Cinsel ilişkide korkum var ve utanıp kendimi gösteremiyorum sebebi nedir

Merhaba bu kadar özel ve hassas bir konuda konuşmak bile sizin için zorlayıcı olmuş olabilir ve buna rağmen açıkça ifade etmeniz çok değerli bir adım.

Birçok insan, mahremiyetin, namusun, utanmanın aile içinde çok konuşulduğu kültürlerde büyüyenler… Bu konularda biraz daha sıkışmış hissedebiliyor kendini. Belki çoğu kişi yüksek sesle söylemiyor ama cinsellik hâlâ pek çok evde adını bile rahatça anamadığımız bir şey. Dolayısıyla zevk almak, istemek, istememek... Bütün bunlar karmaşık hale gelebiliyor. Kendinizi garip, yanlış ya da başkalarından eksik hissetmeniz için hiçbir sebep yok.

Bir yandan kendi bedeninizi keşfetmeye, rahat hissetmeye çalışıyor olabilirsiniz, öte yandan ise toplumsal değer yargıları, çocukluktan beri kulağınıza çalınan ‘ayıp’, ‘utanılır’, ‘gizli’ gibi ifadeler sizi engelliyor olabilir. Bu çok yaygın bir iç çatışma. Kimi zaman zihinle beden arasında bir uyumsuzluk çıkıyor; aklınız “Bu keyifli olabilir” derken, içinizde bir şeyler frene basıyor.

Şunu merak ettim: Hiç kendi bedeninizle ilgili, kimsenin baskısı ya da beklentisi olmadan, sadece tek başınıza rahat hissettiğiniz bir an oldu mu? Belki bir duş sırasında, belki gece yatakta... Bazen cinsel haz ya da isteksizlik, bir partnerin varlığından ziyade, kendimizi ne kadar rahat bırakabildiğimizle ilgili.

Yaşadığınız durum aslında düşündüğünüzden çok daha yaygın oldugunu bilmenizi isterim Cinsel ilişki sırasında utanma, kendini kasma ya da zevk alamama gibi durumlar çoğu zaman fiziksel değil, duygusal veya psikolojik kökenli olur. Hormonlarınınızın normal olması da bunu destekliyor.

Bu hisleriniz altında genellikle;

Bedenle ilgili utanç duygusu

Yetiştirilme tarzında cinselliğin ayıp veya günah olarak kodlanması,

Kendini bırakma ve kontrolü kaybetme korkusu,

Partnere güven ve rahatlık düzeyinin tam oturmamış olması gibi etkenler yatabiliyor.

Küçük bir nefes egzersizi deneyebilirsiniz: Partnerinizle yakınlaşmadan önce, bir elinizi kalbinize, diğer elinizi karnınıza koyun, beş derin ve yavaş nefes alıp verin. Bu sırada kendinize “Şu an burada olmama izin var. Utanmak bir duygu, geçici. Benim bedenim bana ait.” diyerek, olası içsel baskıları biraz olsun hafifletebilirsiniz.

Bu süreçte ilk hedef, bedeninizi tanımayı ve kabul etmeyi öğrenmek, ardından utanmadan, yargısız biçimde kendinizle temas kurabilmek olmalı. Bu farkındalığı geliştirmek ve duygusal blokajları çözmek için terapi süreci oldukça etkili olur.

Terapi desteği almayı isterseniz birlikte bu konuda çalışabiliriz; size uygun bir hızda, yargısız bir ortamda, bu utanma ve sıkılma duygularının kökenine inerek ilerleyebiliriz.

Sevgiler 🌸