Aile

Aile sorunlarına çözüm bulma

Gizli Kullanıcı28 Eylül 2024 20:26

Merhaba ben bu soruyu ablam için soruyorum ona iyi gelen ne yaparım nasıl yardım ederim diye. Kendisi evlenelim 3 sene oldu evlendikten hemen sonra eşinin kanser olduğunu ögrendik sonra atlattı ve bu sene yeniledi. Şimdi atlattı olarak gözüküyor, 6 aylık bebekleri var tüp bebekleri oldu ablamın eşinin sorunlarından dolayı. Ablam zor şeyler yaşadı anlayacagınız. Şimdi hissizleştigini kendi de söylüyor bende görüyorum. Duygularını zamanında çok bastırdıgını düşünüyorum. İlk sorum onu bu durumdan nasıl kurtarırım ne yapsam daha iyi hisseder?

İkinci konu şu ben eşinin ablama güzel davranmadıgını görüyorum elbette sınırlı olabiliriz bazen ama severek evlendim deyip de bu şekilde davranmak ( sözlü hakaret) bir kez kavgaya denk geldim böyle kavgaya o kadar sınırlıydı ki yani şok oldum. Baya hakaret içeren aşagılayıcı bir şekilde davrandı. Geçen de ablama bi poşet verdi içinde bir şey kalmış onu getir dedi anlamda nerde bulamadım dedi ablamın eşi de yanımdaydı bu arada yani ağza almayacagım bir hakaret cümlesi kurdu. Çok üzüldüm bunu ablama da söylemedim tabii. Ne biliyim çok şaşırıyorum böyle şeylere. Babamdan böyle şeylere görmedim ben . Bunları yazarken ağlıyorum çünkü ablam bunu hak etmiyor çok daha iyi davranışları hak ediyor ne biliyim. Ne yapmam gerek bilmiyorum da yardımcı olun nolur

Bu soru 3 Ekim 2024 20:21 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar, ablanıza olan sevginizi ve hassasiyetinizi paylaşmış olduğunuz sorudan anlayabiliyorum. Yaşamda birçok zorlukla karşılaşırız ve bu zorluklarla başa çıkarken en büyük destekçilerimiz hayatımızda var olan ve bizlere iyi gelen insanlardır. Bu noktada ablanız zor zamanlar geçirirken hiçbir şey yapamasanız bile yanında olduğunuzu hissettirmeniz çok değerli. Sevdiğimiz insanların kötü günlerine şahit olurken bir şeyler yapma “işe yarama” isteği taşırız. Bu isteğin gerisinde kendimizi de iyileştirme arzusu vardır.

Peki bir başkasına nasıl iyi gelebiliriz ? Öncelikle onu anladığımızı ve her koşulda yanında olacağımızı belli ederek, kişiler zor zamanlar geçirirken yalnız olmayı ve içe kapanmayı tercih edebilirler, yalnız kalmak onların ihtiyacı olduğu anlamına gelmez, bu sağlıksız bir başa çıkma yöntemidir. Ablanıza destek sağlamak ve yardımcı olmak istediğinizin farkındayım ancak önceliğiniz “dinlemek ve anlamak” olsun, ona içinde bulunduğu durumdan çıkmak için yöntemler sunmak ikincil davranışınız olsun.

Gördükleriniz ablanızın ilişkisinin çok küçük bir parçası, siz bu durumu oldukça yadırgıyor olabilirsiniz ancak ne kadar sağlıksız bir davranış olursa olsun ablanız için bu kadar yadırganacak yıpratıcı bir davranış olmayabilir. Olayların sıkıntı verme derecesi onlara yüklediğimiz anlamla ilişkilidir. Diğer yandan ablanızın içinde bulunduğu durumdan haberdar olmadığını düşünüyor veya şiddet gördüğünü düşünüyorsanız bunu ablanıza doğru sorularla yöneltin;

Sence bir evlilik nasıl olmalı?

Bir ilişkide neler kabul edilmemeli?

Evlilik güzel bir şey mi? gibi ablanızın hayatından bağımsız evliliğe dair düşüncelerini öğrenebilir ve bu sayede sizde kendi düşüncelerinizi paylaşabilirsiniz.

