Kendime nasıl daha iyi davranabilirim

Merhaba sevgili danışan, yazdıklarına dikkatle okudum, en çok dikkatimi çeken şey şu oldu, kendine karşı kullandığın değil, hiç de nazik değil, bu yüzden hayatın daha da zorlaşıyor, yani kendi kendinin hayatını zorlaştırıyorsun. İş şeridinde dışlanmış hissettiğini söylüyorsun, çoğu zaman dışlanmaktan önce kendi kendini geri çekiyorsun, çünkü değersizleştiğini düşünün ortama, kendine ait kalmak daha da zor geliyor.

Bu durumun kökeni çoğu zaman çocukluktaki ilişkilerde yatıyor. Senin de annenden bahsederken kurduğun cümleler, annenle oğlan ilişkilerine biraz daha bakmanı gösteriyor. Yani anne destekleyici, kabul edici ve sağlıklı bir bağ kuran tarafta değilse, yetişkinlikte de beni neden sevmiyorlar, neden dışlanıyorum, neden beğenmiyorlar düşüncesi daha sık geliyor. Zihnin çünkü bunu kodluyor ve sevinmek için daha çok çabalaman gerektiğini söylüyor.

Sosyal ortamlarda yaşamıyorsun sadece bu sıkıntıyı çünkü eski bir yaran tekrar kanıyor. Bu yüzden daha fazla takılıyorsun, daha çok ekserleştiriyorsun, daha fazla yoruluyorsun. Nöbetlerinin zor geçmesi de bununla ilgili çünkü sen iş yerinde sadece iş yapmıyorsun, aynı zamanda sürekli kendini gözlüyorsun, analiz ediyorsun, beni niye istemiyorlar diye sürekli sorguluyorsun. Bu da bir taraftan çokça yorucu çünkü yanlış bir şey söylersem daha çok dışlanırım korkusuyla hareket etmeye çalışıyorsun.

Bunun yanında kıskançlık konusundan bahsetmişsin. Arkadaşının hakkını daha çok savunması, kendinden emin olması, daha yüksek sesli biri olması seni kıskandırıyor çünkü belki de kendinden görmek istediğin performans bu. Bu senin içinde olabilir, daha çok bunları kullanmıyorsun şu anda, daha naziksin. Nazik olursan, uysal olursan, ezilirsin, dışlanırsın gibi düşüncelerin olabilir. Burada bunları güçsüzlük olarak algılamayı bırakabilirsin çünkü zaten belki seni insanların kabul etmesinin, sevmesinin yönü budur.

İstersen olabilirsin ama istememişsin, uysal, nazik biri olmayı seçmişsin ama tabi ki bu uysal, nazik biri olmak demek kendini ezdirdiğini göstermiyor ya da ezdirmeye açık olduğunu göstermiyor. Kendine değer vermek klasik olumlamalarla olmaz ama ilk önce duygularının kökenine bakmalısın. Yani sadece kırılganım demek bugünle ilgili bir şey değil senin olayında, annenle olan ilişkine bakmalısın, hangi noktalarda tetikleniyorsun, çocuklukta eksik kalan, kabul edilmeye ihtiyaç duyan anın neler, bu farkını da kurmak senin bugünkü ilişkine de çok yansıyacak.

Çünkü kendi suçunun olmadığını, bir şeyin anlamlı olduğunu fark etmek oldukça iyileştirici. İç sesini birazcık daha düzenleyebilirsin, daha nazik olabilirsin, insanlara gösterdiğin nazikliği kendine gösterebilirsin çünkü küçük darbelerle sürekli kendine vurmak içten içe aslında seni daha çok yıpratan bir taraf oluyor. Kendini suçladıkça kırılıyorsun ama kendini anladıkça güçlenebilirsin.

Bir diğer adım sınır koymayı öğrenebilirsin. Hem kendine sınır koymayı hem de başkalarına sınır koymayı. Çünkü senin iyi niyetinin kullanılmasının sebebi iyi niyetli olmandan değil de daha çok sınır koyamamandan kaynaklanıyor. Her şeyi yapmak zorunda değilsin, herkese idare etmek zorunda değilsin, her zaman sessiz kalan sorun çıkarmayan kişi olmak zorunda değilsin. Eğer uygundaysan şu an uygun değilim, bunu yapmak istemiyorum, bunu senin yerine yapamam diyebilirsin.

Yine ses tonu nazik olabilir ama yine sınır koymayı başarabilirsin. Kendini sürekli birileriyle kıyaslaman da senin gözünde kendini daha değersiz bir hale getiriyor. Çünkü karşılaştırdıkça kendini eksik görüyorsun. Bu da özgüvenini daha da düşürüyor. Kendine iyi davranmak, başkalarına sahip olduklarına değil kendi gelişimine odaklanmak. O yüzden kendini bir tek kendine kıyaslarsan daha sağlıklı bir taraftan olur.

Sevilme ihtiyacını normalleştirmelisin bir de. Bu çok normal çünkü her insan sevilmek istiyor. Nasıl ki yeme, içme, boşaltım gibi doğal ihtiyaçlarımız varsa sevgi de bizim doğal ihtiyacımız. Ama bunu herkesin seni sevmesi üzerinde asla ulaşamayacağın bir sınıra götürürsen o zaman herkesin onayıyla sevilmek istersin. Bu da gerçekçi bir beklenti değil.

Bunun dışında profesyonel destek alabilirsin. Profesyonel destekte seansları düzenli devam ettikçe, psikolog seni olduğun gibi kabul ettikçe, sana şefkatli yaklaştıkça aslında bunu seanslarda da onunla olan ilişkinde de deneyimlemiş olursun. Bu yüzden bir seanslara gelip gelmeme durumunu düşünebilirsin. Sen zaten güçlü bir kadınsın ama gücünü kendine karşı kullanmıyorsun. Şimdi o gücü kendine iyileştirici bir şekilde kullanmanın zamanı.

Değerlisin, görünürsün, sevilebilir bir kadınsın ama önce kendini sevmen gerekiyor. Sadece bunu hissetmeni engelleyen şeylere birazcık bakman gerekiyor. Bunlara baktığında bunları iyileştirmek de mümkün. Umarım cevabın faydalı olmuştur. Aklına tıklanmış olursa iletebilirsin. Yeni bir soru oluşturmak istiyorsan da yeni bir soruyla bizlere iletebilirsin. Kendine iyi bakman dileğiyle.