Aile Kategorisi

Geçmişi unutamıyorum, eşime kırgınım

Merhaba, 38 yıllık evliliğimde 3 çocuk büyüttüm ve eşim beni hep yalnız bıraktı. Hep arkadaş hep iş vs. Artık 58 yaşımdayım ve anılarım hep üzücü ona kırgınım, küsüm. Sanki bir ergen ile evliyim.Aile terapisi çözer mi sizce,?

Eşimle iletişim kurabilmem için ne yapmam gerekir?

Eşimle severek evlendim fakat anlaşamıyorum. İyi veya kötü karşılıklı konuşamıyoruz. Aramızda ufak da bir sorun da olsa ben tek başıma konuşuyorum hiçbir şekilde konuşmuyor ve konular daha fazla uzuyor ne yapmam gerekiyor teşekkür ederim şimdiden

Eşimin telefonunda drive diye fotoğraf yedeklemesinde

Eşimin telefonunu ondan gizli genelde kurcalıyorum. Bugün kurcalarken Google drive da 2016 yılına ait bir kızla fotoğrafını gördüm ve şuan rahatsız oluyorum.kim olduğunu vs merak ediyorum ama soramıyorum . Sürekli eşimin geçmişini düşünüyorum ya da bir yere gittiğimiz de acaba ortam da herhangi bir kıza baktı mi vs sürekli bunu düşünüyorum etrafta güzel bir kız olmasından rahatsızlık duyuyorum

Geçmişi her konuya dahil etmeden nasıl anda kalabilirim?

Geçmişte yaşadığım olayların etkisini üzerimden atamıyorum. Haksız yere patlanan o kişi olup işler kötüye gitmesin diye susmayı tercih ederek yada mecbur kalarak iyi olacağını düşündüğüm şeylerin sonrasında da yapılan yanlışın görülmemesi ve aynı şekilde haksız konuşmaların devam etmesi sonucunda en ufak yaşanan olayda itham da bütün kötü hissettiğim anların duyguların içimi kaplaması ve bunu biriyle paylaştığım da bana karşı yargıların oluşması mesela senin ailende böyle davrandı gibi ama ortada öyle bişey yok sırf konuyu manipüle edilmesi için söylenen asıl konudan uzaklaşmaya sebebiyet verdiği için daha çok sinirlerim anlasilmadigimi ailesine karşı korunmadigimi düşündugum için yüksek sesle konuşmaya ve fiziksel olarak kendimi iyi hissetmemeye başlıyorum geçmişte içimden atamadigim soyleyemedigim iyi olacağını düşünürek yaptığım hiçbir şeyin karşılığını ilerleyen zamanda da görmemek kalbini kırıyor ve bu kirikliklar hiç beklemedigim bı anda aklıma gelip hem düşüncelerimi hem vaktini hem enerjimi bitiriyor ama ben anı yaşamak istiyorum o an veremedigim tepkinin sorumlulugunu yada suclulugunu yaşamak istemiyorum çünkü bu hem beni hemde eşimi çok yoruyor herşey guzelken bir anda ne olduğunu anlayamıyorumyaşanılanlar annesi yüzünden yaşanılanlar içime sığmıyor hak etmediğim halde bu muameleyi görmek devam ettirilmesi canımı çok yakıyor uzaklaşmak istemiyorum ama yakında olamıyorum değersizlik hissediyorum hakkım savunulmamis gibi mutluluğum bı anda hiç alakasız biri yüzünden elimden gidince içimdeki duygulara sahip cikamadigim için kendimi suçluyorum kimden ne bekliyorum bilmiyorum neden böyle tekrarlayan düşünceler sariyo bilmiyorum çözmek ve geçmişi kiriklarla dolduran birinin geleceğimife mahvetmesine izin vermek onların manipülasyonlarina gelmek istemiyorum beni ve ilişkimi yıpratıyor siradanlasmis gibi hissediyorum sevdiğim adamı içimdeki duygularla anksiyeteyle baş edemediğim için bırakıp gitmek istemiyorum herşeyi akışına bırakmak istiyorum her zaman biriyle iyi olmaya çalışmak yada biriyle kötü olmak fikri beni neden geriyo bilmiyorum bı kerede kaybeden onlar olsun kendimi varlığımı göstermeye ihtiyacım yok ama neden bunu davranışlarına yansitamiyorum.Bu düşüncelerle başa çıkamayip anımı da kaybediyorum düşünce silsilesinden çıkmak istiyorum kendime eşime çocuğuma odaklanmak ve akışında gelen duygularla iyi ya da kötü yaşamak istiyorum eşimle bir olup bu mücadeleyi vermek bu hayatı yaşamak istiyorum enerjimi sömüren insanlardan benim hakliligimi anlamalarını istiyorum ve bunun ne yapmam lazım üstüme düşen görev ne bilemiyorum düşüncelerim içinde kayboluyorum ve durgunlasiyorum bu ilişki dinamigine iyi gelmiyo hassas bı insan miyim birazcık ilgimi bekliyorum eşimin beni sevdiğini yanımda olduğunu biliyorum ama bazen de gönlüm hoş edilsin minik jestler bekliyorum bu karışık duygu durumunu anksiyetemle öfkemle nasıl baş edil anda kalıp anı yaşayıp anı değerlendirebilirim ?

