Annem babam kardeşlerimi sevmiyor

Merhaba Sevgili Danışanım,

Sorduğun soru oldukça önemli ve senin hem vicdanlı hem de empati yönü güçlü biri olduğunu gösteriyor. Aile içinde hissedilen duygular bazen çok karışık olabilir. Sevildiğini bilmek güzelken, aynı zamanda bu sevginin haksızlığa neden olduğunu düşündüğünde, bu sevgi sana huzur vermek yerine suçluluk, gerginlik ya da kaygı gibi duygular da yaşatabiliyor. Bu çok anlaşılır bir durum.

Anne ve babanın sevgisini reddetmek istemen, aslında sevgisizlik değil, adalet arayışının bir yansıması. Onların sana gösterdiği ilgi ve imkanın, kardeşlerine gösterilmediğini düşündüğünde içten içe “Neden sadece bana bu kadar veriliyor?” diye bir vicdani sorgulama yaşıyor olabilirsin. Bu senin duyarlı ve kardeşlerinle olan bağını önemseyen biri olduğunu gösteriyor. Ancak burada fark etmen gereken şey şu: Bu sevgiyi sen seçmedin, bu tercih anne babana ait. Yani senin suçun ya da hatan değil.

Bazen aile büyükleri, farkında olmadan bir çocuğa daha fazla ilgi gösterebilirler. Bu çocuğun daha özel olması anlamına gelmez, sadece o anki ihtiyaçlara ya da duygusal yakınlığa göre şekillenen bir durum olabilir. Belki senin onlara gösterdiğin ilgi, belki karakterinin onlara yakın gelmesi ya da başka sebepler... Ama bu, diğer kardeşlerini sevmedikleri anlamına gelmez. Ailedeki sevgiler eşit olsa bile gösterme biçimi ve ilgi her çocuğa göre farklı olabilir. Tıpkı her çocuğun kendine özel ihtiyaçları olması gibi.

“Ya bana kinlenirlerse, ya bana öfke duyarlar mı?” gibi düşünceler, senin kardeşlerinle bağını korumak istediğini gösteriyor. Bu noktada yapabileceğin en sağlıklı şeylerden biri onlarla şeffaf ve samimi ilişkiler kurmak. Eğer güvendiğin bir kardeşinle aranda bu konuda açık bir konuşma yapabilirsen (örneğin, "Ben fark ediyorum, annem babam bazen bana daha fazla ilgi gösteriyor gibi oluyor, ben bunun adil olmadığını düşündüğüm oluyor, sen ne hissediyorsun?” gibi), hem empati kurabilir hem de ilişkini daha derinleştirebilirsin.

Sen anne babanın sevgisini geri çevirmek yerine, bu sevgiyi paylaşan biri olabilirsin. Bu, sahip olduğun imkanları ya da sevgiyi kardeşlerinle paylaşmak, onlarla zaman geçirmek, onların ihtiyaçlarını gözetmek olabilir. Bu hem seni rahatlatır hem de ailen içinde görünmez bir denge kurar.

Ayrıca, ailenle de bu konuyu kırmadan, yargılamadan ama duygularını ifade ederek paylaşabilirsin. “Bazen bana çok değer veriyorsunuz ama bu durum diğer kardeşlerimle aramda sorun olur diye endişeleniyorum, sizin niyetiniz bu olmasa da eşit hissetmelerini isterim” gibi ifadeler bu konunun farkına varmaları için bir başlangıç olabilir.

Bu kadar genç yaşta böyle incelikli düşünceler taşıyor olman, çok olgun ve duyarlı bir iç dünyan olduğunu gösteriyor. Ancak unutma, sevilmeyi hak etmek, başka birinin sevgisinden çalmak anlamına gelmez. İçinde bulunduğun durum seni suçlu değil, sevgiye dair farkındalığı olan biri yapar. Aklına takılan bir nokta olursa tekrar soru oluşturabilirsin.

Sevgilerimle💜

Psikolog İrem Gülsün Zengin