Ailemle duygularımı nasıl paylaşabilirim
Merhabalar,bundan yarım saat önce annemle bir tartışma yaşadım yani belkide çok tepki verdim yada bir duygu patlaması yaşadım bilmiyorum zaten yaklaşık bir aydır duygularıma sıkışmış gibiydim sanki rahatladım ama böyle rahatlama yaşamak istememiştim.Annem her zaman haklıyım tavrında olan birisi yani bir kerede evet hatalıyım benim yüzümden oldu dediğini duymadım yani bir kere bile ve ben buna çok sinirleniyorum çünkü olgun bir insan böyle olmalı,bundan yaklaşık bilemiyorum tam ama belkide 5 ay önce bizim elektrik faturamız sistemde gözükmüyordu online olarak, bende annemden rica ettim fatura sorgulama noktasında sormasını istedim bunun yerine arkadaşına online olarak baktırmış ve borcumuz yokmuş zaten ben baktığımda da gözükmüyordu arkadaşına inanarak eve geldi ve 3 gün böyle geçti en sonunda elektriğimizi kestiler bu sefer fatura sorgulama noktasına gitti ve faturaları ödedi ama kendi birikiminden bugünde bunun konusu açıldı babamdan birikimini tekrar geri istiyor şimdide bende karşı çıktım çünkü annemin hatası yani öncesinde biz Ödemiş olsaydık babam zaten parasını verecekti bende bir kerede haksızım de dedim ama yok illa savunmada bende o parayı babamın ona vermiyiceğini söyledim burdan tartışmaya başladık ve bana o kadar kötü bi cümle kullandı ki ben o anda patladım belki burdan yazmamam lazım ama bu sefer tepkimin belkide abartı olduğunu düşüneceksiniz bana “sen benim kocama karılık mı yapıyosun “ dedi ve bende herşey koptu sesimi kontrol edemedim dediklerimi kulaklarım duymadı ve ağlamaya başladım yani afedersiniz ama kötü kelimeler bile kullandım çünkü kendimde bile değildim bu sefer benim geçmişte yaptığım bir hatayı yüzüme vurdu babama söylemekle tehdit etti bu beni daha da sinirlendirdi bende annemi tehdit ettim ya normalde böyle şeyler yapmam ama o nasıl bir cümle nasıl bir itham benim dünyam durdu bu kadar terbiyesizlik olmaz şuanda gerçekten pişman değilim çünkü dediği şeye benim dediğim şey çok bile iyi bu sefer benden özür diledi benimle konuşmaya başladı bende gardımı indirdim ve sarıldım anneme çok ağladım seni çok seviyorum dedim niye böyle şeyler yapıyosun dedim ben gerçekten de annem ne isterse alırım süprizler yaparım çiçeğini eksik etmem Doğum gününü anneler günü kadınlar günü evlilik yıldönümü asla atlamam gözü hiçbirşeyde kalmaz çevresinde kimsede olmayan şeyler annemde vardır hayatını kolaylaştıracak herşeyi almaya çalışıyorum ama o bana böyle davranıyor düşman gibi kendi ablası yada akrabaları bana bişey dediklerinde bile benim arkamda durmuyor ben kendimi savunmak ve taraf almak zorunda kalıyorum bu sefer annemle biraz konuştuk ona evlilik hakkında çekindiklerimi anlattım yani babamın nasıl tepki verebileceğini sordum bu aralar çünkğ bunu düşünüyorum yani babamdan kaynaklı çok çekiniyorum evlilikten bana kızar küser konuşmaz diye bunun için biraz konuştuk ve konuyu kapattık ama ben baş edemiyorum bazen kendimle yani o kadar bağırmışım ki boğazım ağrıyo gözlerim acıyo ağlamaktan nasıl yapıcam bilmiyorum
Bu soru 11 Nisan 2025 17:47 tarihinde Uzman Psikolog Gönül Tanır Durmaz tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar,
Öncelikle yaşadığın şeyin ne kadar yıpratıcı olduğunu tüm samimiyetimle hissedebiliyorum. Yazdıklarını okurken bir insanın içindeki bastırılmış duygularla, sevilmek istemesiyle, haksızlığa uğrama hissiyle ve “ben daha ne yapayım?” çığlığıyla nasıl mücadele ettiğini çok net gördüm. Bunlar birdenbire ortaya çıkan şeyler değil; uzun süredir biriken ve ifade edilemeyen duyguların dışavurumu olmuş. Sen “bağırdım, kötü konuştum” diyorsun ama aslında bu, bir çocuğun nihayet duyulmak istemesi olabilir.
Bu tür duygu patlamaları sonrası hissettiğiniz rahatlama, bir süredir bastırdığınız duyguların yüzeye çıktığını gösteriyor olabilir. Özellikle annelerle daha sıkı bağlar kurmak isterken yaşanan bu tür çatışmalar, duygusal yükü katbekat artırabilir.
