Eğitim

Kendimi çok başarısız ve yetersiz görüyorum

Gizli Kullanıcı9 Eylül 2024 13:17

Yeni okula başlayacağım ve gerginim yeni insanlarla tanışmak beni geriyor bundan nasıl kurtulabilirim?Biri beni eleştirirse diye korkuyorum kıyafetlerime bakıp yargilarlarsa diye düşünüyorum.Başarısız olmaktan da çok korkuyorum.Bazen kendimden tiksiniyorum,nefret ediyorum.Şu anda kazandığım bölümü okumak isteyip istemediğime emin değilim.Ailemi gururlandıracak hiçbir şey yapamadım.Çalışıp da başarısız olmaktan korkuyorum.Kendimi hep çevredeki insanlarla kıyaslıyorum.Onlarin başarılarına bakıp kendimi yetersiz görüyorum. Yeniden sınava girmeyi düşünüyorum ama başarabilir mıyım bilmiyorum.

Bu soru 10 Eylül 2024 20:44 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar, kendinizle ilgili oldukça olumsuz yargılamalarda bulunduğunuzu görebiliyorum. Öncelikle bu yargılamaların çarpıtılmış düşünceleriniz olduğunu fark etmekle başlayabiliriz. Çarpıtılmış düşüncelerinizi bulmak için ise başka türlü düşünmenin mümkün olduğu zamanlarda tek bir düşünceye takılıp kaldığınız zamanları fark edin. Örneğin “Ailemi gururlandıracak hiçbir şey yapamadım” cümlenizi sorgulayalım:

Bu düşünceye dair kanıtlarınız neler / anti kanıtlarınız neler ?

Sizin için kimler ailesini gururlandırır ?

Kurduğunuz cümlenin genelleyici olduğunu fark edin, yaşamdaki mutluluğunuzu ailenizi gururlandırmakla mı ilişkilendiriyorsunuz ? Bu düşünceye sahip olmanız çocukluktan gelen “iyi çocuk olma” ve iyi çocuk olduğunuzda ilgi ve değer görmekle ilgili olabilir. Ancak yanlışlarınızla ve eksikliklerinizle her zaman sevilmeye ve ilgi görmeye layık olduğunuzu fark edin.

Sizin için yeni bir süreç başlıyor ve yenilikler çoğumuz için stres unsurudur, burada sizin yaşamış olduğunuz şey ise bir kaygıdır. Her duygumuzun bir işlevi olduğu gibi kaygınızında işlevi sizi gelecekte olabilecek olaylara karşı korumaya çalışmaktır, size eleştireleceğinizi söyleyen iç sesinizle savaşmak zorlayıcıdır, burada bu düşüncelerle başa çıkarken kullanabileceğiniz birkaç yöntemden bahsetmek istiyorum:

Korktuğunuz durumlara karşı bir başa çıkma kartı hazırlayın, en olumsuz senaryoyu düşünelim:

Yeni okulunuzda diğerleri tarafından dışlandınız veya eleştiriliyorsunuz, bununla başa çıkamaz mısınız ? diğer insanlar eleştirilmekle nasıl başa çıkıyor ? tüm bu düşüncelerinize rağmen yaşamınızda işlevselliğinizi koruduğunuz durumlar oluyor mu ?(kaygınızı yönetebildiğiniz) Son soru oldukça önemlidir, aslında hiç başa çıkamadığınızı düşündüğünüz kaygınızla aslında başa çıkabildiğinizi gösterir.

Gelecek belirsizdir, gelecekte kötü bir şey olursa onunla o zaman ilgilenirsiniz, elinizde olan tek an şu andır, şu anı kaygınız nedeniyle tam olarak yaşayamıyor olabilirsiniz, kaygıyla başa çıkmada nefes ve vücut egzersizleri oldukça etkilidir, bahsettiğim egzersizlere YouTube’da Mindfulness terapi kanalı üzerinden ulaşabilirsiniz.

Bu sorun sizin günlük yaşamınızdaki işleyişinizi oldukça etkiliyor ve başa çıkılamaz bir hale geldiğinizi düşünüyorsanız ertelemeden terapi desteği almanızı öneririm.

sevgiler.

alinti

Teşekkür ederim biraz olsun kendimi rahatlamış hissediyorum

Cevaplanmış benzer sorular

Eğitim

Gerçekten çok isteyip yapamamak mümkün mü?

Bir şeyi gerçekten çok istiyorsanız evrende onun için çabalar dediler ama ben üç senedir psikoloji için YKS sınavına girdim. Çalışamadım, çalışmadım. Çalışmaya çalıştım ama. Neden olmadı? Oysaki ben gerçekten istemiştim. Çok istemiştim hocam. Bir kaç güne açıklanıyo sonuçlar (girdiğim üçüncü senenin sonuçları). Evet iyi bir yerde psikoloji gelmeyecek o zaman ne anlamı kaldı hayatın. İlerde hayal ettiğim ben yok artık. Tembel değilim biliyorum inanın değilim ama neden olmadı, neden? Bunu bir başkasına anlatamıyorum, basit görünüyor derdim herhalde ama beni ne kadar kötü hissettirdiğinin farkında değiller. İsteyip yapamamak? Tek cevabı belki de yeterince istemediğim midir? (Bir hocam böyle söylemişti)Zorlamalı mıyım istemek için? Peki ya mümkün mü bu? Kendimi uzun süredir psikolog kılıfına koydum herkes bundan haberdar. Benim çok iyi bir psikolog olacağıma inanıyorlar peki ya neden? Kafam çok karışık psikoloji benim için aşk gibi bir şey oldu. Kavuşamadık bir türlü artık mümkün bile değil. Yaşlandım gibi hissediyordum. Yaşıtlarım benden ilerde ilerliyor çünkü. Belki de aslında hiç öyle kafamda kurduğum hatta taptığım o mesleği yapmayacağım (PSİKOLOG). Neden ama? Benim hayallerimde büyük yeri vardı. Şimdi ben ben olmaktan çıkarım gibi. Psikolojiyi inat mı ettim acaba diye de düşünüyorum bazen ama inat bir noktada iyi bir şeydir, iyi noktasını görmedim ben. Bence bu psikoloji benim için aşk. Düşünmek güzel hayal kurmak güzel ama beraber olamıyoruz. Kendimi buna bu kadar bağlamak ne kadar doğruydu? Benden ne olur?