İş Hayatı

İş hayatındaki zorluklarım

Gizli Kullanıcı1 Ağustos 2024 10:23

Merhaba ben hemşireyim. iş yerindeki arkadaşım benim arkamdan sürekli konuştuğunu duyuyorum ve yalan yanlış beyanlarda konuştuğunu duyuyorum ve şahit oluyorum bu arkadaşın ismi ezgi. ezgi hemşire hastaların tedavilerini aksatır ve yapmadığı ilaçları yapmış gibi göstererek kliniğe sunar. Bunun etik olmadığını biliyorum ve şahit olduğun taktirde kimseye aktarmadım. Bu ezgi hemşeri davranışını yanlış olduğunu söyledim fakat ezgi hemşire beni umursamadı ve hatalarını kapatmak için başkalarına karşı beni doldurduğuna da şahit oldum sizce ben bu hatasını doktorumuza söylemeli miyim? İşimi iyi yaptığımı düşünüyorum etik bir ahlaklı davrandığımı düşünüyorum fakat bu hemşire arkadaş yüzünden oranın kıdemlisi olduğu için insanlar da bana karşı ön yargılı davranıyor. Sizce ben ne yapmalıyım çünkü beni yalnızlaştırma politikası izliyorlar üzgünüm kendimi işime veremiyorum

Bu soru 4 Ağustos 2024 11:01 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar, iş hayatında yaşanılan “mobbing” kişiler için oldukça zorlayıcı ve yıpratıcı olabilir. İş yerinde görmezden gelinme ve yok sayılma birer “mobbing”dir. Mobbing uygulayan kişi karşısındaki kişiyle empati yapamaz ve kendi yoksunluklarını yansıtma yapabilir. Bahsettiğiniz iş arkadaşınız, iş yerinde belli aksaklıklar göstermektedir, özellikle sağlık sektörü gibi hayati risk taşıyan bir alan için bu oldukça yanlıştır. Sıklıkla iş motivasyonu olmayan ve özellikle sağlık çalışanlarında görülen merhamet yorgunluğu yaşayan kişiler işlerini aksatır veya işini en makul şekilde yapmaya çalışmazlar, bu davranış kendilerini etkilediği gibi diğer insanları da etkiler, hastaları ve iş arkadaşlarını…..

Sorduğunuz soruyla ilgili size yönlendirme yapamam ancak sizi cevaba götürmede yardımcı olabilirim. Öncelikle etik davranış “gösterilmesi gereken davranış”tır ve ahlaklı olandır, ahlak ise düşünceden geçer, Burada kendinize sormanızı istediğim soru iş arkadaşınızın aksaklığı ve üzerine almadığı sorumluluğu doktorunuza söylemenizde hastanın sağlığı önceliğiniz midir ? yoksa sizi iş yaşamınızda yıpratan ve arkanızdan planlar yaptığını düşündüğünüz kişiye zarar verme amacı güder misiniz ? ikinci davranış etik olmayandır çünkü düşüncede sizin ahlaki görüşünüzle bir ilgisi yoktur.

Diğer üzerine düşünmenizi istediğim şey bu davranışın olası sonuçları olacaktır… bu kişi uyarı almadığında bu davranışlara devam edebilir mi ? uyarı aldığında da aynı davranışları sürdürür mü ? sizin için en olumsuz senaryo nedir ve buna hazır mısınız?

Son olarak bu kişiye karşı “tetikte” olduğunuzu fark edin, istemsizce bu kişinin yanlışlarını gözlemliyor olabilirsiniz, çok fazla etkileşime geçmemek ve kontrol etmemek yararınıza olacaktır, unutmayın sizde sağlık sektörü içerisinde iş tatmini gerektiren bir yerdesiniz ve sizin de aksaklıklarınız belli riskler doğurabilir. İş dışındaki yaşamınızda güzel ve olumlu olan tarafları ele alın, iş yaşamınız tüm hayatınız demek değildir.

iyi günler dilerim.

Cevaplanmış benzer sorular

Sosyal Hayat

Konfor alanımın dışındayken neden kendimi özgüvensiz ezik gibi hissediyorum?

