Psikoloji

Annem öldü çok yalnızım

Gizli Kullanıcı29 Eylül 2024 22:45

Annem 3 yıl önce öldü babam tekrardan evlendi. Ben bu süreçte işlere girdim tutunmaya çalıştım sürekli ama mutsuzluğum hiç geçmedi. 5 ay önce de başka bir şehre atandım tek başıma duruyorum ama çok yalnızlık çekiyorum iş yerinde yasitim kimse yok dışarı çıkıp gezebilecegim 1 kişi bile yok surekli annemi düşünüyorum hayatta olsaydı ne kadar mutlu olacağımı çünkü aramızda çok güçlü bağ vardı arkadaşım kardeşim her şeyimdi. O gidince benim de her şeyim gitmiş gibi oldu şuan ne yapıcam bilmiyorum tutunacak bir şey bulamıyorum ve insanın bu acı ile nasıl yaşayacağını da bilmiyorum.

Bu soru 30 Eylül 2024 09:06 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar, vefat eden bir insanın ardından yaşama kaldığı yerden devam etmek zordur, hele ki bu insan bahsettiğiniz gibi yaşamınızda birçok rolü olan annenizse. O yüzden şu an yaşadığınız hisler oldukça normal, bu hislerle başa çıkmanın da zorlayıcı olabileceğini anlayabiliyorum. Şu anda yas döneminin içerisindesiniz ve anladığım kadarıyla destekçilerinizden de uzaktasınız. Size içinde bulunduğunuz dönemi daha iyi anlamanıza ve sizi zorlayan duygularınızla neler yapabileceğinizden bahsetmek istiyorum;

Öncelikle evet bu bir yas ve yasın evreleri vardır, şu anda kabullenme evresinde olabilirsiniz ama bu sizin tamamen bu durumla başa çıkabileceğiniz anlamına gelmez. İnsanlardan artık yoluna devam etmelisin gibi söylemler duyabilirsiniz, annenizi geride bırakmanız gerekmiyor, bu uzamış bir yas süreci de değil, annenizin şu anda yaşamınıza dahil olduğunu düşünmeniz sizi iyi hissettirecektir, unutmak zorunda değilsiniz, beden bütünlüğü bu dünyanın içinde olmayabilir ancak anılarıyla sizde yaşamaya devam edecektir.

Yas sürecinde kişinin kendine ve dünyaya karşı olumsuz düşünceleri vardır, oysa insan bir başkasıyla yaşamak ve iyileşmeye meyillidir. Size bu süreçte iyi gelen insanlarla daha çok iletişimde kalın. Uzakta olmaları sizi desteklemelerine engel değildir. Destekleyici kişilerinize sarılın.

Şu anda yaşamınızın olumlu tarafları nelerdir ? İçinde bulunduğunuz durumda her şeyin karanlık ve eksik olduğunu düşünebilirsiniz, bu gerçeği yansıtmamakla birlikte sizi oldukça aşağıya çekecektir. Bu işiniz olabilir, iyi yaptığınız hobiler ve işler, buralara odaklanmaya çalışın.

Yeni tanıştığınız insanlara şans verin, onlarla daha çok iletişimde kalmaya çalışın, bulunduğunuz ortamda yaşı sizden büyük olsa da konuşabileceğiniz konular elbet olacaktır, gerçekten iletişim kurmakta zorlandığınız kişiler de olabilir, size iyi geleceğini düşündüğünüz kişilerle vakit geçirmeye çalışın.

Size Zeynep Selvili’nin podcastlerini dinlemenizi öneririm, ölüm ve yas üzerine içinizi ısıtacak konuşmaları eminim size iyi gelecektir, ölüm yaşamın bir parçası ancak kapımıza geldiğinde ve sevdiklerimizden birini yanına aldığında bunu kabullenmekte güçlük çekebiliriz, içinde bulunduğunuz durumdan kaynaklı başa çıkamayacağınızı düşünüyor ve günlük işlevselliğinizi koruyamıyorsanız mutlaka terapi almanızı öneririm, terapi iyileştirir.

sevgiler.

