Aile

Aile içi muhabbet ve huzur

Gizli Kullanıcı22 Temmuz 2024 22:00

Merhaba, 6 yıllık evliyim ve 2 çocuğum var. Kendimiz konuşup severek evlendik ama eşimle aram evlendiğimizden beri tartışmalı. 2 gün iyiysek 2 gün kötüyüz. Bazen benden hata var çoğu kez ondan, çoğu ondan dememin sebebi bize ilgisi çok az, benimle muhabbeti yok ama dışardaki insanlarla durmadan konuşur, evde suratı asık dışarda güler yüzlü. Mesela işten gelir akşam yemeğini yer, sohbet etmeden gider yatar telefona bakar öyle uyur kalır, çağırırım bazen gel oturalım diye ama gelmez, (arkadaşları çağırsa gece bire kadar da eve gelmez ama ) ben de çocuklarla kalırım, mutfak toparlarım, çocuklar ağlayınca bakarım uyuturum, o sırada eşim bilmem kaçıncı uykusunu uyuyordur. çocuklarımızla oturup da oynamıyor, ilgilenmiyor. Bir şey sorunca cevap vermez tersler, telefonda sürekli çünkü. Arkadaş çevresiyle aşırı yakın, bana onları tercih eder hep. Ailesine çok düşkün (annesine)... Benim hatalarım da çok kıskanmaktı ilk zamanlar, artık çok az kıskanıyorum ve sessiz biriydim, duygularımı ifade edemezdim. Kendimi kanıtlayamazdım, haklı olduğum hâlde haksız duruma düşürüldüğüm çok oldu bu yüzden. Anlatacak çok çok şey var... Bazen ayrılmak geliyor içimden, sevsem de sevmesem de ama çocuklar var diye gidemiyorum, Huzurumuz olmasını istiyorum, mutlu olmak istiyorum çünkü çok yoruldum, artık çocuklarıma tahammül edemiyorum eşimin bana hissettirdikleri yüzünden. Kadın olduğumu bile hissetmiyorum bazen, sürekli çocuk bakıyorum, sürekli eşimin arkasını topluyorum, bazen köle gibi hissediyorum kendimi. Her kadın çocuğuna bakar evine bakar ama eşi de yardım eder varlığını hisseder değil mi, bende öyle değil, asla yardım etmez asla. Çocuk su mu döktü bana gelir söyler su döküldü diye, ocakta çay suyu mu kaynadı, gelir bana söyler yine, gidip de bir kaşık çayı atamaz çaydanlığa. Bazen ev işlerini yetiştiremediğim oluyor, işten gelir bakar buranın hâli ne diye kavga çıkarır yemeği apar topar yer gider telefonunu alır video izleyerek uyur kalır...

Herkesi her şeyi bırakıp köşede yalnızca bağırarak ağlamak istiyorum. Zamanı geri sarmak istiyorum, hep diyorum kendi kendime evlenmeseydim keşke diye, babamın dizinin dibinde otursaydım keşke diye çünkü onlar da etkileniyor eşimin ailesi yüzünden, Ve çocuklarım da çok etkileniyor, Kızım geliyor yanımıza kavga etmeyin diye eşim de kızıma annen kavga çıkarıyor ben değil diyor ve kızımı kendine çekiyor. Al git çocuğunu demek istiyorum ama söylenmiyor işte. Anlatamadığım çok şey var, sadece yüzde biri bunlar.

Bunları yazdım ama cevaplanır mı yani nasıl işleniyor burası bilmiyorum, Huzurum olsun istiyorum, mutlu olayım istiyorum olnayacaksa da tamamen bitsin istiyorum, sürekli ortadayım, Nasıl bir yolda ilerlemeliyim, yardımcı olur musunuz?

Bu soru 23 Temmuz 2024 12:58 tarihinde Psikolog Gönül Tanır Durmaz tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Öncelikle, bu zor ve stresli durumdan dolayı hissettiğiniz duyguları anlamaya çalışıyorum. İlişkinizdeki bu tür problemlerle başa çıkmak gerçekten zor olabilir.


Bu konuda yapabileceğiniz bazı durumlardan bahsedebiliriz:


Hangi duyguları hissettiğinizi belirlemek, bu duyguları yönetmede ilk adımdır. Öfke, hayal kırıklığı, üzüntü veya yalnızlık gibi duyguları kabul edin.


Bu duygularınızı değiştirebilir misiniz ?

Eğer değiştirebilirseniz ne yaparsanız bu duygular yerini daha olumlu duygulara bırakır gözden geçiriniz.


Duygularınızı ve ihtiyaçlarınızı eşinize net bir şekilde ifade edin. “Ben” dilini kullanarak konuşmak, örneğin “Bana yeterince ilgi göstermediğini hissettiğimde üzülüyorum ve yalnız hissediyorum” şeklinde ifade etmek, suçlamadan kaçınmanıza yardımcı olur.


Eşinizle belirli zamanlarda, özellikle çocukların olmadığı veya yatakta olduğu zamanlarda, konuşma zamanları belirleyin. Bu, sorunları tartışmak ve çözüm yolları aramak için önemli olabilir. Çocuklarınızın mental sağlığınıda korumak bu süreçte önemlidir. Çocuklarınız ilişkinizin tanıkları değillerdir. Eşinizle çocuklarınızın yanında yaşanan her olay iz bırakacak ve kendi geleceklerine taşıyacakları izler haline gelecektir.


