Gelecek kaygısı ile nasıl baş edebilirim

Sevgili danışanım,

Yazdıklarınızı okuduğumda, sanki zihniniz sürekli bir şeylerin peşinden koşuyormuş gibi hissettim; durmaksızın geleceği düşünmek, ne olacağını bilememek, tüm bunların ağırlığı altında nefes almakta zorlanıyor olabilirsiniz. Bu tür düşüncelerle yaşamak gerçekten çok yorucu olabilir ve sizi hayattan uzaklaştırabilir, değil mi?

Sürekli "Gelecekte ne olacak?", "Yaşlanınca ne yaparım?", "Şu an hayatım nereye gidiyor?" gibi düşüncelerin aklınızdan çıkmaması, zihninizin hep bir adım ötesini kontrol altına almaya çalıştığını gösteriyor olabilir. Bu, bir yönüyle hayatta güvende hissetme ihtiyacının doğal bir sonucu olabilir. Ancak aynı zamanda, bu sürekli tetikte olma hali, bugünü yaşamanıza da engel olabilir. Sabah kalktığınızda ne yapacağınızı bilememek, hiçbir şey yapmak istememek ya da hiçbir şeyden keyif almamak gibi duygular, zamanla kişinin iç dünyasında bir boşluk hissine neden olabilir.

Sağlığınızı sık sık sorgulamanız ve yalnız kaldığınızda huzursuzluk hissetmeniz, aslında sizin duygusal olarak bir güven duygusuna ihtiyaç duyduğunuzun da işareti olabilir. Yalnız kalmak, bazen kendi iç sesimizle baş başa kalmamıza neden olur. Ve bu iç ses, eğer bizi sürekli kaygıya sürüklüyorsa, sessizlik bile yorucu hale gelebilir.

Hiçbir aktivite yapmak istememeniz ya da hiçbir şeyden hoşlanmıyor gibi hissetmeniz de bu sürecin bir yansıması olabilir. Belki de eskiden keyif aldığınız şeyler bile şu anda size anlamsız geliyordur. Bu durumun adı bazen ‘ilgi ve zevk kaybı’ olarak geçer ve bu gibi dönemlerde kişi, hayatın anlamını kaybetmiş gibi hissedebilir. Ancak bu his, kalıcı olmak zorunda değildir.

Gelecek düşünceleri çok güçlü olduğunda, zihni bugüne çekmek kolay olmayabilir. Ama bazen küçük şeyler büyük değişimlerin ilk adımı olabilir. Örneğin, gün içinde kendinize sadece bir saat ayırmak, bir deftere düşüncelerinizi yazmak, kısa bir yürüyüş yapmak ya da bir sevdiğinizle sesli görüşmek bile zihninizi bir süreliğine de olsa meşgul edebilir. Bunlar çözüm değil, ama başlangıç olabilir.Özellikle danışanım günlük yarım veya bir saat yürüyüşün zihinsel sağlığa iyi geldiğini destekleyen birçok araştırma mevcut,bu noktada buradan başlamak sizin için iyi bir başlangıç noktası olabilir.

Tüm bunların ötesinde, belirsizliği kabul etmek belki de bu süreçte en zor ama en dönüştürücü adımlardan biridir. Hayatın her anını bilemeyiz, ama bazı anlarda nasıl hissettiğimizi anlayabiliriz. Ve bu hisleri anlamak, onları dönüştürmenin ilk adımıdır.

Kendinize yüklenmeden, yargılamadan, bu düşüncelerle ve duygularla baş etmek mümkün olabilir. Önemli olan, bu süreci tek başınıza yürütmeye çalışmamanızdır. Zihninizde dönen bu yoğun düşünceleri bir uzmana anlatmak ve birlikte anlamlandırmak, size çok iyi gelebilir.Eğer mümkün değilse sizi anlayan destekleyen yakınlarınızla iletişime geçmeniz,destek almanız da önemli olacaktır.

Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum.

Değerlendirilmesini istediklerinizi yeni bir soru ile sorabilirsiniz.

Psikolog Aysel Kacak

Sevgilerimle,