Okul okuyorum ve çok stresliyim sınıf içerisinde çok utanıyorum

Merhaba,

Okul hayatında yaşadığın bu zorlanma ve stres hissini anlıyorum. Özellikle sınıf içinde hissedilen utangaçlık ve heyecanın, fiziksel belirtilerle kendini göstermesi - titreme, terleme, kekeleme - bu süreci senin için daha da zorlaştırıyor olmalı. Hocanın sana bir şey sorduğunda veya okuma yapmanı istediğinde yaşadığın yoğun kaygı, seni hem zihinsel hem de bedensel olarak etkiliyor gibi görünüyor. Bu durumun seni nasıl bir çıkmazda hissettirdiğini anlayabiliyorum - bir yandan derslere katılmak ve başarılı olmak istiyorsun, diğer yandan bu yoğun fiziksel ve duygusal tepkiler seni adeta kilitleyebiliyor.

Yaşadığın bu deneyim aslında sosyal kaygı olarak adlandırılan ve birçok öğrencinin çeşitli derecelerde deneyimlediği bir durum. Senin "utanç" olarak ifade ettiğin bu duygu, aslında başkaları tarafından yargılanma veya olumsuz değerlendirilme korkusundan kaynaklanıyor olabilir. Sınıf ortamında tüm gözlerin üzerinde olduğunu hissetmek, doğal olarak bedeninde "savaş ya da kaç" tepkisini tetikliyor gibi görünüyor. Bu tepki tamamen otonom sinir sisteminin tehdit algıladığı durumlarda verdiği doğal bir yanıttır, yani senin kontrolün dışında gelişen fizyolojik bir süreçtir.

Bu noktada şunu belirtmek isterim ki, bu tepkiler bir "zayıflık" veya "yetersizlik" göstergesi değil. Aksine, senin sosyal ilişkilere ve akademik başarına verdiğin önemin bir yansıması olarak yorumlanabilir. Eğer umursamaz olsaydın, bu kadar yoğun tepkiler hissetmezdin. Bu durum, senin sorumluluk sahibi ve duyarlı bir birey olduğunu gösteriyor.

Peki, bu yoğun fiziksel ve duygusal tepkilerle baş etmek için neler yapılabilir? Öncelikle, bu süreci bir "savaş" olarak değil, kademeli olarak ilerleyeceğin bir "yolculuk" olarak görmen faydalı olacaktır. İlk adım olarak, bu durumu kabul etmek ve kendine karşı şefkatli davranmak önemli. Kendini eleştirmek veya "keşke daha farklı olsaydım" diye düşünmek yerine, "Şu an bu zorluğu yaşıyorum ve bunun için kendimi suçlamıyorum" diyebilmek, içsel baskıyı hafifletecektir.

Bedensel belirtilerle başa çıkmak için nefes egzersizleri oldukça etkili bir yöntem olabilir. Derin ve yavaş nefes almak, sinir sistemini sakinleştirerek kalp atış hızını düşürür ve bedensel gerginliği azaltır. Günlük hayatında, özellikle stresli anlardan önce 4-5 kez derin nefes alıp vermeyi deneyebilirsin. Örneğin, hocanın soru sorabileceği anlarda veya sıra sana geldiğinde, birkaç saniyeliğine nefesine odaklanmak panik hissini azaltmanda yardımcı olabilir.

Aşamalı maruz bırakma tekniği de bu tür kaygılarla başa çıkmada etkili bir yöntemdir. Kendini kademeli olarak korkutucu bulduğun durumlara maruz bırakmayı deneyebilirsin. Örneğin, önce küçük adımlarla başlayabilirsin - belki derste parmak kaldırmak veya hocaya soru sormak gibi daha küçük risklerle. Her küçük başarı, bir sonraki adım için sana güven verecektir.

Düşünce duyguları, duygular da bedensel tepkileri etkiler. "Ya yanlış cevap verirsem", "Herkes bana bakıyor", "Rezil olacağım" gibi düşünceler kaygını artırıyor olabilir. Bu düşünceleri fark ettiğinde, onları sorgulamayı deneyebilirsin: "Bu düşüncenin kanıtı nedir?", "En kötü ne olabilir ve bu olasılık ne kadar gerçekçi?", "Daha önce buna benzer durumlarda ne oldu?" gibi sorular, bu otomatik düşüncelerin gerçekçiliğini değerlendirmende yardımcı olabilir.

Unutma ki, bu süreç sabır ve istikrar gerektirir. Kendine küçük, ulaşılabilir hedefler koymak ve her küçük ilerlemeyi kutlamak önemli. Bir günde değişim beklemek yerine, küçük adımlarla ilerlemek daha sürdürülebilir bir yaklaşım olacaktır.

Bu konu üzerinde çalışmaya devam etmek ve hislerinle ilgili daha derinlemesine konuşmak istersen, buradayım. Yaşadığın bu zorluğu kabul ediyor ve değişim için gösterdiğin çabayı takdir ediyorum. Okul hayatında kendini daha rahat ve güvende hissetmen için atacağın her küçük adım, seni hedefine biraz daha yaklaştıracaktır.