Çocuklarınıza sevgi ve ilgi gösterin. Onlarla birebir zaman geçirmek, onların da duygusal olarak güvende hissetmelerine yardımcı olun. Çocuklarınıza sağlıklı iletişim ve problem çözme becerilerini göstermek için iyi bir rol model olmaya çalışın.


Eşinizle ilgili olumsuz düşüncelerinizi ve inançlarınızı fark edin. Bu düşünceleri sorgulayın ve daha yapıcı düşüncelerle değiştirmeye çalışın. Eşinizin olumlu tarafları var mı ? Bu ilişkinin iyi ve yolunda gittiği zamanlar var mıydı?


Bir terazinin iki kefesini hayal edin.


Eşinizin ve ilişkinizin olumlu taraflarını bir kefeye. Olumsuz ve yolunda gitmeyen taraflarını diğer kefeye koyarak ilişkinizi ve eşinizi daha objektif şekilde değerlendirin.


Eğer olumsuz taraflar daha ağır basıyorsa ayrılık konusunu gündeme alabilirsiniz. Unutmayın ki mutsuz bir evlilikte kalmak kendinize verebileceğiniz en büyük cezadır. Bazen ilişkilerin sonlanması her iki taraf içinde en sağlıklı olabilecek şeydir.



Eğer tüm çabalarınıza rağmen ilişkiniz iyileşmiyorsa, ayrılık konusunu da düşünmek zorunda kalabilirsiniz. Bu süreçte bir terapistten destek almak, duygusal olarak daha güçlü hissetmenize ve doğru kararları vermenize yardımcı olabilir.


Unutmayın ki, mutlu ve huzurlu bir yaşam herkesin hakkıdır.


Sağlıklı günler dilerim.


Psikolog Gönül Tanır Durmaz



Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Eşimle neden sohbet edemiyorum ve hiç mutlu değilim! Ayrılmalı mıyım?

8 yıllık evliyim. Eşimle görücü usulü evlendik ,bipolar hastasıyım çok konuşuyorum kontrollü bir şekilde ilacı bıraktım, eşim ailesine normalden daha fazla düşkün buna bağlı olarak gerek ailesiyle ve gerek kendiyle çok yüz göz olduk , ailesiyle beraber yaşadım 2 yıldır ayrı yaşıyoruz ama eşimle çok itirazlardan kavgadan dolayı eskiden ailesini evde beklediğim için gezdirmedigi için diye düşünüyorum şimdide gezdirmiyor kısıtlı süre disaridayiz hemen bir yemek yiyip hemen eve gelmek istiyor ben kendimden uzaklaştırıyor musun herzaman böyle diyor herkese hayır diyemeyen herkesin sıkıntısına koşan yapısı var ve bu beni zorluyor çok yufka yürekli ama ben ailesine ettiğim laflardan dolayı sanirim manipülasyon ve zaman zaman narsistik tavırlar sergiliyor hep kaçıyor yani evde yalnızım kendimi tutamıyorum sürekli ailesinin bana yaptıklarını benim haklı olduğumu anlatıyorum ve istem dışı bir anlattigimi en az 2 ,3 kez anlatiyorum (Eliyisi tarafında çok fazla kocamin) Yalnızlık hep hissediyorum çocuklukta yaşadığım sıkıntılar daha çok pekiştiriyor sonuç olarak evliligimde yalnızım bana sürekli birşeyler yapacağım sabret bekle diyen biri var ayrigin esginden döndük kararımı vermiştim geri donderdi yalvardı o zaman uzulmemistim hiç şimdi çok üzülüyorum nedendir ayrılırsam yani. Çok ümitlendirdi ev yapacağım istediklerini hep yapacağım diyor, 8 yıldır hep borcu vardı borcunu bekletti , ailesinin yaptıkları yenilir yutulur cinsten değil hepsini savunuyor ve hiçbir şey olmamış gibi tavır bile yapmadan yardımcı oluyor normaldir ailesi ama tavirde koyması gerekmiyor mu ben seni hiç ezdirmiyorum diyor bana sahip çıkıyor eminim ama bunu benim yanımda asla yapmıyor sen bunu yapamazsın ne hakkın var vs diye hiç duymadım yorgunum k. marastayim 6 şubat depreminde ayrılık aşamasındayım ve ok soğukkanlıydim depremde hiç korkmadim ölümden o kadar canım yanmış ki 😔deprem çantası hazırladım sıcak tutacak şeyler aldım yiyecek bile düşündüm mutfağa giremedim yani ölüm bile korkutmadi annem çok şaşırmıştı hatta çünkü çok korkak biriyim bipolarim ve mantıklı şekilde dusunmusum her ayrıntıyı eşimle çok iyi anlaşmak istiyorum ailesi eve hergun baskın yapardi 6 yıldır zorla yeğenini yanıma koydular okula gitsin diye yalnız kalmayalım diye atandı ama ayrı eve çıkmadı zorla yemek iş yaptırıldı ve şimdi ailesi eve gelince savunmaya geçiyorum istemiyorum diye sıkıntı yaşıyoruz beni istemiyor mu gideyim deyince bırakmıyor seviyorum diyor