Beynimdeki sesleri nasıl susturabilirim?

Merhaba,

Söylediklerinizden anladığım kadarıyla iş hayatınızda bir adaletsizlikle karşılaştığınızı, iş yükü hissettiğinizi ve bu durumun da sizi hem zihinsel hem de duygusal olarak tükettiğini görüyorum. Bir yanınız işten ayrılmayı istiyor ama bir yanınız da gelecek kaygısı ve yeni bir işe girereseniz adaptasyon sağlayamama korkusunu yaşıyor. Bu yaşamakta olduğunuz döngü maalesef zihninizi çok meşgul edip sizi bir çıkmaza sokuyor.

Yaşanılan bu tip durumlarda en doğru olan yaklaşım, ani ve hızlı bir karar vermektense süreci adım adım izlemek olur. İlk etapta duygularınızı netleştirmeniz önemli. Kendinize bu noktada şunları sorabilirsiniz: 'İçinde bulunduğum bu iş hayatına devam etmek bana ne kazandırır, ne kaybettirir?' ve 'İçinde bulunduğum bu iş hayatından ayrılmak bana ne kazandırır,ne kaybettirir?' Bu sorular, düşüncelerinizi daha somut ele almanızı sağlar ve böylece karar vermeniz daha net ve doğru süreçle olmuş olur.

Gelecek kaygısı yaşamak bir çok genç yaştaki bireylerin hissetmekte olduğu yoğun bir kaygı, o yüzden içinde bulunduğunuz durumda bu kaygıyı yaşamanız çok anlaşılır. Bunu azalatmak için ufak adımlarla başlayabilirsiniz. Mesela işten ayrılma kararı verecekseniz ayrılmadan önce alternatif iş ilanlarını araştırmak,alanınızla alakalı kendinizi geliştirmek ve görüşmeler gerçekleştirmek belki de bu noktada minik de olsa bir adım atmak, kaygınızı hafifletecektir. Böylece ayrılma kararınız aslında bir boşluğa düşmek değil, kontrollü bir geçiş olmuş olacaktır.

Kendinize bu süreç içerisinde bazı rahatlatıcı cümleler kurabilirsiniz. Örneğin:

''Ufak ama emin adımlarla ilerlemeyi başarabilirim.''

''Kaygı yaşıyor olmam çok normal ama bunun beni durdurmasına izin vermeyeceğim, harekete geçeceğim.''

''Adım attıkça daha güvende hissedeceğim.'' Gibi cümlelerle kendinizi rahatlatmak ve kaygınızı hafifletmek sağlıklı olan olacaktır.

Yeni bir işle alakalı adaptasyon süreciyle ilgili kaygılarınız da çok doğaldır. Çünkü her birey için yeni ve yabancı olunan bir ortama uyum sağlamak belli bir zaman alır; bu hepimiz için geçerli bir şeydir.

Bunun normal ve doğal olduğunu bilmeniz ve kendinize bunu hatırlatmanız yaşamakta olduğunuz kaygıyı hafifletebilir. Bu noktada kendinize şöyle yaklaşabilirsiniz: 'Bilmediğim bir ortamda ilk etap için zorlanmam çok doğal, bu benim eksik ya da yetersiz olduğumu göstermez.'

İşinizde yaşanmakta olan düşük maaş konusu ve adaletsizlik kısmına gelirsek eğer, bu noktada sizin kendi emeğinizin değerini fark etmeniz çok daha kıymetlidir.

Kıyaslamalara takılmak yerine odağınızı kendi yolunuza çekmeniz de önemli. Sizin gerçekliğinizi başkalarının koşulları belirlemez; önemli olan sizsiniz, değerleriniz ve ihtiyaçlarınız. Ara ara kendinize şunu hatırlatabilirsiniz: 'Benim yolum bana özeldir, başkalarınınkiyle aynı olmak zorunda değil.'

Sizi yoran bir tükenmişlik yaşıyorsanız, kendiniz için minik esler vermek, destek almak ve duygularınızı paylaşmak sürecinizi hafifletebilir. Gün içerisinde kısa nefes egzersizleri, yürüyüşler veya kendinize ayırdığınız küçük ama değerli zamanlar bile zihninizi toparlamaya yardımcı olur.

Bu noktada kesin bir ‘kal ya da ayrıl’ cevabı vermek yerine, sizin için en sağlıklı olanı keşfetmeniz daha doğru olur. Unutmayın, bu süreçte kaygı hissetmek doğal ama kaygı sizin yolunuzu belirlemek zorunda değil.