Ayrılık sürecini nasıl atlatabilirim?
Merhaba benim ilişkim biteli 10 gün oldu. Çok sağlıksız bir ilişkiydi kaç kere beni aldattı. Ama bir şekilde beni sevdiğine ikna etti beni ve bir şekilde devam ettik. Buralar çok karışık ama o kadar yorgunum ki ne anlatmak istiyorum bu kısmı ne de bu kısımla ilgilenmek. Ben sadece onu unutmak mutlu olmak istiyorum. Onun için çok özel bir gece hazırladığım yemekler yaptığım hediyeler aldığım mektuplar yazdığım yani günlerce hazırlandığım bir gecede alkolün etkisiyle sadece neden beni aldattın diye sorduğum için bana bağırıp çağırıp gitti ve bir daha hiç konuşmadık. Bana yapılan saygısızlıkları kabullenemiyorum artık. Bir de sonrasında anneme konuşmak istemiyorum ben bu ilişkiyi artık istemiyorum demiş . Ve bunu sırf deme sebebi ona güvenemediğim için yaptığım davranışlar. Neyse yine şöyle böyle çok da kötü değildim. İçimde şöyle bir umut vardı çünkü bir daha beraber olmasak da pişmandır bana nasıl haksızlıklar yaptığının farkındadır diye düşünüyordum. Bugün gördüm ki eski sevgilisinş eklemiş hesabına. Bunu görünce yıkıldım. Her açıdan henüz 10 gün olması zaten bana ayıp etmiş olması üstüne bir de bizim ilişkimiz 4 yıllık bir ilişkiydi. Yıllarca beraber yaşadık biz. Bu arada ben 22 yaşındayım ve bu benim ilk ilişkim. Yani benim için çok daha acı verici oluyor bunlar. Her şeye rağmen neden bunları yaptı anlamıyorum. Lütfen anlamlandırmama yardım edin. Çünkü beni instagramdan da çıkarmamıştı. O zaman görmemi istedi diye düşündüm ama emin değilim. Pişman olur mu onu merak ediyorum.Neden yaptı sizce bunları anlamlandırmama yardım edin lütfen. Ve şu an için gerçekten soruyorum ben bu süreci nasıl atlabilirim ? Ben üzülmekten çok yoruldum.
Bu soru 7 Mayıs 2025 17:36 tarihinde Psikolog Aysel Kacak tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Sevgili danışanım,
Merhabalar.Yazdıklarınızı okurken, büyük bir hayal kırıklığına uğradığınızı ve artık duygusal olarak taşıyamadığınız bir yükün ağırlığı altında kaldığınızı hissettim diyebilirim. Sanki hem kalbiniz kırık, hem aklınız karışık, hem de “artık bitsin bu acı” diyorsunuz. Tüm bunları yaşamışken, bir yandan anlamlandırmak isterken bir yandan da içten içe “anlamaya çalışmaktan bile yoruldum” diyorsunuz gibi geldi.
İlişkinizin dört yıl sürdüğünü, bu sürede birlikte yaşadığınızı ve bunun ilk ilişkiniz olduğunu paylaştınız. Böyle bir bağın bitmesi zaten başlı başına zorlayıcıdır. Ama ilişkinizin aynı zamanda sağlıksız örüntüler içerdiğini, aldatılmalar, saygısızlıklar ve beklenmedik tepkilerle örülü olduğunu gördüğümüzde, bu vedanın daha da sancılı hale gelmiş olabileceğini düşünüyorum. Hele ki tüm kalbinizi koyarak, özel bir gece hazırlayıp hediyelerle, mektuplarla duygularınızı ortaya koyduğunuz bir anda, bir sorunuz karşısında bağırılıp çağırılmak ve ardından tek kelime edilmeden terk edilmek... Bu, sadece bir ilişkinin bitişi değil; aynı zamanda bir değersizlik hissinin çok yoğun yaşanmasına da neden olabilir.
