Aileme karşı sürekli suçlu hissediyorum
Merhabalar:) ben aileme karşı sürekli suçlu ve yetersiz hissediyorum. Kendi karakterimi sevemiyorum. Bu düşünceyle baş edemiyorum. Aslinda cok mutlu olduĝum bi iliskim var ve Ailem beni sevgiyle büyüttü ama hep sorunlarını bana yansıttılar ve aralarında iletişim eksikliği vardı. Genel olarak sevgiyle büyümüş biriyim ve çok fazla kısıtlanmadım ama onlara karşı sürekli bir şey yapmak sorundaymisim gibi hissediyorum. Kendim için bir şeyler yapınca kendimi suçlu hissediyorum. Yaptığım bi hata yüzünden kendimi affedemiyorum. Ve bunu ailem bilmiyor. Çok iyi bi ailede büyüdüm çok suçlu hissediyorum ve sürekli ağlıyorum. Kendim için hedeflediğim şeyleri yapmiuorum. Kendimi hiç bir şeye değer göremiyorum.
Günümün çoğunluğu onlarla yoğunlukla geçiyor. Kendimle bazen ilgilenmekte zorlandığım zamanlar oluyor. Ama bi kaç gün yalnız tek başıma kalsam kendimle olduğum içinde suçlu hissediyorum. Bazı işlerde onlara yardım edemeyecek gibi olsam bile yardım etmek zorundaymışım gibi oluyor ve kendi işlerinin sorunlarını benimle konuşuyorlar. Kendi aralarında yönlendirmiyorlar aralarında kalmış gibi hissediyorum yapamayacağım bir iş için bile adım atmaya çalışıyormuş gibi hissediyorum bu da bana kötü hissettiriyor.
Çalışmam gereken bi kpss sınavı var ama su an üstümdeki bu durum ve bulunacağım ortam bunu etkiliyor. Lütfen her günümün böyle çok düşünerek geçmesini istemiyorum. Eğer yardımcı olursanız içtenlikle teşekkür ederim.
Bu soru 22 Temmuz 2024 21:57 tarihinde Psikolog Gönül Tanır Durmaz tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar,
Paylaştığınız bu duygular gerçekten zorlayıcı ve karmaşık görünüyor. Aileye karşı hissettiğiniz suçluluk ve yetersizlik, kendi isteklerinizle ve ihtiyaçlarınızla ilgilenmeyi zorlaştırabilir. Bu durum, günlük hayatınızda büyük bir yük oluşturabilir ve kişisel hedeflerinize ulaşmanızı engelleyebilir. Bu konuda yapabileceğiniz bazı stratejilerden bahsedebiliriz:
Hangi durumlarda suçluluk ve yetersizlik hissettiğinizi yazın. Bu düşünceleri tetikleyen olaylar nelerdir? Bu durumlarda aklınıza gelen otomatik düşünceler nelerdir? Ailenizin bilmediği o olay asıl düşüncelerinizin ve duygularının temeli olabilir mi ?
Hangi duyguları en yoğun şekilde yaşıyorsunuz? Örneğin, suçluluk, yetersizlik, kaygı vb.
Suçluluk veya yetersizlik hissettiğiniz anlarda bu düşünceleri sorgulayın. Bu düşünceleri destekleyen ve desteklemeyen kanıtlar neler?
Benim bu düşüncelere etkim ne kadar ? Neler yapabilirdim bu konuda ? Benim kontrolümde olan bir olay mı. ? Kontrolüm dışında olan bir olay mı ? Gibi sorularda düşüncelerinizin ne kadar gerçekçi ve objektif olduğunu sorgulayabilirsiniz. Daha sonrasında bu düşünceler gerçekçi gelmezse yerine daha gerçekçi ve olumlu alternatif düşünceler bulmaya çalışabilirsiniz.
Kendinize daha nazik ve anlayışlı davranın. Hatalarınızı kabul edin ve bu hatalardan ders çıkarmaya odaklanın. Kendinize “Bu hata yapıldı ama bu beni kötü biri yapmaz” demeyi deneyin.
Kendi ihtiyaçlarınıza zaman ayırmanın önemli olduğunu kabul edin. Kendinize zaman ayırmanın, hem sizin için hem de aileniz için daha iyi bir destek sağlayabileceğinizi unutmayın.
Ailenizle duygularınız ve ihtiyaçlarınız hakkında açık bir iletişim kurmayı deneyin. Onlara yardım etmek istediğinizi ama aynı zamanda kendi ihtiyaçlarınızın da önemli olduğunu anlatın.
Hangi durumlarda yardım edebileceğinizi ve hangi durumlarda kendi ihtiyaçlarınıza odaklanmanız gerektiğini belirleyin. Bu sınırları açıkça ifade edin.
Eğer bu duygularla baş etmekte zorlanıyorsanız, bir terapistten destek almayı düşünün.
Sağlıklı Günler Dilerim.
Psikolog Gönül Tanır Durmaz
