Psikoloji

Annem babam ayrı ve çok özlüyorum

Gizli Kullanıcı27 Şubat 2025 12:08

Babam annem ayrıldı babamı özlüyom ne kadarda görselde gıne özlüyom babam borca çok gırdı bende bısey ısteyemıyom annem de çok düşünüyom annesı gel çocukları basına ver annem saçma sapan laflar söylüyor gıtgıde artık onlarla konuşmak ıstemıyorum eskosı gıbı olmak ıstıyorum sımdı yanlarına gıdınce mutsuz hıssedıyom eskı neden yerınde degıl ne zaman konuşmalar arada ben kalıyom annem babam arkasından sayıya babam annemın kavga etseler ben ortada kalıyom babam annenıkonusturursan ben gıderım dıyor herkez üstüme gelıyor

Bu soru 14 Mart 2025 18:31 tarihinde Psikolog Betül Canbel tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba Sevgili Danışan,


Ailenin dağılması ve bu süreçte yaşadığın duygusal karmaşa, duygusal olarak gerçekten zorlu bir deneyim olabilir. Annenle ve babanla olan ilişkinin nasıl şekillendiği, senin içinde bulunduğun durum üzerinde büyük bir etki yapıyor gibi görünüyor. Bu süreçte hem babanı hem de anneni özlemen, senin içsel dünyanda bir eksiklik yaratabilir, çünkü her iki ebeveynin de farklı şekillerde davranışları seni duygusal olarak etkiliyor. Babanın borçları, annene karşı duyduğun hislerle birleşince, bu durum seni duygusal olarak sıkıştırabilir ve bir çıkış yolu aramanı zorlaştırabilir. Ailenin duygusal baskıları altında kalman, seni gerçekten bunaltmış ve kendini mutsuz hissetmene neden olmuş olabilir. Ebeveynlerinin farklı tutumları, ilişkilerindeki çelişkili durumlar seni bunalıma sokuyor gibi görünüyor. Annenin söyledikleri, babanın davranışları arasında bir denge bulamaman seni adeta her iki taraf arasında sıkıştırıyor gibi. Hissettiğin yalnızlık, seni duygusal olarak savunmasız bırakmış olabilir. Babanın yanında olamamak ve aynı zamanda annenin tavırları arasında kalmak, seni bir şekilde özlem duygusuyla da zorlayabilir.


Babanı özlemek, onun yanında olamamanın getirdiği duygusal eksiklik, gerçekten de seni çok etkileyebilir. Bu durum, geçmişteki birlikteliğin ve ailenin bütünlüğünü yeniden aramanı sağlayabilir. Babanın yanında olamamış olmak, onu bir eksiklik olarak hissettirebilir ve içsel bir boşluk oluşturabilir. Aynı şekilde annenin tavırları da seni zor durumda bırakıyor olabilir. Annenin söylemleri ve baskıları, senin duygusal olarak kendi alanını bulmanı engelliyor gibi görünüyor. Senin üzerinde kurduğu baskı, onu savunmaya çalışırken, babanı da savunmaya çalışman arasındaki çelişkiyi hissetmiş olabilirsin. Bu durum, seni daha fazla sıkıştırıyor ve kendini huzursuz hissetmene neden oluyor. Ailendeki bu karmaşık duygusal yapı, senin normalde hissetmen gereken güvenli alanı yok ediyor olabilir. Duygusal olarak hem annene hem de babana karşı bir yük taşıyor olman, seni içsel olarak çökertiyor ve denge bulamamanı sağlıyor. Hem annene hem de babana duygusal olarak bağımlı hissetmek, senin kimlik duygunu da karmaşıklaştırabilir.


