Aile

2 Bebeğime ve Ev İşlerine Yetişmekte Zorlanıyorum

Gizli Kullanıcı28 Mayıs 2024 10:36

Biri 22 aylık diğeri 11 aylık 2 bebeğim var ve ev hanımıyım. Bebeklere ve eve yetişmekte bazen çok zorlanıyorum ve bunalıyorum. Sanırım depresyona giriyorum. Suudi Arabistanda yaşıyorum. Senede 1-2 kere Türkiyeye gidiyorum ailemin yanına. Öneriniz nedir? Teşekkürler

Bu soru 28 Mayıs 2024 19:08 tarihinde Uzman Psikolog Merve Ulusoy tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Hem yurtdışında yaşıyor olmak hem küçük çocukların olması hem de ev işleri desteğin az olması gibi durumların çok zorlayıcı olabileceğinin farkındayım. Bu süreç sizin zor, bunalmanız çok doğal. Öncelikle bu yaşadığınız hislerin doğal ve normal bir süreç olduğun farkında olun. İkisi de çok küçük olan iki bebeğiniz var. İkisinin ihtiyaçlarını karşılıyor olmak zaten zorken kendinizin bir desteğinin olmaması da çok zor. Bu duyguları paylaşabileceğiniz zamanınız ve vaktiniz varsa; lütfen ailenizle, arkadaşlarınızla ya da sevdiğiniz birileriyle paylaşın. Bunu konuşmak bile sizlere iyi gelecektir.


İki bebek ile zor olduğunu bilsem de günlük 10-15 dakika bile olsa kendinize zaman ayırabileceğiniz bir şeyler (bu dizi izlemek olabilir, yürüyüş olabilir, ama sadece kendinizle baş başa kaldığınız bir şey) bulmanız ve bunu düzenli yapmaya çalışmanız. Bir tatlı eşliğinde kahve içmek bile olabilir. Müzik dinlemek olabilir. Gün içinde yapabileceğiniz herhangi bir rutin. Rutinler psikolojik sağlığı korur. O yüzden onları bırakmamak çok kıymetli, iki bebek varken zor olduğunu biliyorum. Lütfen kocanız ile bu durumu paylaşın ve konuşun. Eşinizden destek alamadığınız kısımlar olursa bir akrabanızın kısa süreliğine yanına gelmesi için bir şeyler yapabilir misiniz? Eğer olmuyorsa gün içinde size destek verecek birileri var mıdır? Her şeyi tek başına yapmak çok büyük bir yük. Yerel topluluklarda sizi destekleyebilecek kurum ve kuruluşlar var mı? Bir danışanımdan yurtdışında ikizi olanlar için haftada iki saat gelip oyun oynayan gönüllü insanlar olduğunda duymuştum. Her ülkenin şartları, durumları, önemsediği içerikler farklı. Bu açıdan kurumlara bakabilirsiniz.


Depresyona giriyorum demenizden dolayı belirtileri çok vermemiş olsanız da bir psikolojik destek alıyor olmanız kıymetli olacaktır. Bu süreç farklı ülke, desteksiz olmak bunların hepsini tek başına kaldırıyor olmak zor olabilir. Mümkünse ev işleri ve hayat ile ilgili bazı bölümleri eşiniz ile paylaşarak iş bölümü yapabilirsiniz.


Zorlanıyorsunuz, defalarca belirtiyorum, zorlanıyorsunuz ve bu çok normal. Bu süreçte iki bebek büyütmek çok zor. Bu sebepten bunun zor bir süreç olduğunu, bir anne olarak her şeye yetişemeyeceğinizi, yetişmek zorunda olmadığınızı, çocukların hiçbir travması olmayacağını, olsa da bunu toparlayabileceğinizi söyleyebilirim. Sevgili güzel anne, lütfen kendine odaklan ve kendin için ufacıkta olsa tıpkı bebek adımları gibi her ne bulursan yapmaya çalış. Umarım her şey güzel olacak.


Sağlıklı günler dilerim.


Psikolog Merve Ulusoy

alinti

Ne kadar düşünceli bir anlatım.. teşekkür ederim

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Eşim bir psikolog, bir psikiyatri veya bir aile danışmanı ile düzelir mi?

eşim etrafa çevreye çok iyi çok ılımlı çok sevecen bir insandır herkese çok değer verir kimseyle tartışmaya girmez kavga etmez bir sorun yaşamaz çünkü hiç ayrıntılara takılmaz karşısındaki insanlar sanki çok iyi insanlar gibi hiç kimsede kusur görmez çünkü onun gözünde herkes kusursuzdan daha kusursuzdur. bana gelince 6 yıllık evliyiz bu 6 yılın içinde ne zaman tartıştınız deseniz tartışmadığımız günler çok nadirdir derim bu 6 senenin içinde taş çatlasa 3 ay tartışmadan geçmiştir ve ben iyiyim sen kötüsün der hep bana. bana küfür eder(gerçekten çok ağır küfürler sadece banada değil ailemide dahil ediyor) bende bana söylediklerini geri ona iletiyorum tabikide çünkü herkese iyi olup bana gelince öyle yapması çok incitici dayanamıyorum. sadece yaptığı şey küfürden ibaret değil farklı şeyler yaptı ben bunu buraya yazamam ama iyi şeyler değildi. ve ben evliliğim bozulsun taraftarı değilim çünkü kanser hastası bir oğlum var onun yanımda yanımızda olsun istiyorum çünkü hangi taraf alırsa alsın eksik kalacak yavrum bunun olmasını istemiyorum. şimdi bu söylediklerim söylemek istediklerimin yanında çok az kalır. şimdi ben ne yaparsam eşim düzelir hangi tarafa gitmemizi önerirsiniz? bu arada atladım psikoloğa gittik bizi psikiyatriye yönlendirdi bize ilaçlar verdi hep ona daha yüksek doz ilaçlar verdi ama bıraktık çünkü ilaçların faydası yoktu bize, şimdi hangi yolu izlemem gerekiyor?