Romantik İlişkiler

Ailemin ilişkime karşı çıkması

Gizli Kullanıcı17 Haziran 2024 14:44

Bir buçuk yıldır bir ilişkim var. Erkek arkadaşım doğulu ve babam bunu duyduğu an ilişkimi reddetti. Tanışmak bile istemedi çok zor günler geçirdik. Fiziksel ve ruhsal olarak çöktüm. Ayrıldık demek zorunda kaldık. Şimdi de zaman geçti ve nereye kadar böyle gideceğiz dedik. Sevgilimin ailesi de onları oyaladığımı ve babama söyleyip olmayacaksa bitsin diyorlar. İki günüm var. Sevgilim şart koştu bu iki günde karşısına çıkacak ya da bitrcek. Ama babam asla ikna olmaz. Araya dayılarım yengelerim girdi yine de olöaz dedi onları düşman olaram gördü. Şimdi babama söylersek hayır derse nereye kadar dayanacağım. Babam hayır derse ısrarcı oluruz ama devam ederse ya hemen kaçarız ya biter diyor sevgilim. İnanın çok çaresizim, bayram zehir oldu. Babam ne tepki verecek bilmiyorum. Çok seviyorum 25 yaşında bir öğretmenim. O da 27 yaşında özel bir kurumda çalışıyor. Araya birini de sokamadık. Yanımızda olmadı kimse. Sevgilim çok kararlı ama olan bana olacak. Babam yine hayır derse eve kapatırlar beni. Yalvarırım fikir verin çok zor durumdayım...

Bu soru 22 Haziran 2024 10:06 tarihinde Uzman Psikolog İlknur Aksu tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Selam değerli danışan, ilişkinizin aileniz tarafından kabul görmemesi ve bu nedenle ayrılmak zorunda kalmanız büyük bir stres kaynağı olmuş gibi görünüyor. Her ne olursa olsun sakinliğinizi korumak önemlidir. Zor zamanlarda duygusal tepkilerle karar vermek genellikle daha fazla karmaşıklığa yol açabilir. Bu konudan bağımsız olarak, stresle baş etme becerileriniz ve iletişim tarzınız genel yaşamınızda nasıl? Bunu anlayıp, güçlü taraflarınızdan ve iletişim becerisi gibi kaynaklarınızdan beslenmeye ihtiyacınız olabilir. Bu nedenle sakince gözlemci yanınızı devreye alarak, bu sorunun merkezinden çıkarak kendi potansiyelinize odaklanır mısınız lütfen? :)

Bir eğitimci olarak insanlarla ilgili bir çok çatışmalı diyaloğu ve iletişim problemini yönetmek zorunda kaldığınızı düşünüyorum. Bu deneyimler arasından başarılı olduğunuz tarafları kaynak ve referans olarak almak size güç ve öz güven verebilir. Genel potansiyel ve karakterinizden daha spesifik ve belirli olan bu meseleye doğru odaklanırken zihninizde bu örnekleri motivasyon olarak hazır bulundurmanızı rica ediyorum.

Babanızla iletişim kanallarına gelince, bu bağlantıyı açık tutmaya çalışın lütfen. Belki bir süre geçtikten sonra tekrar konuşabilir ve duygularınızı net bir şekilde ifade edebilirsiniz. Babanızın ilk tepkisi çok sert olabilir, ancak zamanla bu tepkinin hafifleyebileceğini unutmayın. Şu anda olaylar sıcakken ani kararlar vermektense biraz zaman geçirmek ve durumu düşünmek faydalı olabilir. Ailenizin yanı sıra size destek olabilecek başka kişiler de bulunabilir. Güvendiğiniz yakın arkadaşlarınız veya aile dışı bireyler size farklı bir perspektif sunabilir veya konuşmanıza yardımcı olabilirler. Babanızın tamamen kabul etmemesi durumunda ilişkinizi sürdürmenin mümkün olmayabileceğini kabul etmek zorunda kalabileceğinizi düşündüren en büyük faktör nedir? Zamana bırakmak partnerinizin psikolojik baskısı nedeniyle mümkün olmuyorsa, babanızın yaklaşımı buradaki tek sorun olmayabilir. Anlayış ve iş birliğinin hakim olduğu, üzerinizde aile üzerinden büyük bir vicdan baskısı hissetmeyeceğiniz türden ilişki daha sağlıklı olmaz mı? Bu durumda ne yapabileceğinizi ve nasıl ilerleyebileceğinizi düşünmek sizin çaresiz hissetmeyeceğiniz şekilde partnerle birlikte yürütülmeli.

