andayken bir anda düşüş yaşıyorum, o anı yaşayamıyorum

Merhabalar sevgili danışan,

Öncelikle kendinizi bukadar dikkatli gözlemleyip burada bir destek arayışı içerisinde olmanız gerçekten çok kıymetli. Yazdıklarınızdan, sosyal ortamlarda çoğu zaman kendinizi rahat ve güvende hissetseniz bile birden gelen yüz ifadesi değişimiyle içinizde karmaşık bir şeylerin tetiklendiğini anlıyorum. Sanki “şu anda yüzüm düştü mü, biri bunu fark etti mi, yanlış mı anlaşıldım” gibi düşünceler bir anda gelip o ana dair hislerinizi gölgeleyebiliyor gibi… Bu oldukça yorucu, sizi çok çok iyi anlıyorum.

Aslında tam olarak sizin de söylediğiniz gibi; mesele sadece o yüz ifadesinin değişmesi değil, bunun nasıl algılanabileceğiyle ilgili zihinsel yükünüz. “Beni konu mu rahatsız etti sandılar?” düşüncesi gibi… Bu da sosyal ortamlarda sürekli tetikte olma hali yaratabiliyor insanda… Belki de küçük bir duygusal dalgalanma yaşıyorsunuz ama hemen onu bastırmak, görünür olmadan geçiştirmek istiyorsunuz. Bunu ilk kez kontrol edebildiğinizi yazmanız ise çok kıymetli; bu değişimin mümkün olduğunun bir göstergesi :)

Burada kendinize şu soruları sorabilirsiniz

“O an gerçekten yüzüm neden düştü? Bu yüz ifadesi hangi düşünceyle ya da hangi küçük duyguyla bağlantılı olabilir? Birilerinin beni yanlış anlaması neden beni bu kadar endişelendiriyor olabilir?”

Bazen bu tür küçük düşüşlerin altında, “her zaman güçlü ve neşeli görünmeliyim” gibi içsel bir beklenti yatabiliyor. Ama unutmamalısınız ki hepimiz insanız… Yüzümüz bazen dalar, bazen gölgelenir, bazen de neye uğradığını bilmeden değişebilir :) Bu sizi kötü ya da soğuk biri yapmaz, sadece anlık bir geçiştir. Bunu “kontrol altına almaya” çalışırken en büyük destekçiniz kendinize karşı şefkatli bir yaklaşım olabilir. Belki de “Evet şu an yüzümde bir değişiklik oldu ama bu herkesin yaşadığı insani bir durum. Bu anda kendime izin verebilirim” diyerek içinizdeki baskıyı biraz hafifletebilirsiniz.

Bu konuda size şunu tavsiye edebilirim;

O an yüz ifadenizde bir değişiklik olduğunu fark ettiğinizde, dikkatinizi hemen kendinize değil, etrafınızdaki kişilere yönlendirin. Kim ne yapıyor, nasıl görünüyor? Kısa bir gözlemle çoğu insanın sizinle ilgilenmediğini, kendi iç dünyasında olduğunu fark etmek bile içinizdeki baskıyı azaltabilir. Tıpkı dizilerdeki kamera açıları gibi, sahneye dışarıdan bir gözle bakmayı denemek… Bu farkındalık anları, duygunun gölgelemedeın geçip gitmesini kolaylaştırabilir.

Ve unutmayınız ki, çoğu zaman dışarıdan gelen algılar sandığınız kadar yoğun olmayabilir. İnsanlar kendi hisleriyle meşgulken, bizim hissettiğimiz küçük değişimleri çoğu zaman fark etmezler bile. Belki de bu yüzden, “şu an yanlış mı anlaşıldım?” yerine, “ben şu anda ne hissediyorum?” sorusuna yönelmek çok daha sağlıklı olabilir.

Kendinizi bu kadar fark etmeye ve anlamaya çalışmanız bile başlı başına iyileştirici bir adım olduğunu unutmayın :)

Daha fazla sormak istediğiniz bir konu olursa, yeni bir soru oluşturabilirsiniz.

Kendinizden hak ettiğiniz değeri esirgemediğiniz, sorunlarla başa çıkabilecek gücü kendi içinizde keşfedebildiğiniz sağlıklı günler dilerim.

Sevgiler,

Psikolog Ezgi Aydın