Nişanlımla ciddi sorunlarla karşı karşıyayım
Merhabalar hocam, nişanlıyım çoğu ufak olmak üzere gün içerisinde bile birden fazla sorun ortaya çıkıyor. Ufak olduğunu bilmeme rağmen çok takılıyorum çünkü aynı konular ve defalarca uyardığım kızdığımı kırıldığımı belirttiğim konular bu yüzden ısrarla devam edişi her seferinde canımı sıkıyor. Ve bu sorunlardan biri de annesi. Nişanlımın annesi bana karşı hep önyargılı benim sürekli sorun çıkardığımı çok alıngan olduğumu söylüyor nişanlım hatalı olanın kendisi olduğunu söylese bile kabullenmiyor. Ve bu olaylar bizim nişanımızdan sonra oldu. Çünkü nişanlımın ailesi dağıldı kız kardeşi ve babası gitti. Nişanlımın bu hataları yapmasında aile bağlarının kopması etkili olabilir bunu anlayabiliyorum fakat annesine net konuşmadı hiçbir zaman. Annesinin müdahale etmesine müsaade etti. Ve dün akşam da yine aramızda çıkan bir problemden ötürü ben sinir krizi geçirirken benim duyduğumu bildiği an "bırak ne hali varsa görsün kapat" dedi. Nişanlım kötü niyetli olduğunu düşünmese bile ben bana karşı artık annesinin iyi niyetli olmadığının farkındayım. Bu cümleden sonra ben de nişanlıma seçim sundum yanlış olduğunu bile bile. Aslında bunu sunma sebebim de annesi ile daha önce birkaç kez problemimizin olması ve benim bir kez daha olursa bunu yaparım dediğimde tamam demesi. Nişanlım beni üzmemek daha fazla sinirlendirmemek adına her tartışmamızda hislerini tamamen saklayarak huyuma gitmeye çalıştı. Fakat ben bu konuda da uyarmıştım kendisini sinirlenince belli et senin için yaptığım doğru değilse söyle diye ama yapmadı ve o da doldu. Şu an toparlamaya çalışıyoruz fakat özellikle de annesinin her yaptığı gözüme batıyor ve nişanlımı tanımama rağmen o maksatla yapmadığını bilmeme rağmen o da her hareketiyle istemsizce gözüme batıyor. Sunduğu çözüm yolları bile sanki annesinin isteği üzerine gibi geliyor. Nişanlımı çok seviyorum bana karşı olan sabrını çabasını görüyorum onu anlayabiliyorum aile kavramını kaybetmesi etkili oldu ve bana evlenmeden biz aile olmadan ben düzelemiycem dedi bunun da farkındayım ama takılmadan duramıyorum. Çünkü bugün yapmadığı için takıldığım her şeyi zamanında yapıp beni alıştırdı. Ama ayrılmak istemiyorum sorun çıkarmamı gerektirecek bir şey olduğunu bilsem bile yapamıyorum susamıyorum ve sorun çıkıyor. Üzerine çok gidiyorum. Burada yalnızca onun değil benim de düzelmem gerektiğini biliyorum. Ama istemsizce oluyor ilgisi ben hariç herhangi bir şeye kaydığı an sıkıntıya giriyorum. Anksiyetem var ve sıkıntıya girme sebeplerimden biri de onunla konuşmadığım her an kafamda kuruyor olmam. Birçok şeyin farkındayım aslında ama farkında olmama rağmen yapamıyorum. Bu konuda ne yapabilirim nasıl kafamdaki sesleri susturup mantıklı düşünüp hareket edebilirim.