Babanızla ve partnerinizle gereken konuşmayı yaparak; gerçek duygu ve düşüncelerinizi samimi ve net şekilde ifade ederek sizi bu sürecin ne kadar yıprattığını da başka bir bakış açısıyla anlatmaya çalışın olur mu? Sonra onların sizi çaresiz hissettirmeyi bırakıp, çare aramak üzere sorumluluk almalarını izleyin lütfen.

İçine doğduğunuz ve sonradan kurduğunuz aile arasında denge ve ahenk diliyorum.

Sağlık dileği ve sevgilerimle...


Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

Kafam çok karışık sevgilimden ayrılmalı mıyım?

1 sene 3 aya yakındır bir ilişkim var. 27 yaşındayım kendisi 30 yaşında. Geçen aylarda 1 buçuk aya yakın bir ayrılık sürecimiz oldu. Sadece 1 kere ayrıldık ilişkimiz boyunca. Barıştığımızdan beri kafam çok karışık. Bu ilişkiye devam etmeli miyim yoksa bırakıp yoluma devam mı etmeliyim bilmiyorum. Sevgilimin maddi durumu pek iyi değil. Önceden doğru düzgün bir işi yoktu şimdi sigortalı bir işe girdi fakat o kadar söylenip duruyor ki ona iş konusunda güvenmiyorum artık! Sürekli söyleniyor. En son ‘’yapamayacaksan bırak bu kadar söylenmenin faydası yok bu ne sorumsuzluk” diye söylendim bende sıkıldım artık ben kız halimle senelerdir çalışıyorum bir kere ah vah demeden. Bu adam nasıl bakacak bize nasıl aile olacağız aklım almıyor bazen. Her şeyi düşünüyorum en ince ayrıntısına kadar her şey gözüme batiyor artık. Önceden çok seviyordum diye gözüme gelmiyordu hiçbir eksiği. Beni sevdiğini hissetmiyorum bana çok ilgisiz davranıyor ona göre günaydın demek gün içinde aramak ilgi olabilir ama benim için değil artık daha fazlasina ihtiyaç duyuyorum beraber vakit geçirmek istiyorum farklı şeyler yapmak istiyorum birlikte hiçbir aktivitemiz yok. Öyle üzücü ki. Madem hiçbir şey yapmıyoruz konsere gidelim diyorum söylediğim kişileri sevmediğini söyleyip gelmek istemiyor. Onun için avm gezmek vakit geçirmek oluyor çünkü. Ben daha fazlasını istiyorum onunla anı biriktirmek istiyorum ama elimizde hiçbir şey yok maalesef. Evlilik deseniz hiçbir zaman konuşulmuyor. Birlikte bir hayalimiz bile yok. Çünkü benimle hayal kurmuyor. Zaten yalanlarla avutmasını da istemiyorum beni. Ailesiyle tanışıyorum kız kardeşi annesi ürkütüyor beni çok ilginç insanlar. Bana ters düşünce yapıları ve hayatları. Onların maddi durumu hiç iyi değilken kız sürekli maddi durumu yüksek insanların peşinde ve annesi de bunu destekliyor, ben köyde yaşamak istemediğimi söylediğimde kadin bana karşı çıkıyor. Niyetin evlenmek mi diye sorduğumda evet diyor ama icraat yok daha bu konuları konuşmuyoruz bile nasıl istemek bu? Şöyle dönüp baktığımda bu ilişkide kalmak için çok az sebebim var evet sadık biri gözü dışarda değil bunu biliyorum ama bazı şeyler yetmiyor. Kendimi çok kötü hissediyorum. Hiçbir konu konuşmuyoruz hiçbir şeyden bahsetmiyoruz o kadar boşuz ki gerçekten öyle yoruldum ki. . Kizdigim zaman bile hiçbir şey yapmayan biri bana bir şeye mi kızdın diye sorduğunda kizdiysam bunu öğrendiğinde bi şey değişecek mi diyorum kızdığınla kalırsın diyor. Bazı davranışları o kadar bencilce ki. Kırıliyorum. Karşımda beni anlamadığıni bildiğim birini gördükçe daha çok üzülüyorum kıriliyorum. Ayrılırsam çok üzülürüm onu da biliyorum ama bu ilişkide kalacak gücü de kendimde göremiyorum. Ona sikayetlerimden bahsedip içimi döktüğümde beni anlayacağıni bilsem şimdi size bu soruyu sormuyor olurdum. Beni anlamayacagini biliyorum önceden her şeyi anlattığım konuştuğum insana şimdi hiçbir şey anlatmıyorum konuşmuyorum sadece onu dinliyorum ve o bunun farkında bile değil. Kendi içimde nelerle savaştığımi bilmiyor ve gram umrunda değil. Dünya umrunda değil sadece kendini düşünüyor. Lütfen bana bir yok gösterin bu girdaptan çıkmak istiyorum.