İş Hayatı

Kariyer planlaması konusunda ne yapmalıyım?

Gizli Kullanıcı14 Ağustos 2024 19:35

Ben havalimaninda çalışıyorum ve isim vardiyali, normalde tiyatro sinema tutkunuyum ve tiyatro sinemayla alakalı işler yapmak yurt dışında eğitim almak istiyorum. Aynı zamanda Ist Universitesinde de Radyo Sinema 2. Sinif ogrencisiyim.Ve matematik ogretmenligi bitirdim.Ozel okullar dusuk maaslar verdiği için havalimaninda çalışıyorum. Vardiyali sistem olduğu için gecem gunduzum birbirine karisiyor ve ben debelenip duyuyorum.Kendi kendini sokan akrep gibiyim ne yapacağımı bilmiyorum. Unlu vs olamasam bile en azından sinemayla alakalı işler yapmak ne bileyim sinema alanında akademisyenlik bile olabilir ama bu asamaya geçerken bir taraftan da para akisimin kesilmemesi gerekiyor ben ne yapmaliyim?

Bu soru 15 Ağustos 2024 17:00 tarihinde Psikolog Sinem Temel tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba, kariyer planlamasında öncelikle sizin için anlamlı olan bir süreç belirlemelisiniz.


6 ay, 5 yıl, 10 yıl sonrası nerede olmak istediğinizi kararlaştırdığınız net ifadelere odaklanmalısınız.


Hedef ve plan belirlediğinizde engellerle karşılaşabilirsiniz. Bu engeller için hazırlıklı olmalısınız. Her zaman başka bir planınız yedekte olmalı.


Anladığım kadarıyla şu anda yaptığınız iş sizi oldukça yoruyor ve zihninizi bulandırıyor.


Bu süreçte daha net ifadelerle hedef koymak için matematik öğretmenliği ya da radyo, televizyon ve sinema bölümünde aktif olarak öğrenciliğiniz devam ettiği için ve tiyatroya olan tutkunuzdan dolayı bu okuduğunuz iki bölüm içerisinde ciddi bir tercih yapmak durumundasınız.


Yaptığınız iş sizi manevi olarak tatmin ederken, finansal açıdan yetersiz kalıyorsa motivasyonunuz düşebilir ve artık işi yapmak istemeyebilirsiniz.


Kendinize uygun sektör ve mesleği bulduktan sonra, kendinizin farkında olarak bilgi, birikim ve deneyimlerinizden yola çıkarak bir harita oluşturmalısınız.


Radyo, televizyon ve sinema bölümünde ilerlemek istiyorsanız neler yapabilirsiniz, nereden başlayabilirsiniz, nasıl bir yol izleyebilirsiniz? gibi bu sorulara odaklanabilirsiniz.


Çabuk ya da geçici çözümler bulmak ileriki süreçte sizi mutlu ve memnun etmeyecektir.


İnsan sevdiği işi yapınca iş yapmış sayılmaz. Bu yüzden sevdiğiniz işin hangisi olacağını belirlerken kendinize karşı şeffaf ve net olun. Hedef belirlerken aynı zamanda başka planlarınız da olsun.


Para kazanmak söz konusu olduğunda yapılacak tek bir iş yerine birçok iş vardır. Şimdiki işiniz sizi oldukça yoruyor ve zorluyorsa bu konuyu tekrar, net bir şekilde ifade edip ona göre yeniden bir plan tablosu oluşturabilirsiniz.


Unutmayın ne yapacağınıza karar verseniz de hayat size çok başka yollar sunabilir.


Sevgiler.


Psk. Sinem Temel

alinti

Teşekkür ederim en azından bir nebze de olsa derdimi anlayip yardımcı olduğunuz icin 🙂

Yorumlar

sinemtemel

Rica ederim. Sevgiler.

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Ailem beni anlamıyor ne yapabilirim

