Aile

Ailemin ölmesinden korkuyorum ve suçlu hissediyorum

Gizli Kullanıcı3 Kasım 2024 20:20

Merhaba. Yakın çevremde hiç ölüm görmedim ve ailemin ölmesinden korkuyorum. En çok annemin ölmesi düşüncesi beni çok yoruyor. Hastalığından sonra daha kötü oldum 3 aydır yaşamıyormuşum rüyanın içindeymişim gibi hissediyorum. Küçükken gece uyursam birşey olucak ve ailem ölücekmiş gibi hisseder uyuyamazdım. Annem sanki benim yüzümden mutsuz ve evliliğe mecbur gibi hissediyorum. Annemle aram çok iyi hiçbir zaman böyle birşey söylemedi veya ima etmedi. Ama benim yüzümden hasta olmuş gibi hissediyorum. Bazen ağlama krizleri tutuyor. Bazen çok öfkeleniyorum herşeye. Duygularımı kontrol edemiyorum ve hayatımda ne istediğimi bilmiyorum.

Bu soru 16 Kasım 2024 10:40 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar. Ölüm; üzerine konuşmaktan bile çekinebileceğimiz ancak hepimizin farkında olduğu ve zaman zaman aklımıza gelen bir olgudur. Yaşamda büyüdükçe birilerinin ölebileceğini kabulleniriz, kendi yaşamımızın da bir gün son bulacağını biliriz ancak her an buna dair tetikte olursak oldukça zorlanırız, şu anda kendi yaşamınız adına olmasa da annenizin yaşamı hakkında tetikte olduğunuzu anlayabiliyorum. Annenizin hastalığıyla başa çıkmakta zorlanıyorsunuz ve bu süreçte kendinizi suçladığınızı da görebiliyorum.

Sevgili danışan suçluluk hissini en sık gördüğümüz yer “yas” sürecidir. Yas yalnızca ölen kişinin ardından yaşadığımız bir dönem değildir. Şu anda annenizin sağlıklı halinin yasını tutuyor olabilirsiniz. Burada şöyle yapsaydım nasıl olurdu, böyle yapsaydım belki de bunlar başımıza gelmezdi gibi kendinizi suçlayacak düşüncelere sahip olabilirsiniz. Suçluluk duygusu çok yoğun bir duygudur ve yaşamın pek çok alanında kendini gösterir, günlük yaşama devam etmeyi zorlaştırır. Suçluluk duygusuna nasıl eriştiğinizi fark etmekte fayda var.

Annenizin hastalığına sebep olduğunuzu ve sizin yüzünden mutsuz ve evliliğini sürdürmek zorunda olduğunu düşünüyorsunuz. Bu düşüncenizin kanıtlarını düşündünüz mü ? ne duydunuz ve ne yaşantıladınız ki bu düşüncelere sahipsiniz ? yoksa böyle düşünmenizi sağlayan şey hisleriniz mi ?

Anti kanıtları düşünün; çocukların ebeveynlerinin evliliklerine dair bir sorumluluğu yoktur, ebeveynler birçok nedenle evliliklerini sürdürme kararı alabilir, sizin başa çıkılamayacağını düşündüğünüz durumlarla anneniz başa çıkabiliyor olabilir, çocuk tek başına evliliği sürdürmek için yeterli değildir, öyle olsa bile bu sizinle ilgili değildir, siz ebeveynleriniz aracılığıyla dünyaya geldiniz ve şu anda var oldunuz, kendinize eleştirel iç sesinizle yaklaşmayın. Annenizin hastalığa geldiğimizde ise organik nedenlerin oldukça önemli olduğunu, bunun yanında kişinin ruhsal durumunun ve yaşantılarının da sağlığını etkilediğini biliyoruz. Nedenini kesin olarak bilemeyiz, peki ne yapabiliriz ? değiştiremeyeceğimiz şeyler adına endişelenmek yerine şu anda ne yapabilirizi düşünmek önemlidir. Annenize bu süreçte yardımcı olmak, onun daha iyi hissetmesini sağlamak, beraber vakit geçirmek ve bir şeyler paylaşmak annenize oldukça iyi gelecektir. Annenizin hastalığına yaklaşımını fark edin ve bu yaklaşımı zorlaştıracak durumlardan kaçınmaya çalışın.

Yaşamaya hakkınız olduğunu bilin ve buna izin verin, sürekli tetik halinde yaşamak sizi güçsüz ve mutsuz kılar. Akıp giden yaşamda bir yeriniz olduğunu bilin. Farklı rolleriniz var; birilerinin arkadaşısınız, belki birilerinin öğrencisi, belki de birilerinin çalışanısınız, bir şeyleri çok başarılı yapıyor olabilirsiniz, belki yaratıcı birisiniz, belki de çok iyi bir dinleyisiniz. Olumlu ve güçlü yönlerinizi ortaya çıkarmaya çalışın.

