnde şakayla altından phalı o dedım dıye demedıgını bırakmadı küstü ynede aldık istedıgı yuzugu nişanı erteledı bı ay aılem hasta bahanesiyle..bır sabah ayrılık msjı attı olmuyor aılevi sorunlarım var devam edemıcem seni bu aıleye sokmak istemiyorum ne olsa yıne senı suclarım özür dilerim yazmş herseyı bir kalemde silip attı olayın şokundan hıc cevap yazmadım 2gün sonra aldıgımız beyaz esyları gönderdi aılesı noldu dıye aramadı bıle babam sorun neyse konusalım dedi aılesı hıc umursamadı ben acı çekerken o bna aldığı yuzuk telefon parfüm elbise onları ıstedı bnm ona aldıklarımı gonderdı mal derdıne düşmüştü ayrılalı 2ay oldu hala kabul edemıyorum nasıl böyle bir insanla birlikte olmuşum kndımı sucluyorum bn sadece mutlu bir evlilik istemiştim

Manipüle ediliyorum toksik ilişkiden çıkamıyorum

2 yıllık bır birlikteliğim var sürekli engelleniyorum sürekli suçlu çıkarılıyorum ve dışlanıyorum. Bitti dıyorum her gun her yerden engelliyor ne yaptığını anlamıyorum beni suçluyor sürekli kendi hatalarını görmezden gelerek ne yapmam lazım artık ne yapsam olmuyor ve ne yapacagımı sasırdım ne gitmeme izin veriyor neden geliyor

Geri çevrildim, nasıl unuturum onu?

