Aileme yük olduğumu hissediyorum

Merhaba Sevgili Danışan,

Öncelikle, hissettiklerinizi bizimle paylaştığınız için teşekkür ederim. Anlattıklarınız, sizin için gerçekten zorlayıcı bir süreçten geçtiğinizi gösteriyor. Ailenize yük olduğunuzu hissetmeniz, toplum içinde kendinizi ifade etmekte zorlanmanız ve bu düşüncelerin sürekli zihninizde dönmesi sizi oldukça yıpratıyor olabilir. Ancak yalnız olmadığınızı ve bu duygularla başa çıkmanın mümkün olduğunu bilmenizi isterim. Birlikte, bu düşünceleri nasıl yönetebileceğiniz ve kendinizi nasıl daha iyi hissedebileceğiniz üzerine konuşalım.

Öncelikle şunu belirtmek isterim: Ailenizin sizin eğitiminiz için yatırım yapması, onlara bir yük olduğunuz anlamına gelmez. Ebeveynler, çocukları için ellerinden gelenin en iyisini yapmak isterler ve bunu bir fedakârlık olarak değil, bir tercih olarak yaparlar.

Ancak bu konunun sizi ne kadar rahatsız ettiğini de anlıyorum. "Buna değer miyim?", "Bu kadar masraf yapılmalı mı?" gibi sorular zihninizi sürekli meşgul ediyor olabilir. Burada önemli olan, bu düşüncelerin gerçeği yansıtıp yansıtmadığını fark etmek. Kendinize şu soruları sorabilirsiniz:

"Benim için harcanan para, ailemin mutluluğunu gerçekten azaltıyor mu?"

"Ailem benim eğitimime yatırım yaparken bundan mutsuz mu?"

"Ben özel okula gitmesem bile, ailem bu parayı kendileri için mi harcardı, yoksa yine benim için mi kullanırdı?"

Bu sorulara objektif bir şekilde baktığınızda, belki de zihninizde sürekli dönen düşüncelerin tam olarak gerçeği yansıtmadığını görebilirsiniz.

Bazen bazı düşünceler istemeden zihnimize takılır ve ne kadar "Bunu düşünmemeliyim" desek de, düşünmeye devam ederiz. Çünkü insan zihni, kaçınmaya çalıştığımız şeyleri daha fazla hatırlama eğilimindedir. Örneğin, size "Şu an pembe bir fil düşünmeyin" desem, aklınıza ne gelir? Büyük ihtimalle pembe bir fil! İşte, "Parayı düşünmemeliyim" veya "Bunu dert etmemeliyim" dediğinizde de benzer bir şey oluyor.

Düşüncelerinizle savaşmak yerine, onları fark edip kabul etmek daha sağlıklı olabilir. Zihninize gelen "Bu kadar para bana harcanmamalı" düşüncesine karşı "Bu sadece bir düşünce, gerçeği yansıtmak zorunda değil" diyebilirsiniz. Bu farkındalık, düşüncenin üzerindeki etkisini azaltabilir.

Bu düşünceler sizi o kadar etkiliyor ki, stresin fiziksel belirtilerini bile yaşıyorsunuz. Mide bulantısı, iştahsızlık ve sürekli kaygılı hissetmek gerçekten zorlayıcı olabilir. Ancak bu kaygıyı yönetmenin bazı yolları var:

Derin ve yavaş nefes almak, sinir sistemini sakinleştirir. 4 saniye boyunca burnunuzdan nefes alın, 6 saniye tutun ve 8 saniyede yavaşça verin. Bunu günde birkaç kez yapabilirsiniz.

Zihninizdeki düşünceleri kâğıda yazmak, onları somutlaştırır ve zihninizde dönüp durmalarını engelleyebilir. "Bugün neyi düşündüm ve bu düşünce ne kadar gerçekçi?" gibi sorulara cevap verebilirsiniz.

Kendinizi eleştirmek yerine, şu sözleri kendinize söyleyebilirsiniz:

"Eğitim hakkım, lüks değil."

"Ailem benim iyiliğimi istiyor, bana yük olduğumu düşünmüyorlar."

"Bu düşünceler geçici ve beni tanımlamıyor."

Düzenli yürüyüş yapmak, hafif egzersizler yapmak, kaygının azalmasına yardımcı olabilir. Stresin fiziksel belirtileri vücudunuzda biriktiğinde, hareket etmek onları hafifletebilir.

Kendinizi ifade etmekte zorlandığınızı ve toplum içinde konuşurken tereddüt yaşadığınızı belirtmişsiniz. Bu çok yaygın bir durum ve zamanla aşılabilecek bir şey. Burada önemli olan, küçük adımlarla ilerlemek:

Kendi başınıza konuşma pratiği yapın: Aynanın karşısında kendinizi tanıtır gibi birkaç cümle kurabilirsiniz.

Günlük hayatta küçük adımlar atın: Markette bir görevliye soru sormak, bir arkadaşınıza fikrinizi söylemek gibi basit şeylerle başlayabilirsiniz.

Kendinizi olduğu gibi kabul edin: "Toplum içinde konuşamıyorum" yerine "Kendimi ifade etmeyi geliştirebilirim" şeklinde düşünmek daha faydalı olabilir.

Ailenize bu konudaki hislerinizi açıkça anlatmak, onların da sizi anlamasına yardımcı olabilir. Şu şekilde bir konuşma yapabilirsiniz:

"Sizin benim için en iyisini düşündüğünüzü biliyorum ve bu beni gerçekten mutlu ediyor. Ama özel okulda olmak bana kendimi rahat hissettirmiyor. Bunun ailemize maliyetinin de farkındayım ve bu benim için büyük bir stres kaynağı oluyor. Kendimi daha iyi hissedeceğim bir ortamda eğitimime devam etmek isterim."

Ailenizin ilk tepkisi belki istediğiniz gibi olmayabilir, ama hislerinizi paylaşmak ve açık olmak, uzun vadede iletişimi güçlendirebilir.

Şu an yaşadığınız stres ve kaygı, bir süreç meselesi. Bunların hepsi zamanla, doğru yaklaşımlarla hafifleyebilir. Unutmayın ki, düşüncelerinizin esiri olmak zorunda değilsiniz. Onları fark edebilir, sorgulayabilir ve yönetebilirsiniz.

Siz değerli bir bireysiniz ve eğitim almak, kendinize yatırım yapmak sizin hakkınız. Aileniz sizi desteklemekten mutlu olurken, sizin de kendinizi suçlu hissetmemeniz en doğrusu olur. Küçük adımlarla kendinizi daha iyi hissetmeye başlayabilirsiniz.

Unutmayın, bu süreçte yalnız değilsiniz ve kendinize nazik davranmayı hak ediyorsunuz.

Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğiniz farklı bir soru veya aklınıza takılanları sorabilirsiniz.

Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel

💙 Psikologca Geri Bildirimi

Deneyimini daha iyi hale getirebilmemiz için düşüncelerini ve önerilerini bizimle paylaşmak ister misin? Senin geri bildirimlerin bizim için çok değerli! 😊  Geri bildirim göndermek için tıkla.