İlişkide çıkmaza girmek

Sevgili danışanım,

Merhabalar.Yazdıklarınızı okurken, ilişkinizin sıcaklığına, aranızdaki şakalaşma biçimine ve bu güvenli alanda yaşanan bir kırılmaya tanıklık ettiğinizde duyduğunuz pişmanlığa içtenlikle temas edebildim.

Anlaşılan o ki, bir anda gelişen bir duygusal tepkide, aslında ilişkiye zarar verme niyeti taşımayan bir söz, ilişkinizin hassas bir noktasına denk gelmiş. O anda ortaya çıkan kırılmanın sizde de bir karşılığı olmuş; pişmanlık duymanız, sevdiğiniz kişiyi kırmak istemediğinizi ve bu ilişkinin sizin için ne kadar değerli olduğunu gösteriyor.

İlişkilerde zaman zaman sınırların, değerlerin ve espri anlayışlarının kesiştiği ya da çakıştığı anlar olabilir. Özellikle de karşı tarafın daha önce belirttiği bir hassasiyet varsa ve bu konuda daha önce sınırlar çizildiyse, o sınırların farkında olarak hareket etmek ilişkinin güven zemini açısından oldukça önemlidir. Burada sizin de belirttiğiniz gibi, o cümle anlık bir kıskançlık ve belki de “eşit bir şaka” yapma arzusu içinde ortaya çıkmış olabilir. Ancak partnerinizin bu sözde duyduğu kırgınlık sadece söylenen kelimelerle ilgili değil, o cümlenin altında ne olabileceğine dair hissettikleriyle de ilişkili olabilir.

Sıklıkla yaşanır; bir cümle, bir hareket, bir bakış... Dışarıdan bakıldığında basit gibi görünen bir şey, geçmişten gelen değerlerle, inançlarla, sınırlarla birleştiğinde çok daha büyük bir anlam kazanır. Partnerinizin bu cümleye verdiği güçlü tepki de belki tam bu noktada kendini gösteriyor. Sizi tanıdığını düşündüğü bir yerde, bir anda “Acaba tanımıyor muyum?” sorusunu sorması, sadece cümleyi değil, cümleyi söyleyen kişiyi sorgulamasına neden olmuş olabilir.

Siz zaten pişmanlığınızı ifade etmişsiniz, bu çok kıymetli. Ancak bazı durumlarda yalnızca özür dilemek değil, o cümlenin arka planında ne yaşandığını da samimiyetle paylaşmak çok daha onarıcı olabilir. Örneğin o an için hissettiğiniz duyguları, neden o şekilde davrandığınızı, asıl niyetinizin ne olduğunu onunla yargılamadan ve savunmaya geçmeden konuşmak, sürecin yönünü değiştirebilir. Belki de o anki kırılganlığınızı, “Kıskandım çünkü seni önemsiyorum, ama sınırı doğru ayarlayamadım” gibi bir ifade ile dile getirmek, pişmanlığınızı daha derinden hissettirebilir.

Ayrıca, şunu da unutmamak gerekir: İnsan öfkeliyken sadece söyleneni değil, söyleyenin kim olduğunu da sorgulayabilir. Bu yüzden hemen tepkinin değişmesini beklemek yerine, onun öfkesine, güvensizliğine, kafasındaki soru işaretlerine bir süreliğine alan açmak, yani “Bu duyguları hissetmen çok doğal” diyebilmek, ilişkinin duygusal güvenliğini tekrar inşa etmek adına daha sağlıklı bir adım olabilir.

Bazı zamanlarda da, yazılı iletişim bu gibi durumlarda daha açık ve düzenli bir ifade imkânı sunabilir. Siz de isterseniz bir mektup ya da mesaj yoluyla yaşadığınız duygusal karmaşayı, o an ne düşündüğünüzü, ilişkinin sizin için ne ifade ettiğini ve onunla nasıl bir bağ kurmak istediğinizi açıklıkla yazabilirsiniz. Amaç savunmak değil, anlaşılmak olsun.

Şu anda sizi en çok zorlayan şeylerden biri, onun size olan inancında ve güveninde bir kırılma olduğunu hissetmeniz olabilir. Bu duygunun ağırlığını taşımak kolay değil, biliyorum. Ancak ilişki dediğimiz şey, sadece hatasız anların değil; hatalar sonrası gösterilen emeğin, sabrın ve duygusal şeffaflığın da toplamıdır.

Bu yüzden, yaşanan bu zor anın ilişkinizi tanımlayan tek şey olup olmayacağı, biraz da bundan sonra kuracağınız iletişimin içeriğine bağlı olacak.

Bu süreçte yakınlarınızdan veya bir uzmandan destek almaktan lütfen çekinmeyin.

Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum.

Değerlendirilmesini istediklerinizi yeni bir soru ile sorabilirsiniz.

Psikolog Aysel Kacak