Merhaba. Öncelikle soruma cevabınız için şimdiden teşekkür etmek istiyorum. 20 yaşında bir genç kızın duygularını size anlatmak ve yardım bulmak için buradayım. Ben bir buçuk yıldır karşılıksız olarak birini seviyorum. İlk gördüğüm andan beri etkilendiğim, ikinci üçüncü görüşümde artık hoşlandığımı anladığım ve aşık olduğum biri.Aynı universitedeyiz. Her gün derslere onu görmek heyecanı ile gidiyordum. O bana bir saniye bile baktığında bunu arkadaşlarıma yarım saat anlatıyordum. Bana baktığı günler umutlar yeşeriyordu içimde. Çok mutlu oluyordum hayaller kuruyordum. Bakmadığı, umursamadığı günler ise acaba çirkinmiyim kötü birimiyim diye karalar bağlıyordum.Bir insanı uzaktan bu kadar büyük bir aşkla sevmenin ne demek olduğunu çoğu insan anlamıyor. Fakat ben bu insanı, bu dünyada bir insan en fazla ne kadar sevile bilirse, o kadar sevdim. Çok sessiz, sakin bir insandı. Bir defa bile bir kızla konuştuğunu hiç görmedim. Hep mesafeli idi karşı cinse karşı. Bu yüzden asla iletişim kuramıyordum. Yaklaşamıyordum. Nihayet birgün, 1 yılın sonunda ona duygularımı itiraf etme kararı aldım. Biliyormusunuz, çok umursamaz, duygusuz bir insan olduğunu o anda hiss etdim. Bana bu tür ilişkileri artık istemediğini anlatdı. Fakat bir şans verip vermemek konusunda düşüneceğini söyledi. O gün artık herşeyin bitdiğini düşünmüşdüm. Kesin beni kafasından atmak için öyle söylüyor diye düşündüm. Fakat eve vardığımda mesaj atdığını gördüm. İşte o an... Efendim.. Hayatımın en mutlu günüydü! Deli gibi sevdiğim, Öl dese gözümü kırpmadan uğruna canımı vereceğim, gel dese, herşeyi bırakıp onunla cehennemin dibine bile seve seve gideceğim insan bana bir şans vermişdi. Çok mutluydum, umutluydum. Böylece konuşuyorduk. Sonra birgün Filme davet etdim. Gitdik izledik.Çıkışta deniz kenarında yürürken, Ben bana çok uzak mesafeli davrandığını hiss etdim. Sanki zorla gelmiş gibiydi... Beni üzmemek için... Çok soru sordum. Neden burdasın, istemiyormuş gibi görünüyorsun dedim... En sonunda ağzından o sözcükler döküldü efendim... Seni üzmek istemedim dedi.... Zamanla söylerim diye düşündüm dedi... Düşüne biliyormusunuz? Dünyam başıma yıkılmışdı!Ben hayaller kurarken... Onun için deli olurken, beni başından savmanın yollarını arıyormuş. Hiç birşey söylemedim efendim. Fakat gözlerim doluyordu. O gidene kadar göz yaşlarımı tutdum.. O gidince artık dayanmadım. Arkadaşımı aradım, yanına gitdim..o gün.. Gözyaşları içinde, nefessiz kalıncaya kadar ağladım. Nasıl unutucam abi dedim.. Bu kadar sevdiğim birini nasıl unutucam dedim...Psikolojisi oldum olası iyi olan biri deyildim. Antidepresan kullanıyordum(doktor tavsiyesi ile)O günden sora ilacın dozunu ikikatına çıkardım. Tıp okuyorum diye biliyordum tahmini Max dozları. Aylarca kendime gelemedim efendim. 5 ay böyle ölü gibi gidip geldim derslere. Hatta gidemiyordum bazen. Yataktan kalkacak gücü bulamıyordum kendimde. Tüm derslerden devamsızlığım bitmişdi. Dayanamıyordum onu görmeye. Neyse hocam...işte birgün dayanamadım. Sahilde gece dolaşırken, yine acı çekerken...onu aradım, buluşa bilirmiyiz dedim.. Buluştuk, anlattım..unutamıyorum seni dedim, dayanamıyorum dedim.. Bari arkadaş olalım dedim.. Kabul etmedi efendim. Sevdiğim insanın hayatının en köşesinde bile kendime bir yer bulamadım!Ne kadar kötü olduğumu anlamıştı sanırım. 2 gün sonra ben derse yine gitmediğimde arayıp neden gelmiyorsun dedi. Bende aa beni umursuyor diye düşündüm. Sonradan fark etdim ki bu sadece vicdan azabı işte. Bir daha bunu sorma, umutlandırma beni dedim.Artık herşey bitmişdi. Dayanamıyordum. Özdemir Asafın bir şiiri var ya hani"Sonra aramıza dağlar, denizler, belki dünyalar girecek.Hiç karşılaşmayacağız.Tesadüfler bile bizi bir araya getirmeyecek.Sonra belki birimiz öleceğizVe diğerimiz bunu hiç bilmeyecek.."O gün gözlerimde yaşlarda, arkadaşımın omzunda ağlarken dilimde bu sözler vardı. Sevdiğim insana bir nasılsın sorusunu bile soramayacak kadar uzakdım! Düşünsenize, herşeyden çok sevdiğiniz insana bu kadar uzaksınız... Yabancısınız...O gün işte unutmaya karar verdim. Artık yapmak zorundaydım. Çünki dayanamıyordum. Ne ders çalışa biliyor, ne insanlarla doğru dürüst iletişim kura biliyordum. Herşey gün geçtikçe kötüleşiyordu.Ve bilin bakalım ne oldu. 2 gün sonra bana yazıp bir şans vermek istediğini söyledi. Ne kadar mutluydum, tahmin ede biliyormusunuz? İşte dedim. Oldu dedim... Artık kavuşucam dedim... Allah dualarım duydu dedim...Bunu neden yaptı diye de düşünüyordum. Sonradan öğrendim ki arkadaşım onla konuşmuş. Aşkımı anlatmış, ne kadar üzüldüğümü dile getirmiş. Ve o da şaşırmış biliyormusunuz? Halbuki bende söylemişdim ne kadar sevdiğimi. Anlatamamışım demek ki. İşte arkadaşım ya şans ver, ya da asla yazma umutlandırma demiş.2 3 hafta böyle konuştuk işte. Başlarda her an mesaj atan, konuşan, ilgilenen insan sonra hiç yazmamaya, umursamamaya başladı. Ben sordum ona, neden böylesin dedim.. İçimden geldiği gibi davranıyorum, olmayan birşeyi varmış gibi göstermiyorum dedi. Böyle ilişkiler için halim yok dedi. Arkadaş gibiyiz dedi...İşte o an sanki kafamda şimşekler çakdı. Dünyam başıma yıkıldı. Her şey o gün bitdi efendim. O günden sonra ne görüştük, ne konuştuk. Ve Ben onu unutmaya çalışıyorum. Fakat efendim.. Yapamıyorum.. Neden sevmedi.. Neden olmadı diye sorguluyorum. Güzel bir kız olduğumu söylüyor herkes. Neden sevmedi.. Neden tanımak istemedi...neden...kendimi sorgulamama sebep oluyor tüm bunlar. Dayanamıyorum efendim. Onu bu kadar severken, bu kadar aşıkken... Dayanamıyorum.Siyahla beyaz kadar farklıyız bir birimizden. Ben onun için değişmeye bile razıydım. Herşeyi yapardım, herşeyi!Ama istemedi...ve ben bu istenmeme duygusuyla, sevdiğime kavuşamamanın acısını beraber yaşıyorum. Kabul etmeye, hayatıma bakmaya çalışıyorum. Fakat aynı okulda, hergün gördüyüm birini nasıl unuta bilirim?... Her gördüğümde bakmamak için ne kadar çabalasamda olmuyor.. Gözlerim kendiliğinden onu arıyor her yerde.. Ayaklarım onun olduğu yerlere sürüklüyor beni..Aşk, bu kadar acı vermeli mi insana? Etrafımda ki insanları görüyorum. Tüm kızlar beni suçluyor. Bir kız bir adama adım atarmı bu kadar çabalarmı diye...Ama efendim, birini bu kadar sevdikden sonra insan duygularına nasıl engel olurki?Ben tıp okuyorum. 3cü dönemim. Derslerime odaklanmam lazım. Okumam lazım.. Fakat okuyamıyorum.. Sayfaları döndürüyorum, ama olmuyor, okuduklarım kafama girmiyor... Yapamıyorum. Bir daha kimseyi sevemeyeceğim... Yapamayacağım..Ben ne yapayım hocam? Nasıl unutayım....

