Ailemden alamadığım destek beni zorluyor

Merhaba Sevgili Danışan

Hissettiğiniz yalnızlık, değersizlik ve dışlanma duygularının ne kadar yıpratıcı olduğunu anlayabiliyorum. Ailenin sana karşı sergilediği tutumun, özellikle de yaşamında kritik bir dönemde olduğun şu süreçte, psikolojik olarak seni derinden etkilemesi son derece anlaşılır bir durum. İnsan olarak temel ihtiyaçlarımızdan biri, kabul görmek, anlaşılmak ve desteklenmektir. Bu ihtiyaç karşılanmadığında yalnızca duygusal anlamda değil, yaşamın diğer alanlarında da zorluklar yaşayabiliriz. Şu anda stajın ve gelecekteki ekonomik özgürlüğün için çabalarken hissettiğin bu destek eksikliğinin seni zorlaması oldukça doğal.Ailenden gördüğün dışlanma ve değersiz hissettiren iletişim biçimleri, senin hatan ya da eksikliğinle ilgili değil; bu çoğu zaman ailenin kendi iletişim biçimleri, çözülmemiş çatışmaları ya da duygusal ifade şekilleriyle ilgilidir. Senin hissettiğin kırgınlık ve hayal kırıklığı, aslında sağlıklı ve duyarlı bir insana ait doğal tepkilerdir. Burada önemli olan nokta, yaşadıklarının senin öz değerini belirlemediğini ve kendi yolunu çizebilecek gücün olduğunu hatırlamaktır.Böylesi bir ortamda, kendi ruhsal sınırlarını korumak her zaman çok önemlidir. Bazen aile içinde kabul görmediğimizde, bunu kanıtlamaya çalışmak yerine kendi duygularımızı onaylamak ve kendimize destek olabilecek yeni kaynaklar bulmak daha sağlıklı olabilir. Bu süreçte, kendini yalnız hissettiğinde duygularını paylaşabileceğin güvenilir bir çevre oluşturmak (arkadaşlar, terapötik süreçler gibi) sana iyi gelebilir. Aynı zamanda, aileyle olan ilişkinde seni yıpratan noktalarda sınır koymak ve onların olumsuz tutumlarını kişisel değerinin bir göstergesi olarak görmemeye çalışmak ruhsal iyileşme açısından koruyucu olacaktır.Şu anda odak noktanın stajın ve gelecekteki bağımsızlığın olması çok kıymetli. Bu süreçte, yaşadığın duygusal yüklerin motivasyonunu tamamen etkilemesine izin vermemek adına kendine küçük ama sürdürülebilir hedefler koyabilirsin. Bu, hem duygusal anlamda güçlenmene hem de hayallerine doğru adım atmana yardımcı olur.Kendi duygularını onayla; hissettiğin kırgınlık ve yalnızlık normal ve anlaşılır; bunları bastırmak yerine yazabilir, bir defter tutabilir ya da güvendiğin bir kişiyle paylaşabilirsin. Sınır belirle; seni kıran veya değersiz hissettiren konuşmalar karşısında “şu anda bu konu hakkında konuşmak istemiyorum” gibi net ama sakin ifadeler kullanabilirsin. Kaynak bul; Güvendiğin arkadaşlarınla veya bir terapistle duygularını paylaşman sana destek olur. Yalnız olmadığını hissetmek, dayanıklılığını artırır. Küçük hedefler belirle; staj ve geleceğin için günlük ya da haftalık küçük hedefler koyup her adımı kutlamak, motivasyonunu yükseltir. Kendine iyi gelen şeylere alan aç; yürüyüş yapmak, müzik dinlemek, hobilerine vakit ayırmak gibi seni rahatlatan aktiviteleri hayatına dahil etmeye çalış. Bu tür adımların sana iyi geleceğini ve daha iyi hissetireceğini umut ediyorum.Yaşadıkların senin değersiz olduğun anlamına gelmez; aksine, zorlu bir ortamda çabalıyor olman, güçlü ve dirençli olduğunu gösteriyor. Şu an yaşadıkların, senin geleceğini ve kim olduğunu tanımlamaz.

Klinik Psikolog Elif Kızılkaya