Ailemle yaşamak psikolojimi bozuyor.
Ailemi çok seviyorum ama artık onlara karşı bir bıkkınlık hissediyorum. Çok soğudum yani. Bir şey dediklerinde sanki bir yerimi istiyorlar gibi geliyor. Bana iyi davransalar bu kadar olmaz biliyorum ama işte... Bana karşı sanki bilmediğim bir garezleri var sanki. Bana karşı sanki bilmediğim bir garezleri var sanki. Bütün bunlara rağmen hâlâ kendilerine dört dörtlük hizmet etmeye çalışıyorum. Sosyal hayatım yok denecek kadar az. Artık yaşama hevesim de kalmadı. İntihar etmek de istemiyorum ama artık dayanamıyorum. Kardeşlerim de beni umursamıyor. Sanki onların ablası değil de evde hizmetçi kız gibi istediklerini yapıyorum. Bana yapılanları başkasına yapsalar bir dakika bile bu evde kalmaz. Ama benim hiçbir fikrim düşüncem yokmuş gibi davranılıyor. Bu durum beni çok hayattan soğuttu. Bu dünyada niye ben varım. Benim gibi kimse var mı. Ölsem umurlarında bile olmaz. Çünkü ben bir evlat, kardeş değilim. Daha ne diyeyim bilmiyorum. O kadar doluyum ki 40 sayfa da yazsam 50 sayfa da yazsam yetmeyecek. Ve bu yazdıklarım bir şeyi de değiştirmeyecek biliyorum. Farkında olduğum şeyleri değiştirememek yoruyor. Şimdilik bu kadar anlatayım. Teşekkürler.
Bu soru 9 Ağustos 2025 07:56 tarihinde Uzman Klinik Psikolog Elif Kızılkaya tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba,
Hissettiğin yükün ne kadar ağır olduğunu ve bu durumun seni ne denli yorduğunu çok net hissedebiliyorum. Ailenle arandaki bağın hem sevgi hem de kırgınlıkla iç içe geçmiş olması, yaşadığın çelişkili duyguları daha da zorlaştırıyor. Bir yandan sevdiklerin, diğer yandan da onlardan gördüğünü hissettiğin ilgisizlik ve değersizlik var. Bu ikisinin aynı anda var olması seni hem zihinsel hem de duygusal olarak yıpratmış görünüyor. Anlattıklarından, uzun süredir kendi ihtiyaç ve sınırlarının göz ardı edildiğini, buna rağmen çevrendekilere karşı görevlerini yerine getirmeye çalıştığını anlıyorum. Bu da seni giderek tükenmiş, yalnızlaşmış ve hayata karşı hevesini yitirmiş hissettiriyor.
Yaşadığın bu hisler, çoğu zaman kişinin kendine dair değer algısını zedeleyebilir; "Benim burada bir anlamım var mı?" sorusu zihninde sık sık yankılanabilir. Ancak şunu bilmeni isterim ki, yaşadıkların senin “fazla hassas” olmandan ya da “abartmandan” kaynaklanmıyor; bunlar uzun süreli duygusal ihmal, anlaşılmama ve yalnız bırakılma hissinin doğal tepkileridir. Kendini bir “evlat” ya da “kardeş” gibi değil de bir “hizmet eden” kişi gibi görmek, kimliğinin ve varoluşunun değerli yönlerini gölgelemiş olabilir.
Bu noktada, değişmeyen dinamiklere karşı hissettiğin umutsuzluğu anlamakla birlikte, senin kendi hayatında ufak da olsa alanlar açman çok önemli. Sosyal çevrenin sınırlı olması, seni daha da yalnızlaştırıyor olabilir. Hayat enerjini yeniden kazanabilmek için, adım adım da olsa kendi sınırlarını belirlemeye, “hayır” diyebilmeye ve sadece senin için anlamlı olacak küçük hedefler koymaya ihtiyacın var. Bu, bir anda her şeyi düzeltecek sihirli bir çözüm olmayabilir; ancak sana ait bir yaşam alanı inşa etmenin ilk adımıdır.
Ayrıca, yaşadığın bu yoğun duygularla tek başına baş etmeye çalışmak çok yıpratıcı olabilir. Mümkünse profesyonel destek alman, duygularını güvenli bir ortamda ifade edebilmen ve sağlıklı başa çıkma yollarını birlikte keşfetmen, sana hem güç hem de netlik kazandıracaktır. Bu süreçte hislerinin geçerli ve anlaşılır olduğunu bilmen, kendi değerini yeniden hatırlamana yardımcı olabilir.
Senin varlığın, düşündüğünden çok daha kıymetli. Şu anda hissettiğin yalnızlık ve tükenmişlik, kim olduğunun tamamını tanımlamıyor. Kendine alan tanımak, sınırlarını korumak ve seni gerçekten duyan insanlarla bağ kurmak, hayatına yeniden anlam katmanın en önemli adımları olacak. Buradasın, anlatıyorsun ve bu bile başlı başına güçlü bir adım.
Öneriler:
- Günlük küçük mola alanları oluştur – Her gün 10-15 dakika da olsa tamamen kendi keyfin için yapacağın bir aktivite belirle (yürüyüş, sevdiğin bir müzik, kahve eşliğinde sessiz oturma).
- Sınır koyma egzersizleri – Önemsiz veya senin için zararlı taleplere “hayır” demeyi küçük adımlarla dene. Başlangıçta zor olabilir ama zamanla kendini daha güçlü hissedeceksin.
- Sosyal bağlarını canlandır – Uzun süredir konuşmadığın ama yanında rahat hissettiğin biriyle yeniden iletişime geç.
- Duygu günlüğü tut – Hangi olayın sende hangi duyguyu tetiklediğini yazmak, farkındalığını artırır ve duygularını düzenlemeye yardımcı olur.
- Profesyonel destek – Mümkünse bir psikologla düzenli görüşmeler yaparak yaşadığın yükü paylaş ve kendine yeni baş etme yolları kazandır.
Klinik Psikolog Elif Kızılkaya
Çok teşekkür ederim. 😊
