Aile

2 Bebeğime ve Ev İşlerine Yetişmekte Zorlanıyorum

Gizli Kullanıcı28 Mayıs 2024 10:36

Biri 22 aylık diğeri 11 aylık 2 bebeğim var ve ev hanımıyım. Bebeklere ve eve yetişmekte bazen çok zorlanıyorum ve bunalıyorum. Sanırım depresyona giriyorum. Suudi Arabistanda yaşıyorum. Senede 1-2 kere Türkiyeye gidiyorum ailemin yanına. Öneriniz nedir? Teşekkürler

Bu soru 28 Mayıs 2024 19:08 tarihinde Uzman Psikolog Merve Ulusoy tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Hem yurtdışında yaşıyor olmak hem küçük çocukların olması hem de ev işleri desteğin az olması gibi durumların çok zorlayıcı olabileceğinin farkındayım. Bu süreç sizin zor, bunalmanız çok doğal. Öncelikle bu yaşadığınız hislerin doğal ve normal bir süreç olduğun farkında olun. İkisi de çok küçük olan iki bebeğiniz var. İkisinin ihtiyaçlarını karşılıyor olmak zaten zorken kendinizin bir desteğinin olmaması da çok zor. Bu duyguları paylaşabileceğiniz zamanınız ve vaktiniz varsa; lütfen ailenizle, arkadaşlarınızla ya da sevdiğiniz birileriyle paylaşın. Bunu konuşmak bile sizlere iyi gelecektir.


İki bebek ile zor olduğunu bilsem de günlük 10-15 dakika bile olsa kendinize zaman ayırabileceğiniz bir şeyler (bu dizi izlemek olabilir, yürüyüş olabilir, ama sadece kendinizle baş başa kaldığınız bir şey) bulmanız ve bunu düzenli yapmaya çalışmanız. Bir tatlı eşliğinde kahve içmek bile olabilir. Müzik dinlemek olabilir. Gün içinde yapabileceğiniz herhangi bir rutin. Rutinler psikolojik sağlığı korur. O yüzden onları bırakmamak çok kıymetli, iki bebek varken zor olduğunu biliyorum. Lütfen kocanız ile bu durumu paylaşın ve konuşun. Eşinizden destek alamadığınız kısımlar olursa bir akrabanızın kısa süreliğine yanına gelmesi için bir şeyler yapabilir misiniz? Eğer olmuyorsa gün içinde size destek verecek birileri var mıdır? Her şeyi tek başına yapmak çok büyük bir yük. Yerel topluluklarda sizi destekleyebilecek kurum ve kuruluşlar var mı? Bir danışanımdan yurtdışında ikizi olanlar için haftada iki saat gelip oyun oynayan gönüllü insanlar olduğunda duymuştum. Her ülkenin şartları, durumları, önemsediği içerikler farklı. Bu açıdan kurumlara bakabilirsiniz.


Depresyona giriyorum demenizden dolayı belirtileri çok vermemiş olsanız da bir psikolojik destek alıyor olmanız kıymetli olacaktır. Bu süreç farklı ülke, desteksiz olmak bunların hepsini tek başına kaldırıyor olmak zor olabilir. Mümkünse ev işleri ve hayat ile ilgili bazı bölümleri eşiniz ile paylaşarak iş bölümü yapabilirsiniz.


Zorlanıyorsunuz, defalarca belirtiyorum, zorlanıyorsunuz ve bu çok normal. Bu süreçte iki bebek büyütmek çok zor. Bu sebepten bunun zor bir süreç olduğunu, bir anne olarak her şeye yetişemeyeceğinizi, yetişmek zorunda olmadığınızı, çocukların hiçbir travması olmayacağını, olsa da bunu toparlayabileceğinizi söyleyebilirim. Sevgili güzel anne, lütfen kendine odaklan ve kendin için ufacıkta olsa tıpkı bebek adımları gibi her ne bulursan yapmaya çalış. Umarım her şey güzel olacak.


Sağlıklı günler dilerim.


Psikolog Merve Ulusoy

alinti

Ne kadar düşünceli bir anlatım.. teşekkür ederim

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Aile Baskısı İle Nasıl Baş Ederim?

Ailem kendilerinin her dediğine evet demeli ve hep kendilerinin istediği şeyleri yapmamı istiyor hayır dedigim zaman saygısız oluyorum 18 yaşındayım 19 olacağım ve bu davranışı daha çok evli ablam yapıyor o yapınca da ailem de bana tepki gösteriyor ben suçluymuşum gibi, yaz boyu biz de kalacak nasıl dayanacagımı bile bilmiyorum. Her dediklerine evet deme konusunu açacak olursak mesela dün eve yorgun geldim 9 gibi odamda dinleniyorum diğer taraftan şunu getir diyor e kalk da al geri de aman bir şey yapma zaten bilmem ne tantana yani annem de geri ablam böyle diyor diye ben zaten getirmeyeceğini biliyordum diyor ordan duygu patlaması yaşayıp agladım diğer mevzu da voleybol, voleybola başladım dün, işte ne gerek var gibisinden konuştular ben de bunun benim hayatım olduğunu söyledim tepkili olarak böyle yaptılar diye ben de o zaman beni müzik kursuna yazdırın keman alın dedim ablam ordan bu yaşta ne gerek var diyor. Çok sinirim bozuluyor ve stres oluyorum insanlar 50 yaşında bile başlayabilir yeter ki istek kararlılık olsun. Kendi kızı 4 yaşında ona gelince bi müzik aleti çalmasını istiyormuş bana gelince tepkili zaten yks sınavım nasıl gelecek diye düşünüyorum her gün kafam dagılsın diye spora başlıyım dedim olaylara bakın. Şu an bu yazıyı yazarken bile stresim gitti sayılır kendimi iyi hissettim çünkü beni anlayacak birisi olacak bu güzel bir şey 🥺 teşekkür ederim şimdiden bu soru mu oldu bilmiyorum ama aileyle nasıl başa çıkarım?