Yeni Doğum Yaptım, Eşim Sohbet Sitelerinde… Çok Kırgınım, Ne Yapmalıyım?

Merhaba Sevgili Danışan,

Yaşadığınız durumu okurken, hem kalbinizin ne kadar kırıldığını hem de ne kadar güçlü olmaya çalıştığınızı derinden hissettim. Lohusalık, doğum sonrası değişimler, bir yandan annelik sorumluluğu, diğer yandan eşinize dair yaşadığınız hayal kırıklığı… Bütün bu duygular arasında sıkışmış olmanız çok ama çok anlaşılır bir durum. Böyle bir dönemde kafanızın karışması, ne yapmanız gerektiğini bilememeniz tamamen doğal.

Öncelikle: Duygularınız Anlaşılır ve Haklısınız

Yeni doğum yapmış, bedensel ve duygusal anlamda hassas bir dönemden geçen bir kadının, eşini sohbet sitelerinde başka kadınlarla yazışırken görmesi travmatik bir durumdur. Bunu “hak etmediğinizi” hissetmeniz, “gururum çok kırıldı” demeniz sonuna kadar haklı duygulardır. Eşinizin size sevgi gösteriyor olması ya da evine bağlı biri gibi görünmesi, yaptığı davranışın acısını azaltmaz. Siz; güven duygunuzda bir sarsıntı, kırılmışlık ve belki de değersizlik hissettiniz. Bu yüzden şu anda yaşadığınız her bir duygunun farkında olun ve kendinizi suçlamayın.

Evliliklerde zaman zaman eşler birbirini kırabilir, ihmaller yaşanabilir. Sizin de “eşimi hor gördüğüm, kıyasladığım, ilgisiz kaldığım zamanlar oldu” şeklinde bir iç gözlem yapmanız çok değerli. Bu kendinize dönüp bakabilme cesaretini gösterdiğiniz anlamına gelir. Ancak bu farkındalık eşinizin ihanetini ya da gizlice sohbet sitelerinde başka kadınlarla yazışmasını mazur göstermez.

Sadakat, sadece fiziksel değil, duygusal bir bağlılıktır. Hele ki sizin düşük riskinizin olduğu, yeni bir hayata adapte olmaya çalıştığınız bir dönemde onun size destek olması gerekirken, başka bir yöne kayması, sizin değil, onun sorumluluğudur.

Bazen “eşimi seviyorum” demekle “şu anda onunla devam edebilirim” demek aynı şey olmayabilir. Sevgiyle birlikte güven de olmalı. Kendinize şu soruları sormanızı isterim:

Ona güvenim geri gelebilir mi?

Tekrar aynı şeyleri yapmayacağına gerçekten inanabilir miyim?

Affettiğimde pişman olmaktan korkuyor muyum?

İçimdeki kırgınlık geçmeden bir arada olmaya çalışmak bana zarar verir mi?

Bu sorulara dürüstçe vereceğiniz yanıtlar, sizin için en doğru yönü gösterebilir.

Evliliğinizi sürdürmek istiyorsanız, bunun için tek taraflı bir çaba değil, karşılıklı sorumluluk alma gerekir. Eşinizin;

Yaşananları inkâr etmemesi,

Gerçek anlamda pişmanlık göstermesi (sadece “yakalandığı için” değil, yaptığı şeyin sizdeki etkisini anlayarak),

İyileşmek ve ilişkinizi onarmak için çaba göstermesi,

Gerekirse çift danışmanlığına birlikte gitmeyi kabul etmesi gerekir.

Sizin de bu süreçte;

Kendi duygularınızı bastırmadan ifade etmeniz,

Yalnızca annelik değil, bir kadın olarak da yeniden güvende ve sevildiğinizi hissetmeniz,

Onu affedip affetmeyeceğinizi acele etmeden, kendi iyileşme süreciniz içinde değerlendirmeniz gerekir.

Bu yaşananlar sonrası “ona karşı hâlâ sevgi hissediyorum ama aynı çatı altında olmak çok zor” diyorsanız, bu da geçici bir kararsızlık olabilir. Ayrılmadan önce belli bir mesafeye çekilmek, bir danışmanla konuşarak süreci değerlendirmek sizin için daha sağlıklı olabilir.

Unutmayın: Affetmek zorunda değilsiniz. Ama affetmeyi seçiyorsanız da bu, bastırmak anlamına gelmemeli. Yaşadığınız hayal kırıklığını dile getirebildiğiniz, eşinizin de bu yükü taşıyabildiği bir süreç olmalı.

Yeni doğum yapmış bir kadın olarak bebeğinize odaklanmanız çok doğal ama siz sadece bir anne değilsiniz. Aynı zamanda bir eş, bir birey, bir kadınsınız. Şu an duygularınız, ihtiyaçlarınız ertelenmemeli. Ruhsal olarak desteklenmeye, görülmeye, anlaşılmaya çok ihtiyacınız var.

Eşinizin, bir baba olarak görevlerini yerine getirmesi ve sizin yükünüzü hafifletmesi gerekirken sizi daha da yalnızlaştırmış olması duygusal açıdan çok yıpratıcı. Bu sebeple bir psikolojik destek almanızı kesinlikle öneririm. Bu size ne karar verirseniz verin güç katacaktır.

Sevgili danışan, eşinizi sevmeniz sizi zayıf yapmaz. Ona kırılmış olmanız da sizi kararsız yapmaz. Bu ikisi aynı anda var olabilir. Önemli olan, kendinize ne kadar değer verdiğiniz, yaşadığınız duygulara ne kadar kulak verdiğinizdir.

Bu yaşananlardan sonra en çok siz kendinize sahip çıkmalısınız.

Unutmayın: Siz değerlisiniz, sevgiye, sadakate ve saygıya layıksınız.

Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğiniz farklı bir soru veya aklınıza takılanları sorabilirsiniz.

Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel