Romantik İlişkiler

Ailemin ilişkime karşı çıkması

Gizli Kullanıcı17 Haziran 2024 14:44

Bir buçuk yıldır bir ilişkim var. Erkek arkadaşım doğulu ve babam bunu duyduğu an ilişkimi reddetti. Tanışmak bile istemedi çok zor günler geçirdik. Fiziksel ve ruhsal olarak çöktüm. Ayrıldık demek zorunda kaldık. Şimdi de zaman geçti ve nereye kadar böyle gideceğiz dedik. Sevgilimin ailesi de onları oyaladığımı ve babama söyleyip olmayacaksa bitsin diyorlar. İki günüm var. Sevgilim şart koştu bu iki günde karşısına çıkacak ya da bitrcek. Ama babam asla ikna olmaz. Araya dayılarım yengelerim girdi yine de olöaz dedi onları düşman olaram gördü. Şimdi babama söylersek hayır derse nereye kadar dayanacağım. Babam hayır derse ısrarcı oluruz ama devam ederse ya hemen kaçarız ya biter diyor sevgilim. İnanın çok çaresizim, bayram zehir oldu. Babam ne tepki verecek bilmiyorum. Çok seviyorum 25 yaşında bir öğretmenim. O da 27 yaşında özel bir kurumda çalışıyor. Araya birini de sokamadık. Yanımızda olmadı kimse. Sevgilim çok kararlı ama olan bana olacak. Babam yine hayır derse eve kapatırlar beni. Yalvarırım fikir verin çok zor durumdayım...

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Selam değerli danışan, ilişkinizin aileniz tarafından kabul görmemesi ve bu nedenle ayrılmak zorunda kalmanız büyük bir stres kaynağı olmuş gibi görünüyor. Her ne olursa olsun sakinliğinizi korumak önemlidir. Zor zamanlarda duygusal tepkilerle karar vermek genellikle daha fazla karmaşıklığa yol açabilir. Bu konudan bağımsız olarak, stresle baş etme becerileriniz ve iletişim tarzınız genel yaşamınızda nasıl? Bunu anlayıp, güçlü taraflarınızdan ve iletişim becerisi gibi kaynaklarınızdan beslenmeye ihtiyacınız olabilir. Bu nedenle sakince gözlemci yanınızı devreye alarak, bu sorunun merkezinden çıkarak kendi potansiyelinize odaklanır mısınız lütfen? :)

Bir eğitimci olarak insanlarla ilgili bir çok çatışmalı diyaloğu ve iletişim problemini yönetmek zorunda kaldığınızı düşünüyorum. Bu deneyimler arasından başarılı olduğunuz tarafları kaynak ve referans olarak almak size güç ve öz güven verebilir. Genel potansiyel ve karakterinizden daha spesifik ve belirli olan bu meseleye doğru odaklanırken zihninizde bu örnekleri motivasyon olarak hazır bulundurmanızı rica ediyorum.

Babanızla iletişim kanallarına gelince, bu bağlantıyı açık tutmaya çalışın lütfen. Belki bir süre geçtikten sonra tekrar konuşabilir ve duygularınızı net bir şekilde ifade edebilirsiniz. Babanızın ilk tepkisi çok sert olabilir, ancak zamanla bu tepkinin hafifleyebileceğini unutmayın. Şu anda olaylar sıcakken ani kararlar vermektense biraz zaman geçirmek ve durumu düşünmek faydalı olabilir. Ailenizin yanı sıra size destek olabilecek başka kişiler de bulunabilir. Güvendiğiniz yakın arkadaşlarınız veya aile dışı bireyler size farklı bir perspektif sunabilir veya konuşmanıza yardımcı olabilirler. Babanızın tamamen kabul etmemesi durumunda ilişkinizi sürdürmenin mümkün olmayabileceğini kabul etmek zorunda kalabileceğinizi düşündüren en büyük faktör nedir? Zamana bırakmak partnerinizin psikolojik baskısı nedeniyle mümkün olmuyorsa, babanızın yaklaşımı buradaki tek sorun olmayabilir. Anlayış ve iş birliğinin hakim olduğu, üzerinizde aile üzerinden büyük bir vicdan baskısı hissetmeyeceğiniz türden ilişki daha sağlıklı olmaz mı? Bu durumda ne yapabileceğinizi ve nasıl ilerleyebileceğinizi düşünmek sizin çaresiz hissetmeyeceğiniz şekilde partnerle birlikte yürütülmeli.

Babanızla ve partnerinizle gereken konuşmayı yaparak; gerçek duygu ve düşüncelerinizi samimi ve net şekilde ifade ederek sizi bu sürecin ne kadar yıprattığını da başka bir bakış açısıyla anlatmaya çalışın olur mu? Sonra onların sizi çaresiz hissettirmeyi bırakıp, çare aramak üzere sorumluluk almalarını izleyin lütfen.

İçine doğduğunuz ve sonradan kurduğunuz aile arasında denge ve ahenk diliyorum.

Sağlık dileği ve sevgilerimle...


Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

Karşılıklı alma verme dengesinin olmadığı bir ilişki

Merhabalar ben 10 yıllık bir ilişkimden yeni kurtuldum. Ayrılan taraf bendim çünkü karşı taraf benden sürekli bir beklenti içerisindeydi. kendi ayakları üzerinde durmayı beceremeyen sürekli borç içinde olan ve benden yardım dilenen biriydi. hep benim yardımımla sorunlarını hallediyordu. beni sevdiğini biliyordum ama psikolojik olarak bende çoktum. artık bana kredi çektirmeye kadar iş gitmişti. ne borcun var dediğimde sürekli bir kilif buluyordu bende inanıyordum.mantıklı şeyler söylüyordu yani belkide gerçek bilemiyorum ama bir insanın her ay bir maddi sıkıntı çekmesi bana normal gelmiyordu. ki gerçek de olabilir tamam ama bu sorunları düzeltmek için kendi borç aramaktan başka bi çözüm üretmiyordu. çalıştığı bir işi vardı ordan aldığı maaş yetmiyordu. ek iş yap borcun varsa kafelerde vb çalış dediğimde ben utangaç bir insanım öyle yerlerde çalışamam diyordu. kbirlikte çok güzel zamanlarda geçirdik ama kendi sorunlarının butun yükleri benim üzerimdeydi ve bu beni çok yıprattı. sanki annesiymisim gibi ilgilendim her derdiyle. bir kaç defa yalanlarini da yakaladım ondan sonra ona olan güvenince zedelendi. evlenmeyi düşündüğüm için artık kalbimi değil mantığımı dinlemeye karar verdim ve böyle bir iliskinin evliliğinde de çok sorun yaşanacağını düşündüm.hala çok sevsem de ayrıldım yani en sonunda. peşimden çok koştu pişmanlığını çok dile getirdi ama ben yaklaşık bir iki aydır ona söylemiştim böyle giderse biteceğini yani ona süre bile tanıdım düzeltsin her şeyi diye ama olmadı. son olarak ben onun bana bu kadar yaşattığı şeylerden sonra hala ona haksızlık ediyormuşum gibi hissediyorum. beni manipüle mi etti bu kadar yıldır anlamıyorum neden böyle hissettiğimi. hala düşünceler geliyor kafama birbirimize çok aşıktık bu sorunlar evlilikte aşılabilir miydi zamanla düzelir miydi veya ben yanlış bir karar mı verdim acaba vb. ona donmek istememe rağmen neden pişmanlık yaşıyorum sizce. buraya kadar olduğunuz için teşekkür ederim cevabınızı merakla bekliyor olucam.