henüz reşit değilim ve ailem beni anlamak istemiyor ergenliğe veriyorlar lakin okula adapte olamıyorum geçen sene 1yıl hastanedeydim ameliyat oldum ama hala üstünden geçmesine rağmen adapte olamıyorum ve okula gitmek istemiyorum arkadaş edinemiyorum dışarı çıkamıyorum ailem pek izin vermiyor sürekli kapalı şekilde giyiniyorum açık şeylere izin vermiyorlar kendi yaşımdakiler gibi olamıyorum sürekli ağlayasım geliyor bi ortamdayken sanki uzaktan izliyormuş gibi hissediyorum diğerleri gibi dışarda rahatça hareket edemiyorum utanıyorum biri bana bakarak arkadaşıyla konuşuyorsa dalga geçtiğini düşünüp tüm günümü kötü geçiriyorum ve gece 11 de yatıp ertesi gün akşam 6-7 gibi kalkıyorum oda ailemin zoruyla,uykumdan uyanmak istemiyorum sürekli uyumak istiyorum ve derslerden hiçbirşey anlamıyorum anladıktan sonra araya tenefüs giriyor ve diğer derste unutmuş oluyorum kendi başıma bir şeyler sipariş edemiyorum insanlarla konuşamıyorum ailem sessiz konuşuyorsun duymuyor diye dalgaya alıyorlar ve 1 yıl boyunca hastahanede kalıp sürekli ameliyat olmamda hala şuanda beni etlikiyor galibakendim gibi hissetmiyorum bir gün içindeki ayık kaldığımız 12 saatte sanki hiç bir şeye süre yetiştiremiyor gibi hissediyorum arkadaş edinmemi bile istemiyorlar dışarı çıkmayayım diye ve yardım almak istediğimi söylediğimde telefonunu bırakıp zamanında uyursan geçer diyorlar yada dersleri anlamadığım icin salak olduğumu söylüyorlar geceleri evde herkes uyuduysa onlardan sonra uykuya dalamıyorum çoğu zaman 1.5 gün uyurken çoğu zaman uyuyamıyorum benden önceki abiminde bu tarz sıkıntıları vardı ve deli damgası vurmuşlardı ama aslında verdikleri cevaplar ve dikkate almamalarından dolayı onu deli eden onlarmış gibi hissediyorum ve hiç bir zaman düzgün bir cevap alamıyorum sürekli birşeyler alıp durdugumu neyime yetmedıgını düzgün bi hayatımın oldugunu soyluyorlar ve acık kıyafetlerden kastım askılı kıyafetler sıfır kol bile giydirtmiyorlar sadece bol tişört ve bol pantolon giyebiliyorum resmen ve daha bürsürüsü gergin oldugumda karnıma vuruyor ve ağrıyla birlikte kusasım geliyor parmaklarım bütün vucudum uyusuyor soguk terler atıyorum resmen

Romantik İlişkiler

Kullanıldığımı düşünmekten nasıl kurtulurum?

20 yaşında genç bir kızım 24 yaşında birinden hoşlandım ve konuşmaya başladık fakat bana ciddi ilişki istemediğini yanında olabileceğimi söyledi 20 yaşındaki halim olsaydı biz gerçekten güzel bir çift olurduk tarzında konuşuyordu anladığım kadarıyla ilgim hoşuna gidiyordu sadece fakat başka birileri bana ilgi gösterdiğinde kıskanıyor onlarla vakit geçirmemi istemiyordu belki de sadece oyuncağı elinden alınmış bir çocuk davranışından farksızdı bu tavrı ben bunun gerçekten farkında olsam da inkar ediyordu artık uzak mesafedeyiz ve aramalarıma mesajlarıma dönmüyor özlüyorum yanındayken beni kullandığını düşünmeden edemiyorum yanındayken sebebini anlamadığım bir şekilde güvende hissediyordum sanki hiç derdim yok zaman durmuş gibi hissettiriyordu bazen avuçlarımın içini öperdi arkadaşlarım bu çocuktan uzak durmam gerektiğini söylüyorlardı ben de farkındaydım bir gün duygusal olarak zarar göreceğimin ama o an hazır hissetmediğim için uzaklaşamadım ondan . Yanındayken bana olan davranışlarını görseler beni anlayacaklarını düşündüm hep ama onlar beni pek anlayacak gibi değiller.Canımın yandığını arkadaşımla paylaşmalı mıyım emin değilim sanki söyledikçe konuştukça gerçek oluyor bi bıçak daha saplanıyor kalbime . Kendimce espriye vuruyorum .daha kolay atlatmaya çalışıyorum ama olmuyor sanki her şey tekrar siyah beyaz.Bir çocuk yüzünden gerek var mı bu kadarına diyip kendimi güçlü kılmaya kendime kanıtlamaya çalışıyorum . Geçecek biliyorum fakat yara izleri kendini hatırlatacak diye de çok korkuyorum.Özlüyorum çaresizceAnneme anlatsam sarılsa geçecek gibi ama benden çok üzüleceğini bildiğimden pek bir şey paylaşmıyorum annemle aramız ne kadar iyi olsa bile.Yorgunum uyusam geçecek gibi değil uyudukça şiddetleniyor rüyalarımda hatırlatıyor kendini gündüz düşlerimde gece rüyalarımda baktığım her yüzde her gözde onu arıyorumYaşımdan dolayı diye düşünüyorum fazla yoğun yaşıyorum duygularımıGeçecek biliyorumAma geçtiğinde ben eskisi gibi gülebiliyor olacak mıyım aksi beni korkutuyor