Sevgilimle kavga ederken ne söylediğimi bilmiyorum

Sevgili danışanım, yazdıklarınızı okurken, yaşadığınız şaşkınlık ve içinizde büyüyen huzursuzluğu derinden hissedebiliyorum; belli ki bir yandan kendinize “Ben nasıl böyle bir şey söylemiş olabilirim?” diye sorarken, bir yandan da bu durumun anlamını çözmeye çalışıyorsunuz. Böylesi bir iç sorgulama hali, insanın hem kendine hem de ilişkisine dair kaygılarını arttırabilir ve bu, yaşadığınız duygusal yükün daha da ağır gelmesine yol açabilir.

Anlattıklarınızdan anladığım kadarıyla, sevgilinizle tartışmalar sırasında ağzınızdan çıkan bazı cümleler, sizin hiç onaylamadığınız, hatta hatırlamadığınız ifadeler oluyor ve bu durum sizi hem şaşırtıyor hem de korkutuyor. Özellikle “Ben bunları aslında düşünmüyorum, neden söyledim?” sorusu zihninizi kurcalıyor. Burada hemen şunu vurgulamak isterim: Bu tür durumlar, insanın gerçeklikle bağını kaybettiği şizofreni gibi bir rahatsızlıktan çok, yoğun duyguların, bastırılmış öfke ya da çaresizliğin birden ortaya çıkmasıyla ilgili olabilir. Şizofreni dediğimiz durum, genellikle kişinin olmayan sesler duyması, gerçek olmayan olaylara inanması gibi belirtilerle kendini gösterir. Oysa sizin paylaştıklarınız daha çok, duygu yoğunluğunun kontrolü zorlaştırdığı anlarda ortaya çıkan bir tepkisellik gibi görünüyor.

Sevgili danışanım, bu bir buçuk yıllık süreçte, aslında farkında olmadan biriken bazı duygularınızın ya da ifade edilmemiş ihtiyaçlarınızın bu tartışmalarda gün yüzüne çıkıyor olabileceğini hiç düşündünüz mü? Bazen insanlar, özellikle yakın ilişkilerde, duygularını açıkça ifade etmekte zorlanabilir ve bu birikim, hiç istemediğimiz anlarda, hiç istemediğimiz şekilde patlayabilir. Sonrasında ise hem kendimizi hem de sevdiğimiz kişiyi incitmiş olmanın üzüntüsü kalır elimizde.

Bir başka önemli nokta da şu olabilir: O anlarda kendinizi hatırlayamamanız ya da söylediklerinizi unutur gibi olmanız, aslında o yoğun duygusal fırtınanın içinde kaybolduğunuzu gösteriyor olabilir. Bu, insan zihninin kendini koruma biçimlerinden biridir. Belki de o anlarda içinizdeki öfke, çaresizlik ya da kırgınlık ses bulmaya çalışıyor ama kontrolsüz bir şekilde çıkıyor.

Şimdi belki kendinize şunu sorabilirsiniz: “Tartışma anında asıl ne hissediyorum? Gerçekte ne söylemek istiyorum ama kelimelere dökemiyorum?” Böyle sorular üzerine düşünmek, tartışmaların neden bu noktaya geldiğini anlamanıza yardımcı olabilir. İsterseniz bir kağıt kalem alıp, tartışmaların ardından aklınızda kalan duyguları, asıl ifade etmek istediklerinizi yazmayı deneyebilirsiniz. Bu, hem duygularınızı fark etmenizi hem de bir dahaki sefer daha bilinçli bir şekilde kendinizi ifade etmenizi kolaylaştırabilir.

Sevgili danışanım, kendinizi bu kadar sorgulamanız ve bu durumun üzerine düşünmeniz, aslında içinizdeki değişim isteğinin ve farkındalığınızın bir göstergesi. Unutmayın ki kendimize dair bu tür yüzleşmeler kolay değildir ama her zaman bir gelişim ve iyileşme kapısı aralar. Belki de bir sonraki adımda, bu duyguların kökenine dair biraz daha derin sorular sormak iyi gelebilir.

bu süreçte yakınlarınızdan veya bir uzmandan destek almaktan lütfen çekinmeyin.

Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum.

Değerlendirilmesini istediklerinizi yeni bir soru ile sorabilirsiniz.

Sevgilerimle,Psikolog Aysel Kacak