İletişim

Merhaba sevgili danışan,

Öncelikle sorunlarınızı tanımlayıp, anlamlandırıp soru sorma cesaretinde bulunduğunuz için kendinizle gurur duymalısınız. Mesajınıza istinaden oldukça zorlayıcı ve yıpratıcı bir durumun içerisinde olduğunuzu görebiliyorum,sizi anladığımı söylemek isterim . Bu gibi olumsuz durumları ve etkilerini birçok insan yaşayabilmektedir, yalnız olmadığınızı bilmenizi isterim.Psikolojik olarak yaşadığımız birçok duygu ve düşüncenin davraışa dönüşme biçimi vardır. Sizin yaşadığınız oldukça normal ve olağan bir tarafta o yüzden kendinizi yargılama kısmını burada biraz yumuşatmayı deneyebilirsiniz. Siz kendinize karşı öz sevgi ve öz saygınızı besledikçe, içsel motivasyona daha çok inandıkça dışsal kaynaklara karşı daha tarafsız olabileceksinizdir. Biz insanlar çoğunlukla başkalarına karşı kibar ve nazik olmaya çalıştığımız gibi kendimize karşı kibar ve nazik olamıyoruz. Olabildiğince yargılayan ve eleştiren bir tarafta bulunuyoruz bu da içsel olarak yaşanılan zorluğu daha da güçleştiren ve yıpratan bir taraftan oluyor. Beklentilerimiz ne kadar normale yakın ve olağan olursa herhangi bir olumsuzluk yaşadığınızda hayal kırıklığımız bir o kadar az olur. Hemen görünür olma beklentiniz sizi kıran nokta olabilir. Geçmişte yaşanan olumsuz deneyimler günümüzde birçok davranışımıza şekil verebilmektedir.Bu da kişinin kendini tekrar aynı şeyi yaşamamasına karşı aldığı ve oluşturduğu bir savunma mekanizmasına dönüşebilmektedir.

Şöyle bir egzersiz deneyebilirsiniz: Bir ortama girdiğinizde, kendinize küçük bir izin verin. O ortamı, insanları, havayı sadece birkaç dakika gözlemleyin, “Şimdi burada ne hissediyorum?” diye kendinize soruyor olun . O anda hemen “doğru olanı” yapmak zorunda olmadığınızı kendinize hatırlatmak bazen iyi gelebilir. Yani iletişimde bir adım atmadan önce, o hislerinizi kısa bir süre tanımak… Hatta, o anda yaşadığınız heyecan ya da gerginliği, biriyle paylaşmak mümkünse (örneğin bir arkadaşınız ya da o an yanınızdaki birisiyle minicik bir espriyle) ortama minik bir rahatlama bile katabilir. Olumsuz bir deneyim sonucu sadece sizin değil tüm insanların kaçabileceğini,uzaklaşabileceğini kabul etmek en önemlisi olacaktır. Yargılamadan,eleştirmeden yaklaştığınız her adımda daha da üstüne gidebildiğinizi ve bunun için kendinizi zorlamadığınızı fark edeceksinizdir., “Ben yine kaçtım, beceremedim” yerine, “Şimdi kendimi korumak istedim, belki de biraz zamana ihtiyacım var” gibi bir iç ses geliştirmek uzun vadede işe yarayabilir. Kendiniz için daha kucaklayıcı bir taraftan konuyu ele alarak şöyle tanımlayabilirsiniz; “Yeni ortamlarda ya da kalabalıklarla iletişim kurarken, bazen içsel bir gerginlik ve çekingenlik yaşayabiliyorum. Özellikle ortamda en ufak bir huzursuzluk hissettiğimde, hemen içime kapanıyorum. İletişimi hemen kurmakta zorlanıyorum; sıklıkla olayların biraz dinmesini bekleyip anı kaçırabiliyorum. Aslında içimde anlatacaklarım ve paylaşmak istediklerim var, fakat doğru zamanı kollamak bana zaman kaybettiriyor.” Siz kendinize karşı şefkat göstermedikçe bir başkasının göstermesine beklemek ve ona bel bağlamak sizi oldukça yıpratıcak ve içinden çıkılmaz bir hal alacaktır. Bizlere yazarak aslında kendinizle ilgili cesur olduğunuzu göstermiş ve kendinize kanıtlamış oldunuz, kendinizi tebrik etmeyi unutmayınız. Her zaman bizlere yazabilirsiniz. Umarım cevabım yardımcı olmuştur.

Sevgilerle ve musmutlu kalmanız dileğiyle,

Psikolog Nuray Halaç.