4 yaş 10 aylık çocuğum var köpek ısırdı bilinçaltında kalır mı yaşı küçük olduğu için unutur mu?

Öncelikle Merhabalar,

Yaşadığınız olay gerçekten oldukça sarsıcı ve hem sizin hem de çocuğunuz açısından üzücü bir deneyim olmuş. Hele ki anne olarak çocuğunuzun acı çektiğine tanık olmak, yetmezmiş gibi bunun bir anda, beklenmedik şekilde gerçekleşmesi, doğal olarak içinizde suçluluk, öfke ve korkunun birbirine karışmasına yol açabilir. Hem hemşire olmanız sayesinde fiziksel müdahaleyi hızlı yapabilmiş olmanız bir yandan iyi, ama annenin çaresizliği ve “keşke hiç yaşanmasaydı” hissi de hâlâ içinizde kalıyor olabilir; bu oldukça normal bir duygusal tepkidir.

Çocuğunuz açısından bakıldığında, böyle ani ve beklenmedik bir ısırılma, özellikle köpek gibi sevgi ve yakınlık nesnesi olarak algılanan bir hayvandan gelmişse, güven duygusunda sarsılmalara yol açabilir. Travma sonrası bir süre boyunca kabuslar, gece uyanmaları, köpek ya da diğer hayvanlardan uzak durma isteği, dışarı çıkarken endişe ya da huzursuzluk, bazen öfke patlamaları veya içine kapanma gibi tepkiler gözlemleyebilirsiniz. Çocuğunuz olayla ilgili konuşmak isterse ona bu alanı tanımak, “Anlatmak ister misin, neler hissettin?” gibi sorularla duygularını ifade etmesini sağlamak çok önemlidir. Ancak konuşmak istemiyorsa da zorlamadan yanında olduğunuzu hissettirmek yeterli olur; “Çok korkutucu bir şey yaşadın, hislerini anlamak isterim” gibi ifadeler hem duygularını adlandırmasına hem de yalnız hissetmemesine yardımcı olur.

Bazen çocuklar kendilerini suçlu hissedebilir veya kimin suçlu olduğunu sorgulayabilir. Bu noktada, “Bu senin suçun değildi, bazen hayvanlar da korkabiliyor” gibi gerçekçi ve sakin açıklamalar, kafasındaki karışıklığı azaltır. Siz de kendi duygularınızı paylaşarak, “Ben de çok korktum, senin canının acımasına üzüldüm” demek, duyguların paylaşılmasının normal olduğunu göstermesi açısından faydalı olur. Çocuğunuzun korkusunu aşmasına yardımcı olmak için masallar, çizgi filmler veya köpek temalı oyunlar üzerinden konuyu ele almak, “Sen olsan bir köpeğe yaklaşmadan önce ne yapmak isterdin?” gibi sorularla kontrol duygusunu desteklemek ve yaşadıklarını güvenli bir şekilde işlemeye fırsat vermek işe yarayabilir. Ayrıca, yaşadıklarını çizerek veya hayal ederek ifade etmesini teşvik etmek, içsel duygularını anlamlandırmasına ve güvenli bir alan yaratmasına katkı sağlar.

Uyuma düzeni, yemek alışkanlıkları, sürekli huzursuzluk, tekrar tekrar olayı anlatma veya hiç anlatmama, aşırı içe kapanıklık gibi davranış değişiklikleri gözlemlerseniz, bunlar dikkate alınmalı ve gerekirse bir çocuk psikoloğundan destek alınmalıdır. Çocuğunuzun yaşadığı deneyimi işlemesine yardım etmek, onun güven duygusunu yeniden inşa etmesini sağlamak açısından önemlidir. Bu süreçte, anne olarak her şeyi kontrol edemeyeceğimizi kabul etmek zor olabilir; fakat elinizden geleni yapmış olmanız ve çocuğunuza duygusal olarak nasıl destek olacağınızı sorgulamanız bile büyük bir adımdır. Kendinize de şefkat göstermek, hem kendi duygularınızı hem de çocuğunuzun duygularını anlamak ve desteklemek için gereklidir. Bu süreçte merak ettiğiniz ya da sizi kaygılandıran bir durum olduğunda tekrardan yazabilirsiniz. Birlikte çocuğunuz ile ilgili olan süreci tekrar değerlendirerek nasıl bir yol izleyeceğimize bakabiliriz.

Sevgiyle Kalın,

Uzman Klinik Psikolog Aslı Soylu