Yakın arkadaşlarımla yanında rahat hissettiğim insanların yanındayken çok atılgan girişken komik biriyken tanımadığım ya da tanısam da samimiyetimin olmadığı birilerinin yanında tam aksine donuk sessiz sıkıcı birine dönüşüyorum bu durum benim hayat konforumu fazlasıyla düşürüyor çünkü olmadığım biri gibi görünmek insanlara kendimi yanlış lanse etmek beni fazlasıyla düşüren bi durum.Bu arada detay vermem gerekirse gözlemlerime göre özellikle kendimden herhangi bir yönüyle üstün gördüğüm birinin yanındayken daha çok tutuluyorum yani mesela benden daha güzel daha zengin daha özgüvenli daha girişken insanlar sanki benimle arkadaş olmak istemeyecek gibi bi anksiyetem var yani aslında bu durumun böyle olmadığını biliyorum arkadaşlıkta bu tarz farklılıkların aslında zenginlik getirdiğini biliyorum ama kendimi ikna edemiyorum. Bir de şöyle bi şey var atıyorum 5 kişilik bi arkadaş grubu var gruptan birileri sürekli beni de dahil etmek istiyo ama ben o gruptan 5 kişinin de beni istediğinden emin olmayana kadar kendimi onların yanında istenmeyen zorla giren kişi gibi hissediyorum.Son bi şeyden daha bahsedicem kendimi daha iyi ifade edebilmek adına mesela atıyırum sınıftan bi arkadaşım var çok samimi değiliz ama gerektiğinde iletişimimiz var onu ben okul dışında ya da okulda bahçede dışarda bi yerde gördüğümde görmemezlşkten geliyorum çünkü o an onu görünce aşırı bi samimiyetimiz olmadığı için ne konuşacağımı bilmiyorum small talk işini beceremeyeceğimi de düşündüğüm için ondan saklanmak kaçmak daha çok işime geliyor. Ben işim gereği ilerde birçok insanla muhattap olacak bi insanım bu yüzden bu tarz küçük gibi görünen ama benim hayat kalitemi tamamen düşüren bu durumdan kurtulmak, daha rahat özgüvenli ve her ortamda kendini iyi ifade edebilen biri olmak istiyorum.Olabildiğince detay verdiğimi ve hissettiklerimi yazabildiğimi düşünüyorum sizden bu durumla nasıl başa çıkabileceğim ve nasıl aşacağım konusunda yardım istiyorum teşekkürler

Psikoloji

kendimi kandırma alışkanğımdan nasıl uzaklaşacağım?

her insanın yaptığı gibi kabullenmekte zorlandığım konularla ilgili kendimi çok güzel kandırıyorum.örnek verecek olursam; bir kişiye karşı hissettiğim herhangi bir duygudan hoşnut değilsem ya da yanlış olduğunu düşünüyorsam bu konuyu kendi içimde herhangi bir şekilde savuşturuyor ve bu hissiyat ya da düşünceyle ilgili kendimi çok iyi bir şekilde kandırıyorum.kendimi kandırdığım bir konuyla alakalı herhangi bir durumda kaldığımda ise bunu verdiğim çeşitlil tepkiler ve yaşadığım hissiyat dolayısıyla anlıyorum. ama çok geç olmuş oluyor.sonrasında kendimi kandırma aşamamın nasıl başladığı ve nasıl yaptığım konusunda hayrete düşürüyorum çünkü ürkünç derecede profesyonel bir kandırma şekli gibi geliyor. sanki bir şeyler içimde otomatikmiş gibi bunu dürtüsel bir şekilde yapıyor ve bu süre zarfında da kendimi kandırdığımı anlamıyorum ve sonucunda bu durum yokmuş gibi devam ediyorum. elbette bu süreç içinde çeşitli sorularla başbaia kalmamın, anlamlandıramamamın sebebimse basitçe söylenebilir; zaten kendimi kandırmak istememden geçiyor.ancak kendimi kandırıyor olduğumu fark ettiğim zaman sanki bunu sürekli yapıyormuşum gibi hissediyorum. kendimi başka hangi konuda kandırıyor oluşumu düşünüyor, büyük bir bataklığın içinde gibi hissediyorum.kendime karşı dürüst davranmayışımla beraber çevreme, aileme, dostlarıma dürüst davranamadığımı fark ediyor ve içten içe kendimi yiyorum.kendimi kandırmayı nasıl bırakabilirim ? bunun yöntemleri ya da yolları varsa öğrenmek istiyorum.çünkü bu hislerin altında eziliyormuş gibi hissediyorum, artık bunları yaşamak ve sonucunda bunları hissetmek istemiyorum.