Eşimin hamilelikten bu yana cinsel isteksizliği var

Sevgili danışanım,

Merhabalar.Yazdıklarınızı okurken yaşadığınız yalnızlığı, içsel yüklerinizi ve içinizde biriken o sessiz kırgınlığı derinden hissediyorum diyebilirim.Bir süredir görünmüyor, duyulmuyor ve arzu edilmiyor olmak sizi çok yormuş. Bu, sadece bedensel bir ihtiyaçtan öte, bir kadın olarak varlığınızın ve değerinizin tanınmadığını hissettirmiş olabilir.

Bir yandan yoğun bir iş hayatı, bir yandan anne olmanın getirdiği sorumluluklar… Ve tüm bunların arasında kendi ihtiyaçlarınızı, kadınlığınızı ve duygularınızı ihmal edilmiş gibi hissediyorsunuz. Bunları bu kadar içtenlikle dile getirebilmeniz, kendinizle ne kadar açık bir bağ kurduğunuzu gösteriyor. Bu oldukça kıymetli bir adım.

Eşinizin size karşı fiziksel olarak uzak durması ve bu konuyu gündeme getirdiğinizde “Cinsellik her şey değildir” gibi cümlelerle konuyu kapatması, belki de sizin için sadece bir reddedilme değil, aynı zamanda görünmez kılınma gibi hissettirmiş olabilir. Çünkü insan bazen yalnızca sevilmek değil, hissedilmek, arzulandığını ve önemsendiğini de deneyimlemek ister. Siz de bir eş olarak, bir kadın olarak bu ilgiyi hissetmek istiyorsunuz ve inanın bu, çok insani bir ihtiyaç.

Bu süreçte yaşadığınız stresin, hem fiziksel hem duygusal olarak sizi ne kadar zorladığı çok açık. İş, ev, çocuk derken kendinize ait alanların daraldığını hissetmek çok yorucu olabilir. Bir kadın olarak, sadece bir anne ya da çalışan bir birey değil; aynı zamanda bir eş, bir partner ve bir birey olarak görülmek istiyorsunuz. Özellikle bu istek, karşılık bulmadığında zamanla insanın kendi bedenine ve duygularına yabancılaşmasına neden olabiliyor.

Şunu da değerlendirebiliriz elbette :Belki eşiniz de kendi içinde bazı zorluklar yaşıyordur. Baba olmanın getirdiği baskı, işle ilgili yorgunluklar ya da duygularını ifade etmekte zorlanması onun da uzaklaşmasına neden olmuş olabilir. Ancak bu durum, sizin yaşadığınız yalnızlığı ya da değersizlik hissini geçerli kılmaz. Sizin ihtiyaçlarınız da bir o kadar önemli ve değerli.

“Ben bunu hissediyorum” diyerek, suçlama dili olmadan hislerinizi paylaşmanız belki eşinizin de bu duygularla yüzleşmesine yardımcı olabilir. Ama bunu yaparken en önemli nokta, önce kendinize karşı anlayışlı olmanız. Kendinize ufak alanlar açabilmeniz bu noktada çok önemli. Örneğin küçük bir yürüyüş ya da “Ben de varım” diyebileceğiniz bir an yaratmak... Bu tür küçük pratikler, duygusal gücünüzü tazelemenize yardımcı olabilir.

Kendinizi bölünmüş, sıkışmış, yorulmuş hissediyor olmanız çok anlaşılır. Fakat unutmamanız gereken bir şey var: Siz, bu hayatın yalnızca yükünü değil, aynı zamanda anlamını da taşıyorsunuz. Kendinizi önemsemek, hislerinizi dile getirmek ve ihtiyaçlarınızı görünür kılmak sizin hakkınız.

Ve bu hakkınızı savunmanız, sizi bencil veya farklı biri yapmaz; aksine, kendinize karşı şefkatli ve adil biri olmanızı sağlar. İçinizde büyüyen bu yorgunluk, uzun süredir görmezden gelinen bir ihtiyacın sesi olabilir.

Sevgili danışanım,bazen sadece bir cümleyle duyulmak, bazen de bir bakışla varlığımızın onaylandığını hissetmek isteriz. Bunların eksikliği, zamanla hem ruhu hem bedeni yorabilir.

Ek olarak şunu bilmenizi isterim ki, hissettikleriniz ne fazla ne eksik — tam da yaşamın içinden, gerçek ve anlamlı duygular. Kendi iç sesinizi bastırmadan, neye ihtiyaç duyduğunuzu fark ederek ve buna sahip çıkmaya çalışarak attığınız her adım, sizi yeniden kendinize yaklaştıracaktır.

Bu süreçte yakınlarınızdan veya bir uzmandan destek almaktan lütfen çekinmeyin.

Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum.

Değerlendirilmesini istediklerinizi yeni bir soru ile sorabilirsiniz.

Sevgilerimle,Psikolog Aysel Kacak