Ailemi nasıl ikna edebilirim

Merhabalar, 🌿

Yaşadığınız durumlar sizler için çok zorlayıcı bunun farkındayım; aileyle aranızdaki çatışmanın ve kendi yolunuzu çizememenin ne kadar yorucu olduğunu tahmin edebiliyorum. Bazen sanki kendi hayatınızla ilgili kararlar tamamen başkalarının eline geçmiş gibi hissedebilirsiniz. Bu duygu, kim olursa olsun, insanı adım adım umutsuzluğa sürükleyebiliyor. Önemli olan sizin nerede mutlu olabileceğiniz ve hayatınız boyunca neyi sürdürebileceğiniz.

Sizin bu süreçte yaşadığınız yalnızlık duygusu, daha doğrusu hiç kimsenin sizi gerçekten dinlemediğine dair hisleriniz çok can yakıcı… Birine dert anlatmaya çalışıp sürekli anlaşılmamak, hele de çok yakında olanlar tarafından, kendi kimliğiniz sanki bir kenara itilmiş gibi hissettirebilir. Gördüğüm kadarıyla, içinizde çok net bir hayal var: psikolojiyle ilgilenmek, ileride akademik alanlarda çalışmak… Böyle bir vizyonun, başkaları tarafından onaylanmaması insanın kendi değerini sorgulatabiliyor. Bu da benim fikirlerim önemli değil mi ? Bu hayat bana aitse neden bu fikirleri ve hayatıma ait kararları ben veremiyorum gibi sorgulamalarla kendinizi daha da sıkışmış hissetmenize neden olabilir.

Böyle bir süreçte sizeBiraz nefes almak iyi gelebilir şimdi. Gözlerinizi bir an kapatıp kendinize şunu sorabilirsiniz: “Şu an, sadece kendim için ne söylemek isterdim?” Belki içinizden bir şey çıkacak; belki sadece derin bir sessizlik olacak. O da bir cevap…

Aileyle yaşanan çatışmalarda genellikle iki taraf da iyi niyetli aslında ama dillerimiz, beklentilerimiz, hayata bakışımız çok farklı olabiliyor. Türkiye’de özellikle ailelerin “iyi bir gelecek” formülünün genelde doktorluk, mühendislik gibi geleneksel mesleklerden geçtiğini biliyorum. Bu bazen onların sevgisizliğinden değil, hayatı çok kaygılı yaşamalarından kaynaklanıyor. Siz, kendi yolunuzun peşinden gitmek isterken, onlar korktukları için sizi başka yollara çekmeye çalışıyor olabilir. Elbette işin acı tarafı, bu çatışmanın acısını asıl siz çekiyorsunuz; çünkü hayatınızla ilgili kararları, sanki yaşamak istemediğiniz bir filmi oynamak gibi zorunda kalarak almak üzeresiniz.

Belki, ailenize kendi isteklerinizi anlatırken “Başarıya giden yolun tek bir formülü yok, ben de kendi yolumda ilerlemek istiyorum. Destek verirseniz daha güçlü olurum,” önemli olan hayatım boyunca yapmak istediğim bir mesleğe sahip olmam ve bu mesleği yaparken kendimi mutlu değerli yeterli hissetmem gibi bir yaklaşım deneyebilirsiniz. Eğer çevrenizde yaptığı meslekle ilgili memnun olmayan kişiler varsa bunlardan da örnekler verebilirsiniz.

Sıkça kavga oluyorsa, bazen yazılı anlatmak da işe yarayabilir; onlara bir mektup yazmayı hiç düşündünüz mü? İçinizdeki duyguları, beklentilerinizi ve sizi nasıl hissettiklerini, kelimeler boğazınızda düğüm olmadan anlatmak bazen daha etkili olabiliyor.

İçtenlikle söylemek isterim ki, ölmek istemek gibi çok karanlık duygularla boğuşmanız asla küçümsenecek bir şey değil. Bunu kimseyle paylaşmadan yaşamak çok yorucu. Burada yazdığınız kadar, belki bir öğretmeninizle ya da güvendiğiniz başka bir yetişkinle de konuşsanız, farklı bir gözden destek alabilme şansı doğabilir. Kendinize ağır gelmeye başladığında, biraz mola isteyin lütfen. Kısa bir yürüyüş, bir nefes egzersizi ya da müzikle başbaşa kalmak, bazen o yoğun duygunun ağırlığını bir parça hafifletebiliyor. ❤️

Şunu sormak da iyi olabilir: Sizce ailenizle en sağlıklı, kırıcı olmayan şekilde nasıl konuşabilirsiniz? Hem kendi gerçekliğinizi savunup hem de onların korkularını küçümsemeden bunu nasıl yapma şansınız olurdu?

Sorunuz sizin için bir cevap olabildiyse, puanlayabilir ve görüşünüzü bizimle paylaşabilirsiniz. Bizlere sorularını yöneltmek isteyen başka arkadaşlarınız varsa onların da yararlanmasını sağlayabilirsiniz.

Sağlıklı günler dilerim.

Sevgiyle kalın.

Uzman Psikolog Gönül Tanır Durmaz