Anksiyetmi nasıl yenebilirim

Merhabalar hoşgeldiniz🪷

Sürekli stresli hissetmek, ufacık şeylere kırılmak, kolayca ağlamak… Bunların hepsi aynı duygusal kökten besleniyor: aşırı uyarılmış bir sinir sistemi.

Yani bedeniniz, uzun süredir bir “tetikte olma hâli” içinde olabilir.

Bu durumda en küçük olumsuzluk bile beynin alarm sistemini devreye sokar, sanki büyük bir tehditmiş gibi tepki verir.Bu, zayıflık değildir; aksine uzun süredir bastırılmış ya da ihmal edilmiş duyguların artık dışarı çıkmaya başlamasıdır.Sevgilinizle konuşurken bile kolayca kırıldığınızı fark etmeniz, aslında duygusal hassasiyetinizin arttığını gösteriyor. Bu da çoğu zaman geçmişten taşınan duygusal yüklerle ilgilidir. Belki geçmişte duyulmamak, yanlış anlaşılmak ya da sürekli güçlü durmak zorunda kalmak, artık duygusal olarak sizi yormuş olabilir. Zihin “artık dayanamıyorum” dediğinde, beden ağlayarak tepki verir.

Yani ağlamak, bir zayıflık değil; duygusal bir taşma anıdır.İçinizde birikenlerin, sonunda kendine yol bulduğu yer.

“Kendimi anlatamıyorum” duygusu da bu yorgunluğun bir parçası. Çünkü aslında anlatmak istiyorsunuz ama kelimeler duyguların hızına yetişemiyor. Zihin karışıyor, kalp doluyor, boğaz düğümleniyor… Ve sonunda “ben bile kendimi anlamıyorum” noktasına geliyorsunuz.

bu anlamsızlık gibi görünen şey, bir iç dönüşümün eşiği olabilir. Çünkü insan ancak gerçekten tıkandığında “artık kendimi anlamalıyım” noktasına gelir. Ve o noktadan sonra iç dünyasını yeniden düzenlemeye başlar.

Şu an yapabileceğiniz en kıymetli şey, bu duyguları bastırmadan fark etmeye devam etmek.Her ağladığınızda kendinize “neden böyle oldum” demek yerine, “şu an bir şey bana ağır geldi” demeyi deneyin.” Ne ağır geldi? neden ağlama ihtiyacı duyuyorum? diye sorabilirsiniz.

Bu küçük fark, duygularınızı yargılamaktan çıkartır, onları anlamaya yönlendirir.Kırıldığınız anlarda hemen tepki vermek yerine, birkaç dakika durmak, nefes almak, “şu an ne hissettim?” diye sormak bile zihninizi kontrolünü size geri verir.

Çok duygusal olmak bir kusur değildir.

Bu, derin hissedebilen bir kalbin işaretidir.Ama bu kalbin yorulduğu dönemlerde, duyguları taşımak zorlaşır işte tam da o dönemlerde destek almak gerekir. Çünkü bazen kişi kendi duygusal labirentinden çıkamaz; o duyguların içinde yönünü bulmak için bir aynaya ihtiyaç duyar.Siz şu an o aynaya bakıyorsunuz.

Kendinizi suçlamadan, yargılamadan, sadece “ben şu anda iyi hissetmiyorum” diyebilmek bile, iyileşmenin başlangıcıdır.

Zihniniz karışık olabilir ama bu karışıklığın içinde anlam arayışınız çok net.Ve bu arayış, zamanla sizi kendinize yeniden yaklaştıracak.

İsterseniz birlikte bu davranışın altında yatan duygusal kökleri anlayabilir, kontrolü yeniden kazanarak hem kendinizle hem ilişkinizle daha sağlıklı bir bağ kurma sürecinizi başlatabiliriz.

Umarım cevabım sizlere yardımcı olmuştur. Aklınıza takılan soru olursa her zaman benimle iletişime geçebilirsiniz. Sağlıcakla kalınız.

Klinik Psikolog İrem Aşıkkutlu