Başkalarının duygularına göre hareket ediyorum

Öncelikle merhaba,

İlişkilerinizde kendi arzularınız yerine ötekilerin arzularını önceliyor olduğunuzu ve ona göre yaşamınızı sürdürdüğünüzü fark etmiş olmanız çok güzel bir farkındalık.

Bahsettiğiniz durumun, sizin erken dönem nesne (ilk bakım vereninizle olan) ilişkilerinizden kaynaklanıyor olması muhtemeldir. Hissettiğimiz her duygunun temeli erken dönem çocukluk yılları arasında (0-6) atılmıştır. Yetişkinlik dönemindeki her yaşantıda o ilk duyguları tekrardan deneyimleriz.

Bizler yaşamı ilk bakım verenimizin gözlerinden görürüz. Bakım veren (meme, bakım,temas vermesi ile) bizim toplumumuzda genellikle annedir. O gözler bize sevgi dolu gözlerle bakmışsa ve bizim taleplerimizi öncelemişse eğer, yetişkinlik döneminde bizim kendimize olan bakış açımız olumlu duygularla dolu olur. Ancak bu her koşulda böyle olmaz. Örneğin; anne, kendi bireysel sorunları ile uğraşmaktaysa ve bunlarla baş edemiyorsa (örneğin; eşiyle iyi bir ilişkileri yoksa) her çocuğun ihtiyacı olan o duyguları (kabul, onay, değer) veremeyebilir. Çocuğun duygularını kapsayamaz ve çocuğun o duyguları içselleştirerek yaşamına dönüştürmesine olanak sağlayamaz.

Kendinizi öncelediğinizde hissettiğiniz "suçluluk" duygusunun size nereden miras olduğunu anlıyor ve dönüştürüyor olmanız için öncelikle kendi yaşam öykünüzü göz önüne getirmeniz önemli olacaktır. "Ben bu suçluluk duygusunu daha önce nerede hissettim?" sorusunu kendinize yöneltmeniz sizi bir takım çocukluk anılarına götürebilir.

Ya da kendinizi önceleyip gelen istekleri reddettiğinizde ne olacağını sorgulayabilirsiniz. Daha mı az sevileceksiniz? Yoksa insanlar size tavır mı alacak? Ya da karşınızdaki kişiyi kayıp mı edeceksiniz? Eğer kayıptan kaçmak için ilişkilerinizde arzu etmediğiniz bir şekilde davranıyorsanız bunun gerçek bir ilişki olmadığını söyleyebilirim. Çünkü kurduğumuz her ilişkide (arkadaşlık, aile, aşk) "kendi" benliğimizle orada var olmamız önemlidir.

Kendi istekleri, talepleri ve beklentileri olan biri gibi değil "ötekine uyumlanmak zorunda" olan biri olmak çok yorucu ve yıpratıcıdır. Bu anlamda bir nebze olsun kendi sesimizi duymak ve ona kulak vermek "kendimiz olma" yolunda atacağımız ilk ve en önemli adımdır.

Dünya üzerinde biricik ve özel olduğunuzu, hissettiğiniz her duygunun çok kıymetli duygular olduğunu söylemekle birlikte o duyguları yok saymayıp anlamayı denediğinizde (olumsuz duygular dahil) her birinin sizde bir karşılığı olduğunu ve nedensizce ortaya çıkmadıklarını göreceksiniz.

Kendi sesinizi duymanız dileğiyle...

Sevgiyle kalın...

Psikolog Elif Mutlu