Bu sorun günlük yaşamınızı zorlaştırabilir ve işlevselliğinizi bozabilir, daha iyi hissetmek adına tek başınıza mücadele etmek zorunda değilsiniz, bu noktada bir terapi desteğiyle ilerlemek faydalı olacaktır, psikolojik destek başa çıkmanızı kolaylaştırır.

sevgiler.

alinti

Cevabınız ve desteğiniz için teşekkür ederim :)

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Eşimin başkalarına bakması

Merhaba, biz eşimle akşama doğru dışarı çıktık yemek yedik o sırada bir kız vardı, ve sürekli bizim tarafa gelip gidiyordu, ama eşim bakmadı falat bakmamak için çaba sarf ediyordu, ve tahrik olmaya başladığını fark ettim, çünkü birde kalkalım vs rahatsız oldum dedi. Eşimin normalde begenebilecegi biri de pek değil ama dikkat çekici giyinmisti, fakat ben öyle giyinince pek de ilgisini çekmiyor ama o kızdan etkilendiğini fark ettim, bu konu kafamı yine o kadar kurcaladi ki sonrasında gezdik ve ben belli ettirmesemde hiçbir tad alamadim, sorun ise neden o kızı çekici bulup kalkmak isteyecek kadar tahrik olup aynı şeyi vana karşı hissetmemesi, o kadar taktım ki bunu artık çok kötüyüm oadanlanmam gereken derslerim de var odaklamiyorum bu konu yüzünden. Normalde dışarda eşimin çekici giyinen kadinlara baktığını düşünür ve bunu aşırı takardim ama bunu bir şekilde aşmamış olsam da kendi icimde hafiflettim nasıl yaptım bilmiyorum tam. olarak ama eskisi gibi takmıyorum. Fakat tam atlattım derken eşimin bu kıza böyle bakmak isteyip bakmamak için gitmek istemesi veya etkilenmesi beni çok çok üzdü, benim öyle giyinmemi istemez eşim evde dahi kıskançlıktan da değil, hoslanmiyorum der. Mesela gecelik tarzı şeyleri dahi giysem olur ama hiç giymesen de benim için sorun degil der, bunun bana rahatsız hissettirdigini söyledim, ama ben bu tarz şeylerden hoşlanmıyorm deyip konuyu kapattı. Yani çok takıyorum bu konuuu eşimin sadece bana bakmasıni istiyorum en azından beni begenmesini çekici bulmasını ama bir türlü böyle hissettrmiyor, veya sorun bende mi kafayı yiyeceğim. . çok çok kötüyüm ağlamak üzereyim artı bitsin bu kâbus eşini takmayan Cool kadinlardan olmak istiyorum ama olamıyorum ona belli ettirmemeye çalışsam da olmuyor kendi içimde kendimi bitiriyorum. .. Simdiye kadar eşimin balık etli kadınları beğendiğini ve sadece onları çekici bulduğunu düşünürdum bende kilo almak istediğim için almaya calisirfim. Ama bugün ilgisini çeken kız zayıftı ve sadece dikkat çekici giyinmisti yakimisti inkâr edemem ama ben öyle giyinsem bana bakmaz güzel olmuşsun der en fazla fakat neden başkaları neden. .. Evlilik bu mu erkeklerin hepsi böyle eşine değersiz mi hissettirir veya ben mi kendimi değersiz görüyorum çıldırmak üzereyim. . aşırı takıyorum eşimin benden başlarıni çekici bulma ihtimali olduğunu biliyorum ki illaki buluyordur bunu sorun etmiyorum ama öyleyse sorun ne. Kafamın içi allak bullak, 16 yaşımda iken 1. Derece akrabalarımdan birisi tarafından gece vakti yalnız iken cinsel istismara uğradım ama bunun sebep olduğunu düşünmüyorum. Artık o kişiyi de görmüyorum doğru düzgün zaten unuttum da ama söylemek istedim. Çünkü artık düzelmek istiyorum, çevrede bakanların aaa sen bunu nasl seçtin dedikleri biri ile de evliyim ondan daha iyiyim toplum gözünde en azından, ama ben kendimi begenemiyor muyum bilmiyorum aslında beğeniyorum ama kilo alsam ve belim ince olsa çok güzel olurum diyorum, bazen de düşünüyorum ki eşim sadece kilolu olanlsri cekici bulmuyor ki, ya eşim beni çok çok beğensin çekici bulsun istiyorum ama bunu hissetirmiyor mu bilmiyorum sorun ne bilmiyorum çok kötüyüm. .. ..

Aile

Sorunlu kardeşin nasıl yanında olabilirim?

Merhabalar, benden bir yaş küçük 21 yaşında kız kardeşim var. Doğduğundan bu zamana kadar hep çok farklıydı. Genelde mantıksız düşünür düşünmeden hareket eder. Bu sadece benim değil aile içi ve dışındaki bireylerin de düşünceleridir. Biz her aile bireyinden istediğimiz sorumlulukları onun da getirmesini istediğimizde ondan çok fazla bir şey istiyormuşuz gibi davranıyor. Her zaman ters davranışlar sergiler. Ergenlik döneminde vücuduna faça çekerdi. Ne desek tam tersine yapar kendi zararına da olsa. Bazen bize düşmanmış gibi hissederiz. Dün defterine yazdığı yazıyı gördüm ve yazıda ne kadar yalnız olduğumu bizim ve arkadaşlarının onu anlamadığını, hasta olsa bile bunu kabul etmediğimizi ve çok düşünüp çok yorgun olduğunu yazmış. Bu düşünceleri bana çok abartı geliyor. Bence kendi hayal dünyasında yaşıyor ve o hayal dünyasında bizi böyle konumlandırmış. Çünkü onun anlattığı gibi bir aile değiliz. Onun çoğu sorumluluğunu ben yapıyorum abla olarak o uğraşmasın diye. Ona çoğu konuda yardımcı oluyorum. Hayatını çoğu durumda ben kurtardım. Her şeyini olmasa da önemli olayları bana anlatır. Yorgunluk kısmında ise ona genelde ev işleri vs yaptırmayız. Bazı durumlarda karışıyoruz bunun sebebi onun çok yanlış hareketi var ve ona zarar veriyor bu kadar. Ben objektif yorum yaparak yazıyorum tüm bunları. Kardeşime nasıl yardım ederim. Nasıl bu hayal dünyasından çıkarırım?