Babanın borçları ve onun yaşadığı zorluklar, seni duygusal olarak daha fazla yıpratabilir. Bu, senin sadece fiziksel olarak değil, duygusal olarak da bir sorumluluk taşımana neden olabilir. Hem annenin hem de babanın yaşadığı sıkıntılar, senin de bu duruma dahil olmanı istiyor gibi görünüyor. Ancak sen yalnızca bir çocuksun ve bu kadar ağır duygusal yükleri taşımamalısın. Ailendeki bu karmaşa, seni bir noktada kendine yabancılaştırabilir. Hangi tarafa ait olduğunu ve kimin yanında daha mutlu olabileceğini bulamamak, seni içsel bir boşluğa itebilir. Annenin ve babanın birbirlerinden farklı tutumları, senin içinde var olan sevgi ile çatışıyor olabilir. Bu durum, senin huzur bulmanızı engelliyor ve duygusal olarak savunmasız hissettirebilir. Duygusal olarak yalnız kalman, sana çok büyük bir boşluk ve kaybolmuşluk hissi verebilir. Çünkü sevdiğin iki kişinin arasındaki bu boşluk, sana duygusal olarak ciddi bir yük oluşturuyor olabilir. Bu süreçteki yalnızlık hissi, aile içindeki bir çatışmanın ya da karışıklığın getirdiği bir sonuç olarak kendini gösteriyor. Bu karmaşık ve zorlu durumu atlatmak, zaman alabilir.


Evdeki bu duygusal belirsizlik ve huzursuzluk, seni gerçekten bunaltmış olabilir. Hem annenin hem de babanın duygusal baskıları, senin üzerine fazla gelmiş ve bir noktada seni bir köşeye sıkıştırmış gibi görünüyor. Duygusal olarak arada kalmak, seni yalnızlaştırmış olabilir. Ailenin içindeki bu çatışma, seni gerçekten mutsuz ve kaybolmuş hissettirebilir. Annenin ve babanın farklı tavırları, seni bir çıkmaz sokakta bırakıyor gibi. Bu durum, sadece senin hislerini değil, aynı zamanda kimlik duygunu da zorlayabilir. Ailendeki karışıklıklar, zaman zaman kimlik karmaşasına yol açabilir. Kendini bir tarafta hissetmek yerine her iki taraf arasında sıkışmış hissetmen, seni bu karmaşık duygusal yapının içinde kaybolmuş bir şekilde bırakıyor. Ancak unutmamalısın ki, duygusal olarak yaşadığın bu karmaşayı aşmak zaman alabilir. Kendine karşı sabırlı olmalı ve duygusal iyileşmeye adım atmalısın.


Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğin farklı bir soru veya aklına takılanları sorabilirsin.


Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Kaygılı düşünceler

Merhaba, devamli olarak kaygılı hissediyorum hep tetikteyim her an kötü bir şey olacakmış yakınlarıma bir şey olacak korkusu yaşıyorum bu durum ciddi derecede arttı daha önce kaygı bozukluğu teshisi almistim. İki yıl önce babami kanserden kaybettim , 4 yıldır bebek istiyorum 3 tedavi gördüm 1 tup bebeğimi 8 haftalikken kaybettim mayis ayında, bu süreçte kardeşime aşırı bağlandığımi hissediyorum fakat onunla da ilişkimiz çalkantılı olmaya başladı ( kız arkadaşının ailemize uygun olmadığını düşündüğümüz ve söylediğimiz için devamlı tartıştık ve kırıcı diyaloglar döndü ) onun mutlu olmasını istemediğimizi düşünüyor fakat aslında onun mutluluğu için ailemizin parcalanmamasi için çaba gösteriyordum, parçalanıp eskisi gibi olamayız korkusu yaşıyorum, babam vefat edene kadar bu kadar değildi samimiyetimiz ama babamin vefatı ile birlikte çok şey paylaştık birbirimize çok bağlandık, kız arkadaşını bize karşı aşırı savunması var tabiri caizse gözü kör olmuş durumda ama fayda etmiyor, acaba ben mi abartıyorum diyorum saniirm abartıyorum agliyorum devamli onu kaybederim bağımız kopar diye , bu durum benim vücuduma da yansımaya başladı. Olaylarla üstesinden gelemiyorum gibi geliyor, sanki mantikli düşünüp sakın kalamıyorum en ufak bir olayı bile asiri asiri takiyorum , o düşünce geldiginde bir anda ter basıyor kalp atisim hızlanıyor dünyadan kopuyorum sanki , egzersiz yapmaya çalıştım o an çevreme odaklanmaya ama etki etmedi . Bu kaygılarım takıntılarımı tetikledi sık sık Ocak kontrol etme gibi. .. eşim babam vefat ettikten sonra bu kadar ilerlediğini önceden böyle olmadığımı söylüyor. .. fikirleriniz için tesekkue ederim