Yorumlar

Gizli Kullanıcı

Cevabınız için teşekkür ederim. Söylediklerinizi dikkate alıcam. Evet destekçilerim uzak ama tek babam var kardeşim falan da yok yakın olsak dahi aynı duylardan kurtulamadım çünkü ne zaman sıkıntılarımdan bahsetmeye çalışsam pek yardımcı olmuyor ve sinirlenmeye başlıyor. İş yerindekilere gelecek olursak onlarla da sohbet ediyorum ama herkesin bir koşuşturması ailesi var herkes kendi dünyasında ve benim dünyam daha da yalnız gözüküyor. Sanırım psikolojik destek almam gerekiyor çünkü bu şekilde yaşamak gerçekten çok zor

30 Eylül 2024 18:19

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Sayı sayma takıntımı nasıl aşarım?

Herşeyi sayı sayarak yapıyorum kötü düşünceler geliyor aklıma bu takıntıları yapmazsam bir şey olacak korkusu oluyor kendimi bu yüzden kötü hissediyorum misal kapatırken telefonda Biriyle konuşmuyorum Daha doğrusu konuştuğumda da görüşürüz öyle 4 sefer falan arayıp görüşürüz diye dört kez söylüyorum her birinde 4 kez söylüyorum Yani bu yüzden kimseyle konuşamıyorum kimseye mesaj atamıyorum sayı saymaktan dolayı Yani bu sayı saymayı yapmayınca da böyle bir şey yapmadım mı içim çok kötü oluyor İçim sıkılıyor Yani rahatlayamıyorum başım ağrılar giriyor bir şey olacak korkusu oluyor yani bu yüzden her şey sayı sayarak yapıyorum yani sayıda değişik sayı ya şimdi 4 kez sayıyorum bu 4 kezi 4 defa yapıyorum 1 2 3 41 23 4 1 2 3 4 1 2 3 4 böyle yapıyorum yani 4 sefer tekrarlıyorum bazen sayıyı unutuyorum yani tekrarladığım böyle unutabiliyorum o yüzden tekrar başlıyorum tekrar başlıyorum Yani bu böyle devam ediyor daha çok artıyor her şeyi sayıyorum ya mesela yürürken bazen böyle yürürken takılıyorum yani duruyorum sayıyorum Bir ileri olarak 4 kez sayıyorum sonra devam ediyorum bir şeylere fotoğrafını çekme gereği duyuyorum yani sadece dışarıda plakaları falan okuma gereği duyuyorum fotoğrafını çekme gereği duyuyorum Sonra misafir biri geldiğinde ses kaydı kaydediyorum Telefonda falan konuştum da Ses kaydediyorum yani Yoksa rahat edemiyorum Yani ne yapacağım bilmiyorum ilaç kullanıyorum aslında ama çok oluyor yani raporlu önceden beri ben doktora gideceğim de gitmedim ne yapabilirim yani galiba bana obsesi okb oluyor tahminim bunlar yani hep böyle kötü kötü düşünceler geliyor kötü düşünceler derken ölüm gibi birine bir şey olacak ya şunu bu takıntım yapmasam birine bir şey oldu ha olacak böyle korku oluyor yani işte böyle birine karşı kötü düşünce geçiyor işte öl geber işte İyi olmuş şöyle olmuş böyle olmuş ama ondan sonra ben Tövbe tövbe demeye başlıyorum bir şey Amin dediğimde sayı sayıyorum Yani mesela 4 kez amin diyorum yani bir şey kötü düşünce geldiğinde falan birine karşı bir düşünceye de o yani kötüsü söz gibi yani öyle geber işte İyi olmuş falan filan Bunu o kişiye söyleme gereği duyuyorum yoksa bir şey olacak korkusu oluyor ve tövbe tövbe demeye başlıyorum bu kişiye söyledikten sonra bir de o kişiye de tövbe tövbe söyletme gereğinde bulunuyorum böyle yani