annemin başka biriyle yazışmalarını yakaladım ne yapmaylıyım?

Öncelikle merhabalar,

Paylaştıklarınızdan sizi anladığımı belirtmek istiyorum. Böyle bir gerçeğe tanık olmak ve bunun annenizle ilgili olması, insanın iç dünyasını gerçekten derinden sarsabilir. Bir anne çoğu zaman güvenin, sevginin ve ait olma hissinin temelini oluşturur. Bu alan sarsıldığında sadece güven değil, kişinin içsel dengesi, aile algısı ve duygusal temeli de zorlanır. Şu an yaşadığınız öfke, hayal kırıklığı, suçluluk, özlem, kafa karışıklığı gibi duygular travmatik bir çatışmanın doğal parçalarıdır. Bir yanınız ona sarılmak, yakın olmak isterken; diğer yanınız yaralı, kırgın ve korunmak istiyor. Bu ikilik yorucudur ve beden ile zihin bu yükü taşırken zorlanabilir. Hissettiğiniz hiçbir duygu yanlış değil; tam aksine yaşadığınız durumun ağırlığına dair çok anlaşılır tepkiler.

Burada hatırlamanız gereken en önemli nokta aslında şu: Bu yaşananların sorumlusu siz değilsiniz. Bir çocuğun görevi ebeveyn davranışlarını gizlemek, taşımak veya düzeltmek değildir. Ancak siz, farkında olmadan, aile içinde duygusal bir yükü taşımak zorunda bırakılmışsınız. Annenizle ilgili öğrendiğiniz bu gerçek sizi olması gereken konumdan çıkarıp bir anda koruyan, düşünen, çözüm üretmeye çalışan yetişkin rolüne itmiş. Bu yüzden zaman zaman suçluluk hissetmeniz, ne yapmanız gerektiğini bilememeniz, ağlamanız çok doğal. Bunlar güçsüzlük değil; duygusal hassasiyetinizin, vicdanınızın ve değerlerinizin bir göstergesidir.

Annenizin inkâr etmesi, durumu küçümsemesi ya da “seni test ettim” gibi ifadeler kullanması da ayrı bir yaralanma yaratır. Çünkü bu sadece olayı değil, sizin gerçeği görme ve hissetme hakkınızı da zedeler. Böyle anlarda insan kendi duygularından bile şüphe edebilir. Oysa siz yaşadığınız şeye tanıklık ettiniz ve duygularınız gerçek. Bu nedenle kendinizi bu süreçte suçlamak sizi daha çok etkileyecektir.

Şu an çözüm üretmek zorunda değilsiniz. Önceliğiniz kendinizin duygusal bütünlüğünüzü korumak olmalı. Hazır hissetmiyorsanız konuşmamak, mesafe koymak, zaman istemek çok doğal. Bazen sessizlik korur, bazen mesafe şifa olur. Bu süreçte duygularınızı güvenilir biriyle paylaşmanız bir terapist ya da güvendiğiniz bir yetişkin yükünüzü hafifletebilir. Siz bu durumun içinde bile değerlerinizi koruyan, yüzleşme cesareti gösteren ve duygusunu sahiplenen birisiniz. Bu aslında büyük bir güç. Kendinize karşı nazik olun; kalbiniz bu durumdan dolayı kırıldı ve iyileşmesi için zamana, güvene ve şefkate ihtiyaç var.

Sevgilerimle,

Uzman Klinik Psikolog Aslı Soylu