Sosyal ortamlarda görünmez olmak

Sevgili danışanım,

Merhabalar.Sizi okurken şu düşünce çok belirgin şekilde hissettirdi kendini: “Ben elimden geleni yapıyorum ama yine de anlaşılmıyorum.” Bu duygu, insanın iç dünyasında hem yalnızlık hissi yaratabiliyor hem de “acaba bende bir eksiklik mi var?” gibi sorgulamalara yol açabiliyor. Oysa yazdıklarınızdan gördüğüm kadarıyla, siz kendinizi ifade etmeye, ortamlara uyum sağlamaya gerçekten çaba gösteren birisiniz.

Sakin bir mizaca sahip olmak, dışa dönük olmayan bir yapıya sahip olmak ne bir eksikliktir ne de değişmesi gereken bir özellik. Ama ne yazık ki sosyal çevrelerde çoğu zaman yüksek sesle konuşan, esprili ya da sürekli hareket hâlinde olan kişiler daha görünür oluyor. Bu da sizin gibi içten, gözlemleyen ve temkinli yaklaşan bireylerin “silik” ya da “sessiz” gibi etiketlerle tanımlanmasına neden olabiliyor. Bu tanımlar, çoğu zaman insanların kendi anlayış kalıplarının dışındaki kişileri hemen bir kategoriye yerleştirme ihtiyacından kaynaklanır. Bu sizinle ilgili değil, onların bakış açılarıyla ilgilidir.

Siz de zaten fark etmişsiniz: Arkadaşlarınızla olduğunuzda gayet konuşkan biri oluyorsunuz. Bu da gösteriyor ki mesele konuşkan olup olmamanız değil; ortamda kendinizi güvende ve rahat hissedip hissetmemeniz. Bu çok kıymetli bir içgörü. Çünkü bu, sizin sosyal becerilerinizin eksik olduğu anlamına gelmiyor; sadece herkesle aynı hızda, aynı şekilde bağlantı kurmadığınız anlamına geliyor.

Yeni bir ortama girdiğinizde “sessiz demesinler” diye daha fazla konuşmaya çalışmanız, aslında karşı tarafın algısını değiştirme çabanızdan doğmuş olabilir. Ama yine de “sessiz” etiketinin yapıştığını görmek, insanın içini kırabiliyor. Bu noktada kendinize şunu hatırlatmanız önemli olabilir: Siz kendi doğallığınızla, çabanızla, saygınızla oradasınız. Bu görünmeyebilir, fark edilmesi zaman alabilir ama değersiz olduğu anlamına gelmez.

İnsanların sizi “neden konuşmuyorsun?”, “çok sessizsin” gibi ifadelerle yaftalaması, çoğu zaman kendi sosyal beklentilerini size yansıtmasından kaynaklanır. Böyle durumlarda illa ki açıklama yapmanız ya da kendinizi savunmanız gerekmez. Bu tür sözlere karşı kısa ve net bir tutumla, “Ben böyle daha rahat hissediyorum” demeniz çoğu zaman yeterlidir. Bu, hem sınırlarınızı çizmenize hem de kendinizi korumanıza yardımcı olabilir.

Diğer yandan, bu yorumların sizde ne hissettirdiğini fark etmek de önemli. Örneğin, “Sürekli etiketleniyorum, insanlar beni olduğu gibi kabul etmiyor” gibi düşünceler zamanla özgüveninizi etkileyebilir. Bu yüzden içinizde oluşan duyguları bastırmak yerine, tanımak ve ifade etmek sizi rahatlatabilir. Az ama öz arkadaşlıklarınızın olması, sizin ilişki kurma biçiminizin daha derin ve anlamlı olduğunu da gösteriyor olabilir.

Son olarak, bu süreçte kendinizi savunmasız hissettiğiniz anlarda, "Ben kimim ve nasıl biri olmak istiyorum?" sorusunu yeniden kendinize sormak faydalı olabilir. Başkalarının sizin üzerinize yapıştırdığı etiketlerden sıyrılıp, kendi tanımınızı sahiplenmek özgürleştirici bir adım olabilir.

İsterseniz şu sorular üzerinde durabilirsiniz:

Hangi ortamlar size kendiniz olma hissi veriyor?

Sizi olduğunuz gibi kabul eden kişilerle yaşadığınız ilişkilerde neler farklı oluyor?

“Silik” ya da “sessiz” gibi yorumlar yapıldığında içinizde ne gibi düşünceler ve duygular oluşuyor?

Soruların cevabını veyahut aklınıza takılan herhangi bir konu varsa yeni bir soru başlığı açarak sorabilirsiniz(Sorunuzun başında ismimi belirtebilirsiniz)

Bu süreçte yakınlarınızdan veya bir uzmandan destek almaktan lütfen çekinmeyin.

Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum.

Sevgilerimle,Psikolog Aysel Kacak