Aile

Annemle soğuk gibiyim ona sarılamıyorum

Gizli Kullanıcı6 Ağustos 2024 11:33

Yaşım 28 bende anneyim

ben küçükken annem erkek kardeşime çok sarılıp öperdi beni ise hiç ben “anne bana böyle sarılmıyorsun “ dediğimde danada git baban sarılsın derdi ben ağlayarak odadan ayrılırdım. Şimdi annemi sevemiyorum beni hiç gönülden öpmedi sarılmadı bana onu sevemiyorum sanki çocuğuma karşı çok ilgiliyim. Birde annem. Ben ne zaman evi toplasam onun isteklerini yapsam o zaman bile ya öperdi ya öpmezdi. Hala aklıma gelince ağlıyorum. Beni annem hep koşullu sevdi sanki yada hiç sevmedi bu yüzden bir tarafım hep sevgiye aç gibi elimdeyse hep daha fazla ilgi şefkat bekliyorum belki annemden yana çok eksik olduğum için mi ? Babam çok ilgiliydi her gün öpüp şaşırdı bana hiç kalbimi kırmadı. Ama anneme ne zaman bişey desem sevgi istesem evlendiğin insanlar daha çok sever hadi ben sevemedim deyip bağırıp çağırıp kalbimi kırardı ben annemi sevemiyorum.

Bu soru 6 Ağustos 2024 22:44 tarihinde Psikolog Başak Alasya tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan,


Bahsettiğiniz duygu fiziksel acıyla eşdeğer bir acı verir insana, sevilmediğini düşünmek... Biz sevmeyi anne ve babamızın sevgisinden öğreniriz diğer tüm duygular gibi. Dolayısıyla annesinden sevgi görmediğini hissetmek kişinin bir yanının eksik olduğunu hissetmesine neden olabilir bu yüzden de hayatın içinde bu eksiği tamamlamak istiyor olabilir. Fakat tüm bunların genelinde kişinin potansiyel tüm sevgisi aslında kendisinin içindedir bunu gördüğümüzde huzurlu bir yaşamın kapısını aralamış oluruz.


Anne veya babasından ilgi ve sevgi göremeyen bir çocuk yetişkinlik döneminde bundan yana eksiklik hissedebilir ve şikayette bulunabilir bu oldukça doğaldır. Fakat burada sevgisizlik ten ziyade sevgiyi gösterme biçimine dikkat çekmek istiyorum. Herkesin bir sevgi dili vardır, bu dile göre sevgisini gösterir ve sevgi görmek ister. Örneğin sarılmak, öpmek, seni seviyorum demek ya da hediye almak... Üstelik her ebeveyn her çocuk için farklı bir sevgi dili geliştirir çünkü her çocuk birbirinden farklıdır. Annenizin size sevgisini gösterme biçimi üzerine konuşalım mı şimdi biraz?


Herkesin sevgiyi öğrendiğini biliyoruz. Peki anneniz sevmeyi kimden öğrendi? Onun sevgi dili neydi? Erkek kardeşinizi severken beden dilini kullanmış peki size olan sevgisini nasıl göstermiş olabilir ya da göstermediyse veyahut gösteremediyse bunun ardında olan sebep ne olabilir? Annenizle size olan gebeliği hakkında hiç konuştunuz mu? Sağlıklı bir gebelik miydi, o süreçte yaşadıkları olumsuz bir olay olmuş mu? Sürpriz mi planlı bir gebelik miydi? Lohusalık ve doğum hakkında neler biliyorsunuz? Çocukluk döneminizde yaşanılan olumsuz bir olay var mı? Annenizin annesiyle arasındaki ilişki nasıldı? Annenizin hayatındaki kadın rolleriyle arası nasıldır? Tüm bu soruların ardında mutlaka bu sevginin gösterilememe nedenlerinden biri olmalı. Siz de bir annesiniz ve içinizdeki sevgiyi eminim hiçbir cihaz ölçemeye yetmez, sizce gerçekten annenizin sizi sevmemesi mümkün olabilir mi? Bu sorulara cevap bulduktan sonra düzenli bir aile danışmanlığı almak size, annenize ve aranızdaki ilişkiye iyi gelebilir. Sevgilerimle...


Psk. Başak Alasya Kaya

Yorumlar

Gizli Kullanıcı

Dedikleriniz çok doğru ama bende bir anneyim ben evlatlarıma öyle yapmıyorum birine sarılmayı biliyorken diğerine git baban sarılsın demiyorum. Annem erkek kardeşimi hep çok sevdi

Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

Sevgilim Romantik Değil Ne Yapmalıyım?

Sevgilime eskisi gibi yakın hissedemiyorum. 1,5 yıldır birlikteyiz ve çok düz biri. Bu durumu onunla konuşmuştuk, halledeceğini romantik olacağını söylemişti. Ama hala beklentilerimin içinde kayboluyorum.Geçen yıl doğum günümü kutlamadı, bu yıl kutladık ama kendimi o kadar kastım ki bekleti içine girmemek hüsrana uğramamak için. Kutlamasına sanırım bu yüzden mutlu olamadım. Aslında her ilişkide olması gereken basit şeyleri istiyorum. 1 dal çiçek , ufak basit görünce aklıma sen geldin hediyeleri, bir çikolata gibi gerçekten çok basit şeyler. Bu arada çiçekleri buket olarak satın almasını da talep etmiyorum. Yerden kopartıp getirse bile benim için yeterli. Yıldönümümüz de sadece bi buket çiçek aldım, keşke ufak bi pasta da yeseydik ,mum üfleyip guzel bir yazı yazsaydık dedim. Yetersiz hissettiriyordu dedi. Bekledim bende. Öyle de bahar dönemi geldi. Etrafa cicekler ne guzeller sende koparsana dedim , bakiyorum etrafa hic denk gelmiyor dedi. Bir de bu doğum günüm de çiçek gönderdi. Istese yapabilir , atıştırabilir , sorabilir ama istemiyor yada bana değmez olarak düşünüyor. Uzun süredir bu duygularla boğuluyorum ve uzaklaşmaya başladım. Farkında problem olduğunun anlattığım da beni anlayacağını hiç düşünmüyorum daha doğrusu değişebileceğine dair inancım kalmadı. Içten içe çürüyor gibi hissediyorum. Ayrılmak istemiyorum ama bu şekilde mutlu de hissetmiyorum.Sinavimiz vardi bu yuzden bunları onunla konuşamadım. Benim sınavlarım bitti 2 hafta sonra onun tekrar sınavı var. Hiçbir şey yokmuş gibi davranmaya çalışıyorum ama olmuyor. Bekliyorum , ben bekledikçe daha çok daraltıyor beni. Biraz kendi halimde kalmak istiyorum dedim. Yorgunum biraz kendimi dinleyeyim diye rica ettim ama 2 gün sonra tekrar, enerjini yükselt böyle gelme bana diyor.Sorunları söylemek istiyorum fakat alacağım cevaplardan da korkuyorum olumsuz konuşursa eğer, ters olacak ve bitecek ilişkimiz. Ve 2 hafta sonraki sınavına bu ister istemez etkileyecek. Bazı zamanlar ise acaba abartıyor muyum diye düşünüyorum. Herkes böyle olamaz. Kabul et kendini törpüle diyorum. Ama mutlu olamiyorum bu şekilde de. Üzerim de çok ağır bir yük varmış gibi hissediyorum. Ve ne yapmam gerekiyor bilmiyorum.