İçimi nasıl rahatlatıcam
Ben kötü bişry yaptığımın kesinlikle farkındayım ama hani insan nefsine de bazen hakim olamıyor ya. Benim sevgilim var normalde ama biz ara verdik gibi bir durum var orta da fakat şey yani konuşmaya devam ediyoruz ama asıl problem ben onun yakın arkadaşıyla aynı zaman da benim yakın arkadaşım erkek birinden bahsediyoruz şuan ilişkiye girdim ama böyle abartılacak bişey değil böyle de mantıksız farkındayım abartısız olabilecek bişey de yok yaptım mı yaptım evet haklı bir yanım da yok ve ben pişman hissetmek değil de artık hani biri beni bu kadar çok severken böyle bişey yapmanın verdiği rahatsızlığı yaşıyorum kesinlikle söyleyemem zaten ama napıcam da bilmiyorum ben gerçekten seviyorum sevgilimi seven böyle bişey yapar mı da diyebiliriz evet haklısınız bence de seversen yapmazsın ihanet etmezsin aldatmazsın ama hani ondan da öyle bir karşılık gelmeyince işte ki onun yaptığı doğru olandı bence seviyorsan cinsel obje olarak bakmazsın ama neden yaptım gram fikrim yok normalde başlarda bu kadar rahatsız hissetmiyordum şimdi hissediyorum söylesem mi gibi düşünceler aklıma geliyor ama olmaz çünkü yapmış olabilirim ama gerçekten söylüyorum onu kırmak istemiyorum üzmek istemiyorum ki sevgilisi ve en yakın arkadaşının böyle bişey yaptığını bilmesi de normal olmaz zaten ki arkadaşıyla da aramızda diye konuştuk. Çok çıkmaz da hissediyorum kendimi boğuluyor gibiyim...
Bu soru 15 Aralık 2025 12:24 tarihinde Uzman Klinik Psikolog Gül Buket Mınak tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba,
Bunu bu kadar açık ve filtresiz anlatabilmen önemli; çünkü şu an yaşadığın şey “kötü bir insan olma” hali değil, yoğun bir iç çatışma hali. Kendini yargıladığını, hatta cezalandırdığını hissediyorum. Birlikte biraz yavaşlayıp ne olduğuna bakalım.
Öncelikle şunu netleştirelim:
Yaptığın davranışın sorumluluğu sana ait ve bunun farkındasın. Bunu inkâr etmiyorsun, bahane üretmiyorsun. Bu çok önemli bir fark. Ama bir davranıştan sorumlu olmak, kendini bütünüyle “kötü” ilan etmek anlamına gelmez. İnsanlar bazen, özellikle duygusal olarak yalnız, değersiz ya da karşılıksız hissettiklerinde, kendi değerleriyle çelişen davranışlar gösterebilirler. Bu, nefsine hâkim olamamak kadar basit değil; çoğu zaman boşlukla baş etme biçimidir. “Seviyorsan yapmazsın” cümlesini kendine tekrar tekrar söylüyorsun. Bu cümle doğru gibi görünür ama psikolojik olarak eksiktir. İnsan birini sevip yine de onu incitecek bir davranışta bulunabilir. Bu sevginin sahte olduğu anlamına gelmez; sevginin tek başına davranışı düzenlemeye yetmediği anlamına gelir. Sevgi, her zaman olgunluk, sınır, öz düzenleme ve duygusal doyumla birlikte gelmeyebilir. Burada dikkat çeken şey şu:
Başta bu kadar rahatsız hissetmemen, sonradan bu duygunun gelmesi. Bu genelde şu anlama gelir: O anki davranış, bir ihtiyacı geçici olarak bastırdı — görülme, istenme, onaylanma, yakınlık gibi. Etkisi geçince, vicdan ve değerler devreye girdi. Yani şu an yaşadığın boğulma hissi, aslında hâlâ sağlıklı bir iç pusulan olduğunu gösteriyor.
“Söylesem mi?” düşüncesi de çok anlaşılır. Ama burada dürüst olalım:
Bunu söyleme isteğinin tamamı karşı tarafın iyiliği için değil; bir kısmı senin üzerindeki suçluluk yükünü hafifletme isteği. Bu çok insani. Ama söylemek, her zaman iyileştirici olmaz. Bazı gerçekler, karşı taraf için travmatik bir yüke dönüşebilir ve ilişkiyi onarılamaz bir yere sürükleyebilir. “Söylememek” her zaman korkaklık değildir; bazen sorumluluğu tek başına taşıma kararıdır. Bu durumda yük sende kalır ama başkasının ruhuna aktarılmaz.
Şu anki çıkmaz hissinin nedeni, iki zıt duygunun aynı anda var olması:
– “Bunu yapan biri olmak istemiyorum.”
– “Oldu ve geri alamıyorum.”
Bu noktada yapılabilecek en sağlıklı şey, hemen bir karar vermek değil. Ne söylemeye, ne ayrılmaya, ne de kendini affetmeye zorla. Önce şu soruya dürüstçe bakman gerekiyor:
Ben bu davranışı hangi boşluktan yaptım?
Yalnızlık mı, değersizlik mi, görülmeme mi, öfke mi, karşılık alamama mı?
Bu sorunun cevabı netleşmeden atılacak her adım, seni daha çok boğar.
Son olarak şunu bilmeni isterim:
Şu anki acın, “hiçbir şey hissetmeyen” birinin acısı değil. Bu, hâlâ değerleri olan, sevme kapasitesi olan birinin acısı. Kendini yok sayarak değil, olanı anlamlandırarak bu çıkmazdan çıkabilirsin.
İstersen bir sonraki adımda,
Bu suçlulukla nasıl baş edebileceğini
Kendini yerden yere vurmadan sorumluluk almayı
Ve bu ilişkiyle ilgili nasıl daha sağlıklı bir iç netlik kurabileceğini
birlikte adım adım konuşabiliriz.
Bana profilimden ulaşabilirsiniz.🌱
💪 Psikoloğun Önerdiği Egzersizler
Bulut Meditasyonu
Teşekkür ederim sanırım bu şekilde düşündüğüm de işin içinden çıkabiliyorum 😊
Yasal Bilgilendirme: Bu içerik tanı ve tedavi niteliği taşımayan, genel psikolojik bilgilendirme amaçlıdır.
