• Anasayfa
  • Sorular
  • Aile ve aşk problemlerimde çaresizlikten nasıl kurtulurum?
İletişim

Aile ve aşk problemlerimde çaresizlikten nasıl kurtulurum?

narin19 Aralık 2024 19:16

Merhaba ailemle olan problemim asla düzelmiyor zamanında terapiler de gördüm ama ne onlar düzeldi ne de ben kendimi kontrol altına alabildim ailem her yerde bedenen olmasalar da ruhsal olarak beni bırakmıyor onlar yüzünden beni seven beni aslında düşünen sevgilimle aram bozuluyor onu istemeyerek kırıyorum ve başka bir X kişi bile olsa bu durum beni çok tedirginleştiriyor işe başlayamıyorum kendime hakim olamıyorum çaresizim yani

Bu soru 21 Aralık 2024 11:00 tarihinde Uzman Psikolog Berfin Kübra Sönmez tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Selamlar, sevgili danışan. İçinde bulunmuş olduğunuz süreç karmaşık ve zorlayıcı görünüyor.

Bazen çevremizdeki insanlar ve ailemizden dolayı sıkışmış, mutsuz ve huzurumuz kaybolmuş hissedebiliriz böylece dışarıdaki ilişkilere karşı adım atmakta zorlanabilir ve çekingen hissedebiliriz.

Bu konudaki endişeleriniz, kafa karışıklığınız ve bunalmış hissetmeniz çok normal hisleriniz için kendinizi yargılamayın.


Belirtmek isterim ki aileyle ilgili yaşanan bu süreçler çoğu insanın hayatında görülmektedir, bu konuda kendinizi yalnız hissetmemelisiniz. Ailenizin size karşı olan baskısı ya da bağlılık hissettirmesi sizi sıkışmış ve kendi hayatınıza karşı sağlıklı yolları ve kendinize olan inancınızı görmenizi engelliyor olabilir.


Ailenin desteği ve sağlıklı iletişimlerin var olması hayatta oldukça büyük bir öneme sahiptir. Ancak kendi kimliğinizi bulma ve kendinizi keşfetme yolunda ailenizin sizin hayatınıza müdahelelerin karşısında sağlıklı sınırlar oluşturmanız gerekiyor. Kendinizi keşfetmek için bu sınırları koyabilmek önemli. Ancak bu sınırları koyarken öncelikle kendi duygularınız ve ihtiyaçlarınız anlamalısınız. Ailenizin davranışları sizi hangi konuda kısıtlıyor ya da hangi konuda rahatsız ediyor bu soruları kendinize karşı açık ve dürüst bir şekilde cevaplamalısınız.


Ailenize karşı oluşturmuş olduğunuz bağımlılık ve yakınlık partnerinize de bu şekilde gelişiyor olabilir. Hissetmiş olduğunuz duygular ve güvenden dolayı ailenizde yaşamış olduğunuz şeyleri partnerinizde de yansıtıyor ve bu yüzden onun kırıldığını düşünüyor olabilirsiniz. Bu süreçte birbirinize karşı açık ve dürüst bir iletişim gerçekleştirmeli ve empatik bir yaklaşım kurmalısınız. Bu sürecin sizi zorladığını ,duygusal ihtiyaçlarınızı ve zorluklarınızı paylaşarak birbirinize karşı daha sağlıklı ve empatik adımlar atabilirsiniz.


Çok fazla strese maruz kalmak ve tükenmiş hissetmek kendinizi kontrol edemeyeceğinizi düşündürüyor olabilir. Bir işe başlayamamak hayatınızın bazı dönemlerini kontrol etme güçlüğünde kaynaklanıyor olabilir. Bunun için direkt büyük işlere başlamak yerine kendinize küçük küçük hedefler koyarak bu hedefleri büyüterek ilerleyebilirsiniz.


Kısaca özetlemek gerekirse ailenizle sinirleriniz net bir şekilde belirlemeli , romantik ilişkide bulunduğunuz insanla bağlarınızı ve iletişiminizi güçlendirmeli, kendi hayatınızın kontrol üzerinde çalışmaya girmeli ve küçük adımlar atarak büyük adımlara doğru ilerleyebilirsiniz.


Bu süreci sağlıklı ve güvenilir bir şekilde ilerletmek için bir uzmandan destek alabilirsiniz.


Umarım cevabım faydalı olmuştur.


Sevgiyle kalın.⭐️


Uzm. Psk. Berfin Sönmez

Cevaplanmış benzer sorular

İletişim

İnsanın sosyal bir varlık olup yalnız kalmayı tercih etmesi hakkında

İnsan sosyal bir varlıktır bunu hepimiz biliriz. Aklıma takılan kısım benim yaşamakta olduğum yalnızlığın bu bilinene ters düşüp düşmediği. Daha iyi ifade edecek olursam yaşadığım yalnızlığın sağlıklı olup olmadığı. Uzun bir süre çevremdeki insanlar ve ebeveynlerim nedeniyle yalnız kalmak zorunda bırakıldım. Artık bu tarz bi sorun hayatımda bulunmuyor ve birkaç senedir terapi alıyorum. Kendi isteğim ile yalnız kalmayı tercih ettiğimi hep savunuyorum. Fakat bunun bir savunma mekanizması olup olmadığını da ayriyetten düşünüyorum. Yaşadığım, tercih ettiğim yalnızlığı tanımlamak isterim: insanlarla konuşmayı seven, gülüp eğlenmesini bilen bir kişi olduğumu düşünüyorum. Fakat insanlar zihnimden tasarladığım bir samimiyet çizgisini aştığında gerçekten rahatsız oluyor ve hayatımdan uzaklaştırma eğiliminde oluyorum. Bu çizgi benim isteğim dışında -ki buraya dikkat çekerim- hayatımı merak eden, irdeleyen ve sorular soran insanlara karşı olan bir çizgi. Kimi zaman bunun normal olduğunu düşünsem de bazen aşırı ufak, "dert edilmeyecek" şeylere, sınırlarım aşıldığı için sinir oluyor ve insanları hayatımdan çıkartma eğiliminde oluyorum. Kimi zaman niçin sinir olduğumu, bunların niçin beni rahatsız ettiğini düşünüyorum fakat bir cevap bulamıyorum veya bulduğum cevap "bu normal birşey değil mi" oluyor. Şuan yazdığım bu satırlara baktığımda bir "kontrol manyağı" olup olmadığımı sorguluyorum. Kafamın bu kadar karışmasına sebep olan kişi ise psikoloğum. . Gerçekten bir sorun varmıydı. .. Ek olarak: Özgüvenim bir hayli düşüktür, ebeveynlerim bu konuda beni geliştirmek için çok yetersiz kalmışlardı. Hale hazırda geliştirmeye çalışıyorum. Karar vermekten, seçim yapmaktan epey korkak olmam sanırsam bu sebeple. İnsanlara da bu sebeple hep tutunmuş olmam ve yalnız kalmaktan epey korkmam da bu sebepten olsa gerek. Belki bir terkedilme korkusu vardı içimde ve kendime bir insanı ne kadar az yaklaştırırsam o kadar az zarar göreceğimi umuyorumdur. Belki bu benim için normal birşeydi ve karar vermekte zorlanıyor olmam beni bir yanılgıya düşürmüştü. . Sizce bir sorun varsa bunun sebebi düşünemediğim başka ne olabilir?. . Veya bir sorun olup olmadığına nasıl emin olabilirim?. .