Aile kavgalarında ne yapmalıyım?

Merhabalar,

Anne ve babanızın aralarında yaşadığı tartışmaların arasında kalmanın üzerinizde bıraktığı duygusal gerginliği ve ebeveynlerinize karşı oluşan güvensizlik duygusunu çok net bir şekilde hissettim. Bulunduğunuz yaş itibariyle bağımsız kararlar alabilecek bir dönemdesiniz ancak ailesel dinamiklerin etkisi hem ailenizle ilişkinizi hem de öznel iyi oluşunuzu etkiliyor gibi görünüyor. Bu noktada içinde bulunduğunuz duruma ve bu durumu nasıl sağlıklı bir şekilde yönetebileceğinize birlikte bakalım isterim.

Öncelikle anne babanız arasında kalmanız üzerine taşıdığınız duygusal yükü konuşmak istiyorum. Sevgili danışan ailenizin sorunlarının çözümünden siz sorumlu değilsiniz, Bu her ne kadar sizi doğrudan etkilese de artık onlardan bağımsız bir yetişkinsiniz ve bir noktada ailenizle olan ilişkinize kendi hayatınız için sınır koymanız gerekiyor. Günde bir kere bile olsa kendinize “Annemi korumak, babamı değiştirmek ya da arabuluculuk yapmak zorunda değilim. Bu onların dinamiği, benim değil.” cümlesini hatırlatmanız zihinsel yükünüzü azaltmanıza yardımcı olabilir.

İkinci olarak duygularınıza temas etmenizi rica edeceğim. Anne ve babanızın tartışmaları sonrası yaşadığınız duygular oldukça anlaşılır ve kabul edilebilir. Duygularınızı bastırmak yerine onları adlandırmak duygularla baş etmeyi kolaylaştırır. Örneğin “Şu an öfkeliyim çünkü haksızlığa uğradığımı hissediyorum.” “Üzgünüm çünkü annemin yalnız kalması beni etkiliyor.” gibi. Bu içsel farkındalık, düşünce-duygu-davranış zincirinde netlik sağlar. Bu noktada babanızın öfkesine ve yapmacıklığına yönelik yaşadığınız güven kırıklığı, kızgınlığınız, uzaklaşma isteğiniz çok anlaşılır.

Üçüncü olarak tatil konusuna değinmek istiyorum. Olası çatışmalar için kendinizi iyi hissettirebilecek bir destek planı oluşturabilirsiniz. Örneğin yanınızda kendinizi rahatlatacak bir kitap/müzik/podcast bulundurmak, gergin anlarda açık alana çıkmak, yalnız kalma izni istemek

ve önden “tatilin sorumluluğu bende değil” diyerek zihinsel bir sınır çizmek sizi güvende hissettirebilir.

Gençlik gezisine gidemediğinizi belirtmişsiniz. Bu özgürleşme fırsatını kaçırmanıza sebep olmuş gibi görünüyor. Bu noktada dış bağlarınızı güçlendirmeniz ve kendinize ait alanlar oluşturmanız

ailenizin gerginlikleri ile daha az temas etmenizi sağlayabilir. Arkadaş ortamları, küçük sosyal kaçışlar, belki bir gönüllülük etkinliği gibi küçük adımlar da aile dışında da aidiyet hissi yaşamanıza yardımcı olabilir.

Son olarak farkındalık süreçlerinizi tamamlamanız, aileniz ve kendiniz arasındaki rollerin ayrımına net bir şekilde varmanız adına şu soruları cevaplamanızı isteyeceğim. "Ailem gerginken, ben nasıl daha sakin kalabilirim? Kendimi duygusal olarak nasıl koruyabilirim? Bu ortamda neyi değiştiremem, ama neyi yönetebilirim?" Küçük bir egzersiz olarak ise bir kağıda "Ben kimim?" “Evde kimin rolünü üstleniyorum?” “Bu rol bana nasıl hissettiriyor?” “Gerçekte üstlenmek istediğim rol ne? sorularını cevaplamanız etkili bir adım olabilir.

Yaşadıklarınızı burada bizimle paylaşmanızın çok kıymetli olduğunu ve bizlere her zaman yazabileceğinizi eklemek isterim. Cevabımın faydalı olması umuyor, sağlıklı günler diliyorum.

Psikolog Fatma Gizem Bitgen