Annen geçmişte yaptığı bir hatayı kabul etmeyip, suçu başka yere (ya sana ya da duruma) atarak kendini savundu. Bugün, bu olay yeniden gündeme geldiğinde, seni hem haksız çıkarmaya çalıştı hem de ağır ve incitici bir ithamda bulundu: “Sen benim kocama karılık mı yapıyorsun?” Bu cümle, senin sınırlarına ve onuruna yapılmış çok büyük bir saldırı olabilir.
Annenizin söylediği sözle gerçekten canınız yanmış gibi, böyle bir söz duymak insanın içinde büyük bir yara açabilir. Tepkiniz belki de biriken bu duyguların birikimiyle şekillendi. Kimi zaman bu tür patlamalar bir şeylerin değişmesi gerektiğine dair içsel bir sinyal olabilir.
Bir yandan annenizi çok sevdiğinizi ve onun için sürekli iyi şeyler yaptığınızı da söylediniz. Bu tür sevgi dolu çabaların arkasında belki de onaylanma ve kabul görme isteği de olabilir. Ancak yine de bu durumlarda kendinizi savunmasız hissediyorsanız, belki biraz daha annemizle iletişim tarzınıza ve bu dinamiklere odaklanmak faydalı olabilir.
Şu anki duygular sonsuza dek sürecek gibi gelebilir ama bir dalga gibi gelip geçecek. Ağlaman, bağırman bir zayıflık değil; bastırdıklarının artık taşması.
Annenin hatalarını düzeltmek senin görevin değil. Onun hatasını kabul etmemesi senin değerini düşürmez.
Aynı olay bir başkasının başına gelse ona nasıl şefkatle yaklaşırsan, kendine de aynı anlayışı göstermeye çalış.
Bugün yaptığın gibi duygularını yazmak, dışa vurmak içindeki yükü azaltır. Devam et.
Sen annenin duygusal partneri değilsin. Annenin hayatındaki boşluğu doldurmak zorunda değilsin. Bu cümle seni çok yaraladı çünkü annenin seninle kurduğu ilişki zaten sağlıksız bir bağa işaret ediyor olabilir: “duygusal yük taşıyıcısı çocuk.”
Bu yüzden:
• Suçluluk hissetmeden sınır koymak senin hakkın.
• Sevgi gösteriyorsun diye her şeyi kabullenmek zorunda değilsin.
Şu anda boğazın ağrıyor, gözlerin yanıyor, vücudun bitkin hissediyor olabilir. Bu, sinir sisteminin çok yoğun bir stres tepkisi yaşadığını gösterir. Şunları deneyebilirsin:
• 4-7-8 nefes tekniği: 4 saniye nefes al, 7 saniye tut, 8 saniyede ver.
• Omuzlarını yukarı kaldır, birkaç saniye tut, yavaşça bırak. Bunu 3-4 kez tekrarla.
Evlilikle ilgili endişeleriniz de oldukça doğal. Hayatınızda yeni bir döneme adım atarken sevdiğiniz insanlardan destek görmek istersiniz. Bu destek eksikliği sizde yalnız hissettirebilir. Durumunuzu açıklamaya çalıştığınızda annenizin tepkisine karşı ne hissettiğinizi anlaması, belki de ilişkiniz için sağlıklı bir adım olabilir.
İstersen ilerleyen günlerde annenle yaşadığın bu tür örnekleri tekrar yazabilirsin. Bu tarz duygusal çatışmalar için sana özel bazı “otomatik düşünce-davranış-düzeltici düşünce” tabloları da oluşturabiliriz
Bu tür tartışmalar ve duygusal iniş çıkışlar hepimizin hayatında belirli dönemlerde olur. Belki de biraz durup, yaşadıklarınızı anlamlandırmaya ve duygularınızı farklı bir şekilde ifade etmenin yollarını bulmaya ihtiyacınız var, değil mi? Eğer mümkünse, annemizle sakin bir zamanda bu duygularınızı paylaşmayı deneyebilirsiniz. İçinizde birikenleri farklı bir dille anlatmak, belki de aranızdaki bağı güçlendirebilir
Şimdi senin için en önemli şey şu:
Sen kötü bir insan değilsin. Sadece çok dolmuş, yalnız kalmış, anlaşılmamış ve yorgun bir insansın. Bu duygularını taşıyan bir yetişkin var içinde, ama aynı zamanda içerde küçük, kırılmış bir çocuk da var. Ve ikisine de destek olmak çok önemli.
Sorunuz sizin için bir cevap olabildiyse, puanlayabilir ve görüşünüzü bizimle paylaşabilirsiniz. Bizlere sorularını yöneltmek isteyen başka arkadaşlarınız varsa onların da yararlanmasını sağlayabilirsiniz.
Sağlıklı günler dilerim.
Sevgiyle kalın.
Psikolog Gönül Tanır Durmaz
Yasal Bilgilendirme: Bu içerik tanı ve tedavi niteliği taşımayan, genel psikolojik bilgilendirme amaçlıdır.