Ablanız şu anda bebeğiyle ilgili olduğu için kendinden vazgeçmiş olabilir, bu oldukça yıpratır. Ablanıza değerli olduğunu hatırlatacak bir şeyler yapabilirsiniz, örneğin bebeğe bir hediye almak değil de kendisine bir hediye almak gibi, kendisiyle bebekle ilgili olmayan aktiviteler yapmak gibi ona sen değerlisin ve biriciksin düşüncesini vermeye çalışabilirsiniz. Bu sayede kendini daha çok anlatmaya ve paylaşmaya başlayabilir.

Sizin için ne kadar zor olduğunu anlayabiliyorum ancak öncelikle siz başa çıkabilmelisiniz ki başa çıkmakta zorlanan birine yardımcı olabilesiniz.

sevgiler.


Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Geçmişi her konuya dahil etmeden nasıl anda kalabilirim?

Geçmişte yaşadığım olayların etkisini üzerimden atamıyorum. Haksız yere patlanan o kişi olup işler kötüye gitmesin diye susmayı tercih ederek yada mecbur kalarak iyi olacağını düşündüğüm şeylerin sonrasında da yapılan yanlışın görülmemesi ve aynı şekilde haksız konuşmaların devam etmesi sonucunda en ufak yaşanan olayda itham da bütün kötü hissettiğim anların duyguların içimi kaplaması ve bunu biriyle paylaştığım da bana karşı yargıların oluşması mesela senin ailende böyle davrandı gibi ama ortada öyle bişey yok sırf konuyu manipüle edilmesi için söylenen asıl konudan uzaklaşmaya sebebiyet verdiği için daha çok sinirlerim anlasilmadigimi ailesine karşı korunmadigimi düşündugum için yüksek sesle konuşmaya ve fiziksel olarak kendimi iyi hissetmemeye başlıyorum geçmişte içimden atamadigim soyleyemedigim iyi olacağını düşünürek yaptığım hiçbir şeyin karşılığını ilerleyen zamanda da görmemek kalbini kırıyor ve bu kirikliklar hiç beklemedigim bı anda aklıma gelip hem düşüncelerimi hem vaktini hem enerjimi bitiriyor ama ben anı yaşamak istiyorum o an veremedigim tepkinin sorumlulugunu yada suclulugunu yaşamak istemiyorum çünkü bu hem beni hemde eşimi çok yoruyor herşey guzelken bir anda ne olduğunu anlayamıyorumyaşanılanlar annesi yüzünden yaşanılanlar içime sığmıyor hak etmediğim halde bu muameleyi görmek devam ettirilmesi canımı çok yakıyor uzaklaşmak istemiyorum ama yakında olamıyorum değersizlik hissediyorum hakkım savunulmamis gibi mutluluğum bı anda hiç alakasız biri yüzünden elimden gidince içimdeki duygulara sahip cikamadigim için kendimi suçluyorum kimden ne bekliyorum bilmiyorum neden böyle tekrarlayan düşünceler sariyo bilmiyorum çözmek ve geçmişi kiriklarla dolduran birinin geleceğimife mahvetmesine izin vermek onların manipülasyonlarina gelmek istemiyorum beni ve ilişkimi yıpratıyor siradanlasmis gibi hissediyorum sevdiğim adamı içimdeki duygularla anksiyeteyle baş edemediğim için bırakıp gitmek istemiyorum herşeyi akışına bırakmak istiyorum her zaman biriyle iyi olmaya çalışmak yada biriyle kötü olmak fikri beni neden geriyo bilmiyorum bı kerede kaybeden onlar olsun kendimi varlığımı göstermeye ihtiyacım yok ama neden bunu davranışlarına yansitamiyorum. Bu düşüncelerle başa çıkamayip anımı da kaybediyorum düşünce silsilesinden çıkmak istiyorum kendime eşime çocuğuma odaklanmak ve akışında gelen duygularla iyi ya da kötü yaşamak istiyorum eşimle bir olup bu mücadeleyi vermek bu hayatı yaşamak istiyorum enerjimi sömüren insanlardan benim hakliligimi anlamalarını istiyorum ve bunun ne yapmam lazım üstüme düşen görev ne bilemiyorum düşüncelerim içinde kayboluyorum ve durgunlasiyorum bu ilişki dinamigine iyi gelmiyo hassas bı insan miyim birazcık ilgimi bekliyorum eşimin beni sevdiğini yanımda olduğunu biliyorum ama bazen de gönlüm hoş edilsin minik jestler bekliyorum bu karışık duygu durumunu anksiyetemle öfkemle nasıl baş edil anda kalıp anı yaşayıp anı değerlendirebilirim ?