Çocuk ve evlilik - Eşim çocuk istemiyor

Eşimle 9 aydır evliyiz nişanlı olduğumuz dönemler evliliğimizin ilk yılında çocuk istediğini söylerdi bende istemezdim 2-3 yıl sonra derdim . Şimdiyse tersine döndü ben istiyorum ancak eşim istemiyor kendime zor bakıyorum şuan çocuk bakamam masrafı çok diyor. Bazen ben istediğimi dile getirdiğimde sen daha çocuksun çocuk mu istiyorsun diyor ben 24 eşim 29 yaşında ne yapmam gerektiğini bilmiyorum sanki son zamanlarda cinsellik için bile kendi adım atmıyor hep benden bekliyor gibi önceden hep kendi adım atardı

Ergenlik mi yoksa psikolojim mi bozuk

Merhaba ben 18 yaşında bir kızım. Buradan yazınca biraz tuhaf oluyor ama artık ot gibi yaşamak istiyorum. Mutlu değilim, üzgünlügün eşiğindeyim. Yaşamak istemiyorum ama ölmekte istemiyorum. Ailem beni herkesle kıyaslıyor eskiden hep içime attım dedim kendi psikoloğun sensin. Karşılarında hissiz gibi duruyorum ama yalnız kaldığımda hemen ağlamaya başlıyorum. Ağladığımı gördüklerinde daha da kızıyorlar. Nefes alamıyorum. Hiçbir alanda başarı sağlayamadım. Ders yapmaya mecalim yok, milli sporcuydum sakatlandım ameliyat oldum. Antrenörlük yapıyorum orada gülüp evde sürat asmak ağır geliyor. Arkadaşlarım yok. Annem hep dalga geçiyor suratsızlığından kimse seni sevmiyor 18 oldum diye kendini bir şey sanma gibi şeyler diyor. Babam bunun ayarları bozulmuş diyor Ne yapacağımı bilmiyorum ergenlik böyle bir şey değil bence. Cevap verecekmisiniz bilmiyorum ama vereceğiniz cevapta bir işe yarayacağını sanmıyorum.

Annemin bu krizleri neden oluyor ve ne yapmalıyım

annemle ne zaman kavga etsem en ufak kavga da baygınlık geciriyor kendine gelmesi uzun suruyo ama çoğu kişiyle bu durum boyle değil sadece benimle olan kavgalarında bu kadar çabuk kotulesiyor sebebi nedir ne yapmaliyim bu süreç onu yordugu kadar beni de yoruyor ve kendimi kötü hissediyorum

Kocamdan ayılmalı mıyım? - Ne yapmalıyım ben?

Merhaba. 5 yıldır evliyim mutlu diyilim. 4 yaşında oğlum var.Kaynanamgille yaşıyorum.Kocamın beni sevmediyini düşünüyorum. Evlendiyimizden beri bana ilgi göstermiyor. Bi güzel laf söylemez.Eve gelir 5 dakika yemeyini yer arkadaşları ile buluşmaya gider.Gece geç saatda eve gelir.Her gün arkadaşları ile görüşür. Çocuğumuzuda 3 dakika sever hemen arkadaşlarına kaçar. Beni geçdimde çocuğuza karşı ilgisizliyi beni deli ediyor.Geçen yıl başka kızla konuşuyordu ona çok ilgi gösteriyordu.Ben öyrendikden sonra konuşmayi birakdi. Yalandan işle alakalı olduğunu söyledi bana.Aileside çok problemli her şeyimize karışıyorlar.Ayrı eve çıkmak istiyorum ama kocam ayrılmak istemiyor.Çok mutsuzum çok. Bana karşı çok kaba. Benle sohbet etmiyor. Ancak ailesile konuşuyor her şeyi.Bana saygı göstermiyor. Böyle neden yapdigina sordugumda benim dırdırcı olduğumu söylüyor.Halbuki ben kavga çıkmasın diye hiç bir şey söylemiyorum ona.Yinede beni beyenmiyor. İşten annesini arıyor. Beni arayıp sormuyor.Geceleri ayda bir defe yatakda istiyor beni.Ancak o zaman ilgi gösteriyor. Ne yapmalıyım ben bıktım artık her şeyden, ailesindende bıkdım.

50 yaş üstü kadın neden bi anda estetik operasyonu yaptırmak ister

Merhaba,Hiç makjaz dahi yapmayan bir kadın neden bir anda yoğun bir estetik operasyon yapma isteği içine girer? Psikolojik ilaçlar da kullanıyor, Evliliği de sorunlu karakterine zıt davranışları ve tercihleri var? Sizce Eşini aldatıyor olabilir mi?

Uzakta olan baba ve kızımın psikolojisi

İş nedeniyle eşim 6 aydır almanyada kızım 3 yasında oldu 1 ay daha gidemeyecegiz vize beklıyoruz küçükken daha kolaydı sımdı goruntulu görüştügünde telefonu sarıyor opuyor ama aglama gıbı durumları yok bu surecı nasıl ılerletmelıyız teşekkür ederim şimdiden cevap için iyi çalışmalar

merve5