aşkı bulmaya çalışıyorum

Artık firdevse karşı hiçbir hissin kalmadı ve kimseyi sevemiyorum ve ben aşık olmak istiyorum ama kimseye olamıyorum bir ara denedim birini sevmeyi ama sevemedim kendimi duygularımın alındığını hissediyorum ve aşkı bulmaya çalışıyorum ama kimseye hiç bir şey hissetmiyorum nasıl yapacağım kendimi mağara adamı gibi hor görüyorum

İleride evleneceğim kişiye ihanet ediyor muşum gibi

Birini sevmek istiyorum aşık olmak istiyorum lakin ileride evleneceğim kişiye ihanet ediyor muşum gibi geliyor birine iltifat etmek istiyorum ama bunu gelecekti eşime söylemek istiyorum. Çıkmazdayım ya o kişi ile evleneceksem ama bilmiyorum ne olacak. Hayatım böyle gitmesinden endişe ediyorum ne yapmalıyım

Bi kadın neden Instagramını kapatır durduk yere

Flört ettiğim kadın birden bire instasını kapattı anlamadım ne olduğunu. İyi bir iletişimimiz vardı bir hafta falan konuştuk ailelerden ve gelecekten bahsettik, sizce eski sevgilisine mi döndü ya da sıkıldı mı benden?

