Geçmişi her konuya dahil etmeden nasıl anda kalabilirim?
Geçmişte yaşadığım olayların etkisini üzerimden atamıyorum. Haksız yere patlanan o kişi olup işler kötüye gitmesin diye susmayı tercih ederek yada mecbur kalarak iyi olacağını düşündüğüm şeylerin sonrasında da yapılan yanlışın görülmemesi ve aynı şekilde haksız konuşmaların devam etmesi sonucunda en ufak yaşanan olayda itham da bütün kötü hissettiğim anların duyguların içimi kaplaması ve bunu biriyle paylaştığım da bana karşı yargıların oluşması mesela senin ailende böyle davrandı gibi ama ortada öyle bişey yok sırf konuyu manipüle edilmesi için söylenen asıl konudan uzaklaşmaya sebebiyet verdiği için daha çok sinirlerim anlasilmadigimi ailesine karşı korunmadigimi düşündugum için yüksek sesle konuşmaya ve fiziksel olarak kendimi iyi hissetmemeye başlıyorum geçmişte içimden atamadigim soyleyemedigim iyi olacağını düşünürek yaptığım hiçbir şeyin karşılığını ilerleyen zamanda da görmemek kalbini kırıyor ve bu kirikliklar hiç beklemedigim bı anda aklıma gelip hem düşüncelerimi hem vaktini hem enerjimi bitiriyor ama ben anı yaşamak istiyorum o an veremedigim tepkinin sorumlulugunu yada suclulugunu yaşamak istemiyorum çünkü bu hem beni hemde eşimi çok yoruyor herşey guzelken bir anda ne olduğunu anlayamıyorum
yaşanılanlar annesi yüzünden yaşanılanlar içime sığmıyor hak etmediğim halde bu muameleyi görmek devam ettirilmesi canımı çok yakıyor uzaklaşmak istemiyorum ama yakında olamıyorum değersizlik hissediyorum hakkım savunulmamis gibi mutluluğum bı anda hiç alakasız biri yüzünden elimden gidince içimdeki duygulara sahip cikamadigim için kendimi suçluyorum kimden ne bekliyorum bilmiyorum neden böyle tekrarlayan düşünceler sariyo bilmiyorum çözmek ve geçmişi kiriklarla dolduran birinin geleceğimife mahvetmesine izin vermek onların manipülasyonlarina gelmek istemiyorum beni ve ilişkimi yıpratıyor siradanlasmis gibi hissediyorum sevdiğim adamı içimdeki duygularla anksiyeteyle baş edemediğim için bırakıp gitmek istemiyorum herşeyi akışına bırakmak istiyorum her zaman biriyle iyi olmaya çalışmak yada biriyle kötü olmak fikri beni neden geriyo bilmiyorum bı kerede kaybeden onlar olsun kendimi varlığımı göstermeye ihtiyacım yok ama neden bunu davranışlarına yansitamiyorum.
Bu düşüncelerle başa çıkamayip anımı da kaybediyorum düşünce silsilesinden çıkmak istiyorum kendime eşime çocuğuma odaklanmak ve akışında gelen duygularla iyi ya da kötü yaşamak istiyorum eşimle bir olup bu mücadeleyi vermek bu hayatı yaşamak istiyorum enerjimi sömüren insanlardan benim hakliligimi anlamalarını istiyorum ve bunun ne yapmam lazım üstüme düşen görev ne bilemiyorum düşüncelerim içinde kayboluyorum ve durgunlasiyorum bu ilişki dinamigine iyi gelmiyo hassas bı insan miyim birazcık ilgimi bekliyorum eşimin beni sevdiğini yanımda olduğunu biliyorum ama bazen de gönlüm hoş edilsin minik jestler bekliyorum bu karışık duygu durumunu anksiyetemle öfkemle nasıl baş edil anda kalıp anı yaşayıp anı değerlendirebilirim ?
- Paylaş:
Merhaba,
Yazdıklarınız bana zorlandığınızı anlatıyor. Geçmişte yaşananlardan dolayı toparlanmakta zorluk çektiğinizi ve şu an herhangi bir şey bile sizi tetiklediği ve andan koptuğunuzu anlıyorum. Ana odaklanmak çok kıymetli bir durum, ana odaklanmak için yapabileceğiniz birkaç şey var. Bol bol nefes egzersizleri yapıyor olmak, dikkat oryantasyonu dediğimiz dikkatinizi ana getirme çalışmaları yapabilirsiniz. Meditasyonlar yapabilirsiniz. Fakat bunların hiçbirinin teması şu değildir; düşündüğünüz, hissettiğiniz şeyleri bastırmak ve yok etmek değil. Tam tersi bunları olduğu gibi kabul ediyor olmak.
Nefret ediyorsanız nefret ediyorsunuzdur, zor şeyler yaşadıysanız zor şeyler yaşamışsınızdır. Bunları yok etmeye çalışmak değil, bir yanınız bunları anlamaya ve anlaşılmaya ihtiyaç duyuyor. Bu yanınız sevgi ve şefkat görmek istiyor diyebiliriz. Bu yanınız dile gelse size neler söylerdi? Lütfen neler söylüyorsa oturun bunları yazın. Bununla birlikte bu süreçte nefret ettiğiniz, zorlandığınız her ne varsa hepsini küfür kıyamet bile olsa yazın sonra da yakın, yırtın veya gömün.
Sizi her ne rahatlatacaksa onu bulup yapın fakat bu içinizdekileri bir şekilde ifade edin. Hala daha tam ifade edememektesiniz. Evet belki konuşuyorsunuz ama duygularınız değil, tetiklenen siz konuşuyorsunuz. Bunları yaptığınız halde zorlanıyor, anda kalamıyorsanız tavsiyem sizlere şu bir travma terapisti ile iletişime geçip EMDR veya HYT yöntemiyle terapiye başlamanız iyi gelebilir.
Haksızlıklar, geride kalmışlık hissi, görünmüyor olmak belki de sizin geçmiş dönemlerinizle 0-15 yaş arasındaki dönemlerde de var olan sizi zorlayan bir yer olabilir. O yüzden bu kısımlara çalışıyor olmak ve destekliyor olmak çok kıymetlidir.
Sağlıklı günler dilerim.
Psk. Merve Ulusoy