Bu yaşananlardan sonra, hâlâ onun “pişman mıdır, yaptığı haksızlıkları fark etmiş midir” diye düşünmeniz oldukça insani. Çünkü bir yanınız belki de hâlâ onun sizi sevdiğine inanmak istiyor ya da en azından “beni ne hale getirdiğinin farkında olsun” istiyor. Bu, içten içe bir tür adalet beklentisi olabilir. Çünkü yaşadıklarınız sadece bir ayrılık değil; aynı zamanda güvenin kırılması, emeğin karşılıksız kalması ve saygının hiçe sayılması gibi çok temel duygusal ihtiyaçların da ihlaliyle ilgili.
Onun eski sevgilisini tekrar eklemesi, sizi çıkarmamış olması, belirsizlik içinde bırakması… Tüm bunlar zihninizde “Görmemi mi istiyor? Yoksa hiç düşünmeden mi yaptı?” gibi sorular doğurmuş. Ancak bu noktada bir şeyi hatırlamak önemli olabilir: Karşınızdaki kişinin yaptığı her hareket, sizin değerinizle ilgili olmayabilir. İnsanlar bazen kendi kafa karışıklıklarıyla, duygusal olgunluk eksiklikleriyle ya da sorumluluk almaktan kaçtıkları için çok düşüncesizce davranabiliyorlar. Bu tür bir davranışın size hissettirdiklerini anlamak elbette önemli ama davranışın anlamını yalnızca sizin üzerinizden okumak, sizi haksız yere yoran bir yol olabilir.
“Pişman olur mu?” sorusu da oldukça sık sorulur böyle durumlarda. Fakat pişmanlık birinin iç dünyasında olup biten bir şeydir ve bunu dışarıdan net olarak bilmek çoğu zaman mümkün olmaz. Kimi insanlar, gerçekten yaptıklarının farkına varmaz, kimileri fark eder ama gururundan söylemez, kimileri de ancak çok zaman sonra fark eder. Ama önemli olan şudur: Bu süreçte onun ne hissedeceğini değil, sizin kendinizle ne yapacağınızı düşünmek iyileşmeyi başlatır.
Siz şu anda “unutmak ve mutlu olmak” istiyorsunuz. Bu çok anlaşılır bir ihtiyaç. Fakat unutmak çoğu zaman bir düğmeye basmak gibi olmaz. Bu, zamanla ve adım adım olur. Belki de önce, yaşadığınız ilişkinin size ne kattığını ve ne götürdüğünü dürüstçe görmeniz gerekebilir. Kendinize şunları sormayı deneyebilirsiniz:
– Bu ilişkide kendimle ilgili en çok neyi kaybettim?
– En çok ne zaman yalnız, değersiz ya da göz ardı edilmiş hissettim?
– Ne zaman kendimi daha güçlü, daha kendim gibi hissettim?
Bu sorulara vereceğiniz yanıtlar, size unutmanın değil ama kabul etmenin yolunu açabilir. Çünkü bazen iyileşmek, yaşananları yok saymakla değil, onlara bir anlam verip orada ne öğrendiğimizi görmekle başlar.
Şu anda üzgün olmanız, kızgın olmanız, yorgun olmanız çok doğal. Bu duyguların geçmesi için kendinize izin vermeniz gerekir. Tüm bu duyguların geçici olduğunu da eklemek isterim.Kendi kırılganlığınıza karşı nazik olmanız, yaşadığınız şeyin büyüklüğünü kabul etmeniz ve iyileşmek için biraz durup nefes almanız... Tüm bunlar sürecin sağlıklı bir şekilde ilerlemesi için önemlidir.
Unutmayın, bu sizin ilk ilişkinizdi ve ilkler çoğu zaman insanın en derinine işler. Ama bu yaşadıklarınız, sizin kim olduğunuzu ya da ne kadar değerli olduğunuzu belirlemez. Sadece bir deneyimdir, evet acı veren bir deneyim, ama öğrenilecek şeyleri olan bir süreçtir.
Bu süreçte yakınlarınızdan veya bir uzmandan destek almaktan lütfen çekinmeyin.
Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum.
Değerlendirilmesini istediklerinizi yeni bir soru ile sorabilirsiniz.
Psikolog Aysel Kacak