Sağlıklı bir ilişkiyi nasıl kurabilirim

Merhaba 3 yıllık ilişkim var ve ilişkinin ilk başlarında erkek arkadaşımı kıskandırmak için erkek kuzenimle el şakası gibi hareketlerde bulundum daha önceki ilişkisinde bir güven problemi yaşadığı için istemeden o problemi gün yüzüne çıkardım ve sorunlarımızi anneme anlattım annem de ilişkimize dahil oldu bir süre o yüzden sağlıklı olan ilişkinin temeli sarsildi su an erkek arkadaşım benden çok şüphe ediyor ve korkuyor kendisinin aynı zamanda bipolar kişilik bozukluğu sebebiyle daha zor zamanlara sürüklüyor onunla eski sağlıklı ilişkiyi yeniden kurabilmek için ne yapmalıyım onun güvenini de kazanmak için nasıl bir yol cizmeliyim lütfen yardımcı olur musunuz

Hemşire sevgilimin sürekli bir bahanesi var

Kız arkadaşımın mesleği hemşirelik ve sürekli nöbet tutuyor. Geçmişte bana nöbetteyim diyip kız arkadaşında kalmıştı bunu öğrenince de artık her nöbetteyim deyişinde ben de şimşekler çakıyor. Yazmıyor etmiyor ve sürekli doktorlarla story atıyor. Kendisine bu durunu güzelce anlatmak istiyorum onu kaybetmek istemiyorum ama bu kadar kıskanarak yaşamakta çok zor geliyor. Internette bu durumu biraz arattım ana hiç bir fayda edebilecek bir şey bulamadım. Sonra burayı buldum lütfen bu konuda yardımcı olun bana 🙏🙏

Yazmayan erkeğe nasıl davranılmalı

Merhaba bu Kasım ayında 3 sene olacak bir ilişkim var ve uzak mesafe ilişkisi şuan polislik eğitiminde 3 ay sonra mezun olacak inşallah. Ben her zaman ona destek oldum yanında olduğumu hissettirdim fakat son 3 aydır ortada birşey olmamasına rağmen ( kavga tartışma olmadı aramızda ) ilgisiz davranmaya başladı izne geldiği zaman bile aramaz oldu ( aradığı zaman en fazla 2-5 dk konuşuyoruz konuşmayı ben ilerletiyorum )son o günden beri çok zor konuşuyoruz zorla konuşuyor gibi sorduğumda birşey olmadığını eğitimden dolayı ben artık böyleyim diyor. Ben yazarsam yaziyor, napıyosun diye sorduğumda eğitimdeyim diyor sadece sen napıyosun veya nasılsın diye sormuyor. Konuşmak istemiyorsan sevgin azaldiysa bana bunu söyle dediğimde saçmalama öyle birşey olsa zaten söylerim diyor.En son pazar günü konuştuk ve uyumadan iyi geceler mesajı attım pazartesi günü günaydın yazdım sonrasında akşama doğru napıyosun yazdım hicbirsey yazmadı.Bugün günlerden salı gecesi çarşambaya girdik artık hiçbir şey yazmadım çünkü onun yazmasını bekledim en azından sabah günaydın yazar dedim ama hicbirsey yazmadı. İzlediğim butün ilişki koçları böyle durumlarda yazmayın merak etsin vazgeçtiğinizi düşünsün diyor fakat çok üzülüyorum onu merak ediyorum.Beni seven zaman ayırıp hep iltifat eden adam gitti sanki yerine başka biri gelmiş gibi onu tanıyamiyorum artık. Hissettiklerimi açıkça söyledim olmadı ağır konuştum yine olmadı sustum birşey yok gibi davrandım yine olmadı aynı tarz konuşuyor sanki arkadaşız gibi sanki beni seven adam gitmiş gibi. Yazdığı zaman nasıl davranmam gerekiyor yada yazmazsa aramazsa ne yapmam gerekir ? 3 sene az bir süre değil hayallerim yıkılmış gibi hissediyorum yapayalnız kalmış gibiyim.Sevgilim ikizler burcu ben ise balık burcuyum çok duygusalım ve bu ilişki boyunca hiçbir zaman sevgimi eksik etmedim verdiğim değeri sonuna kadar gösterdim. 3 aydır bu ilişkiyi onu geri toparlamak için çabalıyorum fakat olmuyor.