Çalışmamaktan dolayı vicdan azabı çekiyorum, karamsarlığım artıyor, hayallerimden vazgeçmiş gibiyim

Merhaba sevgili danışan ;

ilk cümlen düzenli çalışamıyorum olmuş.

Çalışmadığın için vicdan azabı çektiğini söylüyorsun.

Çalışmak istesen bile senin dışında bir gücün seni engellediğini hissediyorsun.

Okul başlamadan konuları bitirmeyi ya da azaltmayı hedeflemişsin.

Şuanda tahmin ettiğinden daha daha fazla konu başlığın kaldığı için var olan stresinin seviyesi artmış.

Yetişememekten korkuyorsun.

Zamanın yokmuş gibi düşünüyorsun.

Herkesin senden daha iyi olduğunu düşünüyorsun.

Kendini karamsar olarak betimliyorsun.

Ve hayallerine layık olmadığını hissediyorsun.

Hangi derslere çalışacağını yani sayısal mı başka bir alandan mı hazırladığını belirtmemişsin

Üstelik ilerde nasıl bir alanda çalışmak isteğini de söylememişsin hayallerini duymak isterdim:)

Psikologca ya daha sonra yeniden danışmak istersen daha ayrıntılı yazmaktan çekinme olur mu?

Şimdi adım adım gidelim ne dersin?

Beynimiz, bizim hayatta kalabilmemiz için programlanmıştır. Ve bizi tehlikelerden korumak için stratejik davranmak zorundadır. Ders çalışmayı beyin stres kaynağı olarak kodluyorsa ders çalışmamayı bir görev bilir. Gel beynine ders çalışmak eylemini başka bir ifadeye çevirmeye çalışalım.

Karamsar olduğundan bahsetmişsin. Biliyor musun çitalar gözüne kestirdiği avının koşma hızını avı ile arasındaki mesafeyi kendi koşma hızını ve avı için harcayacağı enerjinin karşılığını alıp alamayacağını hesaplayarak avına doğru koşmak için harekete geçer. Eğer değmeyeceğini kestirir ise avına doğru hareket etmemeyi seçer. Bu çitada iç güdüsel bir hesaplama sonucundadır. Duygusal bir etken yoktur çitanın kararında. İnsan beyni ise yapacağı eylemin sonucunu verimini alamayacağını düşündüğünde harekete geçmez erteler. Üstelik işin içine duygular karışır üzüntü pişmanlık kaygı kendine öfke suçluluk. Küçük kalbine bu kadar duygu karmaşasının ağır gelmiş olması çok normal.

Sen bu duygular ile mücadele etmeye çalışırken istediğin düzeyde ders çalışmaman çok normal.

O halde şimdi şuan da düzenli ders çalışmayı konuları yetiştirmeyi bırakıp kendine sıkı sıkı bir sarıl. Ağla. Dinlen. Kendine şefkat göster.

Örneğin, bir gün boyunca hiç ders çalışmama günü ilan ediyorum de ve kendi kendine kal. Kendinle sohbet et sevdiğin yiyeceklerden ye. Yürüyüş yap. Roman hikaye dahi okuma. Sosyal medyadan kısa videolardan ve film dizilerden uzakta sadece dinlen. Kafa dağıtmak için arkadaşınla buluşmak bir şeyler izlemek fark etmeden zihni oldukça yoran aktivitelerdir. kağıt ve kalem alarak sessiz sakin bir yerde içindeki korkuları kağıda yaz.

Her cümlenin sonu korkuyorum ile bitsin. Tüm akan korkuları kağıda boşalt zihnini boşaltır gibi.

Bunu uyumadan önce hemen hemen her gece yap. Düzenli çalışman şart değil ama korkularını kaygılarını düzenli boşaltman yönetmen şart güzel danışan.

Evdeki çöpleri her akşam atarız evdeki fazla eşyaları mevsim geçişlerinde evden çıkarırız. fakat gün içerisinde zihnimize beynimize biriken negatif düşünceleri işimize yaramayan kaygı korkuları boşaltmayız. İçimizde eriyip gitmesini kendiliğinden kaybolmasını bekleriz.

Bir gün çalışmamayı bir kayıp olarak görmemeni rica edeceğim. Çünkü şimdi şu anda öncelikli olarak karamsarlık olarak adlandırdığın durumu hafifletmeye ihtiyacın var.

Ve karamsarlık denilen şeyin daha fazla çalışarak geçeceği yanılgısı vardır bir çok insanda fakat bunun aksine karamsarlık azaltılırsa daha fazla çalışabiliriz.

Karamsarlığını azaltan egzersizlerden en faydalı yöntemlerden biri korkuları yazdıktan sonra yırtıp atmak.

Sonrasında seni motive eden cümleler yazmanı isteyeceğim. Başaracağına beynini inandırmak için başlarda inanmadan yazıyor olsan da zamanla beynin bu fikirlere aşina oldukça mümkün gelecek.

Bu iki egzersize zaman ayır güzel danışan.

Ben de psikologca platformu üzerinden yapabileceğin egzersizler vereceğim. Onlarda odaklanmanı sağlayacak.

Karamsarlık azaldığında ders çalışmak biraz daha kolay olacaktır diye umuyorum.

Gelelim düzenli çalışmaya. İlk hedefimiz düzenli çalışmak olması bize ilk aşamada bir yük olarak görünebilir. Ders çalışmak başlı başına kaygı içerirken düzenli çalışamıyor olmak ayrıca bir baskı oluşturabilir. Bu baskıyı hafifletmenin bir yoluna bakalım;

Odak süreni tespit etmeye ne dersin? Bir zamanlayıcı yardımı ile (telefon harici) ilk olarak 5 dakika tutarak 5 dakika çalışmayı dene. 5 dakika belki de senin için çok kolaydır. Bu süre her bittiğinde 1 er dakika arttırarak en fazla kaç dakika dikkatin dağılmadan ders çalışabildiğini tespit etmek önemli. Diyelim ki 13 dakika : Her bulduğun 13 dakikalık boşluklarda rast gele zamanlarda, izleyeceğin ders videosunu izlemek, alacağın notları almak, okuyacağın konuyu okumak. 13 dakika bitince devam edip mola vermek senin kararına kalmış. Fakat ilk hedef en az tespit ettiğin odak süresi kadar ders çalışmak. günde bunu 5 defa mı yapabilirsin 10 defa mı bunları bir defterinin kenarına not almanı isterim. Bugün bir önceki günden 1 dakika daha fazla çalışabiliyorsan kâr olarak gör. kendinle yarış başlarda arkadaşların ile ders çalışma konusunda sohbet etmemek sana iyi gelebilir. Belki de bir yıl boyunca bu konuda izole olmak iyi gelecektir.

Düzenli ders çalışmaya gelecek olursak. İlk hedef derse korkmadan oturabilmek sık sık masaya oturabilmek. Sadece 13 dakika haydi diyerek harekete geçmek:)

sonra düzenli çalışmalar veya uzun süreler çalışmalar kendiliğinden olursa ne âlâ :)

Desteğe ihtiyacın olduğunda bize yeniden yaz sevgili danışan biz sizin için buradayız. Sevgiyle kal.

Psk. Seçil Orhun