Aile

2. Çocuktan sonra ilk çocuğumun psikolojisi

Gizli Kullanıcı23 Aralık 2025 19:11

oğlum 2.5 yaşında bebeğe sürekli vuruyor zarar vermeye çalışıyor ikisine de tek başıma bakıyorum ben fark etmeden bebeğe zarar vermesinden korkuyorum. Oğlum bebeğe vurduğunda eşim de ona kızıyor bu yüzden psikolojisinin iyice bozulmasından korkuyorum. Kardeşi ona çikolata almış gibi yapıyorum her gün ama faydası olmuyor. Bebeğe vurduğunda gülüyor inadına daha da vuruyor. Huyları değişti inatçı her şeye ağlıyor bilmiyorum aslında ne zaman istese ilgi gösteriyorum sarılıyorum ama yetemiyorum sanırım. Çevremde bakımlarına destek olabilecek kimse yok eşim de yardımcı olmadığı için her şeye kendim yetişmeye çalışıyorum ama olmuyor genelde ikisi yalnız kalıyor. Yalnız kalınca hemen bebeğin yanına koşup önce seviyor sonra ben yanlarına giderken hızlı hızlı vurmaya başlıyor. Ne zaman bebeği kucağıma alsam ya da uyutmaya kalksam onu bırak beni al beni uyut salla bana sarıl gibi şeyler söylüyor. Sürekli benim yapma dediğim şeyleri gülerek yapıyor bağırıyor ağlıyor. Bu süreci nasıl yöneteceğim ya da yönetebilecek miyim bilmiyorum.

Bu soru 24 Aralık 2025 18:35 tarihinde Uzman Klinik Psikolog Aycan Geyik tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba Sevgili Danışan,


Öncelikle yaşadığınız bu durumun sizi nasıl kaygılandırdığını görebiliyorum. İki küçük çocukla, eşinizin desteği olmadan tek başınıza mücadele etmek, psikolojik sınırlarınızı zorluyor gibi görünüyor. Şu an hissettiğiniz o "yetememe" duygusu sizin yetersizliğinizden değil, omuzlarınızdaki yükün ağırlığından kaynaklanıyor olabilir.

2.5 yaşındaki oğlunuzun dünyasında neler olup bittiğini ve bu süreci nasıl yönetebileceğinizi adım adım ele alalım:


1. Oğlunuzun Gözünden Durum: "Hayatta Kalma Mücadelesi"

2.5 yaş, çocuğun bireyselleşmeye çalıştığı ama duygularını yönetmeyi henüz bilmediği bir dönemdir. Onun için kardeş, sadece "sevimli bir bebek" değil; annesini (en büyük güven kaynağını) elinden alan bir rakiptir.

Vururken Gülmesi: Bu, zarar verme isteğinden ziyade yoğun bir duygu karmaşasıdır. "Bana bakın, buradayım, beni fark edin!" demenin en ilkel yoludur. Güldüğünde aslında sinir sistemi çok uyarılmıştır ve bu bir savunma mekanizmasıdır.

Çikolata Oyunu: Çocuklar sezgiseldir; bebeğin çikolata alamayacağını hissederler. Bu "pembe yalan" onun gerçeklik algısıyla çelişebilir ve samimiyetinizi sorgulamasına neden olabilir. Bunu bırakıp dürüstlüğe geçmek daha sağlıklıdır.


2. Eşinizin Tepkisi ve Güvenli Sınır

Eşinizin kızması, oğlunuzda "Kardeşim geldi ve ben kötü çocuk oldum, artık sevilmiyorum" algısını güçlendirir. Bu da bebeğe olan öfkesini artırır. Eşinizle sakin bir zamanda konuşabilirsiniz; onu eleştirmek yerine, daha yapıcı davranışların neler olabileceğini beraber planlayabilirsiniz. Çocuklar bir davranışın neden yanlış olduğunu anlamlandırabilmek için sakin bir rehberliğe ihtiyaç duyar.


3. Uygulayabileceğiniz Bazı Yöntemler

-Bebeği Değil, Kardeşi Koruma Altına Alın: Oğlunuz vurmaya kalktığında bağırmak veya "yapma" demek yerine, fiziksel olarak araya girin. Sessizce ellerini tutun ve "Vurmana izin veremem. Kardeşinin canı acıyor ama senin de çok öfkeli olduğunu görüyorum," deyin. Duygusunu isimlendirin ama davranışı durdurun.

-Ayrı Vakit Ayırma: Oğlunuza, "Şu an kardeşinin bakımıyla ilgilenmem gerekiyor, biraz beklemelisin; biter bitmez seninle oyun oynayacağım," diyebilirsiniz. Aynı şekilde, sürekli oğlunuza "bekle" demek yerine, bazen bebek ağladığında (tehlikede değilse) bebeğe şöyle seslenin: "Biraz beklemen lazım. Şu an ağabeyinle oyun oynuyoruz, işim bitince senin yanına geleceğim." Bu, oğlunuzun "Hâlâ değerliyim ve önceliğim," diye hissetmesini sağlar.

-Güvenli Alan Oluşturun: Siz mutfaktayken veya başka işlerle ilgilenirken bebek mutlaka yanınızda olmalı ya da oğlunuzun ona ulaşamayacağı bir alanda kalmalı. Aralarına fiziksel bir bariyer (çit veya park yatak) koymak, sizin sürekli "yapma" demenizi engeller, böylece kaygınız da azalır.


4. Kendinize Şefkat: Siz Bir Robot Değilsiniz

Eş desteği yoksa ve her şeye tek başınıza yetişiyorsanız, öfkelenmeniz veya yorulmanız çok normal. Siz sakinleşemezseniz, çocuklarınızın sakin kalmasını bekleyemeyiz. Ev işlerini minimuma indirin ve sadece çocukların temel ihtiyaçlarına odaklanın.

Size özel bir öneri: Bugün, sadece 10 dakika boyunca bebek uyurken veya eşiniz evdeyken, oğlunuzla "hiçbir kuralın olmadığı, sadece onun istediği şeyi yaptığınız" bir "Özel Anne-Oğul Saati" yapar mısınız?


Uzman Klinik Psikolog Aycan Geyik

💪 Psikoloğun Önerdiği Egzersizler

1
Gerginlik – Rahatlama Tekniği
Kas gruplarını bilinçli olarak sırayla kas–tut–bırak döngüsünde çalıştırarak bedendeki gerginliği çö...
Gevşeme Teknikleri⏱️ 6 dakika
Psikoloğun Notu: Bu egzersiz size fayda sağlayacaktır.
Egzersizi açmak için tıklayın →

Yasal Bilgilendirme: Bu içerik tanı ve tedavi niteliği taşımayan, genel psikolojik bilgilendirme amaçlıdır.

Cevaplanmış benzer sorular