3 yaşındaki kizim babasını istemiyor

Merhabalar,

Öncelikle çocuğunuzun davranışlarına yönelik gösterdiğiniz duyarlılığı takdir ediyorum. Çocuğunuzun gelişim yolculuğunu sağlıklı yönetmek adına attığınız adım çok kıymetli. Sorduğunuz şey de anne-baba olarak ilerideki ilişkilere dair kaygı taşıyan çok sıcak ve hassas bir konu. Şimdi kızınızın gelişim dönemine ve neler yapabileceğinize yakından bakalım.

3 yaş, çocukların hem duygusal gelişimi açısından, hem ebeveynle kurdukları bağ bakımından oldukça önemli bir dönemdir. Bu dönemde çocuklar bakım verenleriyle güvenli bağlar kurmalıdırlar. Sizin kızınızla sürekli bir arada olmanıza karşın babasıyla çok vakit geçiremiyor olması sizinle ekstra bağlılık kurmasına ve sizi güvenli üs olarak görmesine, babasıyla ise mesafeli davranışlar geliştirmesine sebep olmuş olabilir. Ancak bilmenizi isterim ki bu durum sevgisizlikten değil, kontrol alanını kaybetme korkusundan kaynaklanıyor. Bu noktada yapılması gereken siz onun güvenli alanı olmaya devam ederken, babanın küçük ama istikrarlı temaslarla yerini güçlendirmesi olacak.

Peki ama nasıl?

Bu noktada ilk olarak zorlamadan ve tutarlı bir şekilde ilerlemenizi önereceğim. Eşiniz kızınızı kucağa almak gibi bir yakınlık kurmaya çalıştığında kızınız direnirse zorlamak yerine “sen hazır olduğunda sarılabiliriz” gibi sınır koyan ama güven veren bir dil kullanılmanız çocuğunuza kontrol hissi verecektir. Bununla birlikte kızınızın babasıyla vakit geçirirken çabuk sıkıldığını belirtmişsiniz. Bu noktada yine zorlamadan kızınızın alanına saygı duyarak boya yapmak, balon şişirmek, minik yürüyüşler gibi aktiviteler ile her gün kısa süreli ve tutarlı etkinlikler yapmanızı önereceğim. Kızınız ve eşiniz vakit geçirirken siz ortamda olsanız da bu esnada arka planda kalmanızı isteyeceğim. Bu sayede kızınız "baba ile olmak güvenli" mesajını zaman içinde içselleştirebilir.

İkinci olarak sizin sözel ifadelerle eşinizi olumlu olarak ifade etmenizi önereceğim. Bu eşiniz eve geldiğinde kızınıza “Hadi babana bugün yaptığımız resmi gösterelim” gibi katılımcı bir ifade ve “Baban seni çok seviyor, seninle oynamayı çok özlüyor." gibi “baba = güvenli ve sevgi dolu” bağlantısını içeren ifadeler olabilir.

Son olarak eşinizin duygu durumu üzerine konuşalım istiyorum. Eşinizin üzülmesi çok anlaşılır, çünkü kimse çocuğu tarafından reddedilmek istemez. Babaların bu süreçte genellikle “Ne yanlış yapıyorum?” diye düşünmesi çok yaygın; fakat burada bir “yanlış” aramak çoğunlukla gereksiz yere içten içe kendini hırpalamaya yol açabiliyor. Ve bu tutum geri çekilme eğilimine girebilir. Bu noktada bu durumun kızınızın kendi gelişimsel ihtiyaçlarından kaynaklandığını bilmek önemlidir.

Sormak istediğiniz başka noktalar varsa yazabilirsiniz. Cevabımın faydalı olmasını umuyor. Sağlıklı günler diliyorum.

Psikolog Fatma Gizem Bitgen