Aile

Annemle soğuk gibiyim ona sarılamıyorum

Gizli Kullanıcı6 Ağustos 2024 11:33

Yaşım 28 bende anneyim

ben küçükken annem erkek kardeşime çok sarılıp öperdi beni ise hiç ben “anne bana böyle sarılmıyorsun “ dediğimde danada git baban sarılsın derdi ben ağlayarak odadan ayrılırdım. Şimdi annemi sevemiyorum beni hiç gönülden öpmedi sarılmadı bana onu sevemiyorum sanki çocuğuma karşı çok ilgiliyim. Birde annem. Ben ne zaman evi toplasam onun isteklerini yapsam o zaman bile ya öperdi ya öpmezdi. Hala aklıma gelince ağlıyorum. Beni annem hep koşullu sevdi sanki yada hiç sevmedi bu yüzden bir tarafım hep sevgiye aç gibi elimdeyse hep daha fazla ilgi şefkat bekliyorum belki annemden yana çok eksik olduğum için mi ? Babam çok ilgiliydi her gün öpüp şaşırdı bana hiç kalbimi kırmadı. Ama anneme ne zaman bişey desem sevgi istesem evlendiğin insanlar daha çok sever hadi ben sevemedim deyip bağırıp çağırıp kalbimi kırardı ben annemi sevemiyorum.

Bu soru 6 Ağustos 2024 22:44 tarihinde Psikolog Başak Alasya tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan,


Bahsettiğiniz duygu fiziksel acıyla eşdeğer bir acı verir insana, sevilmediğini düşünmek... Biz sevmeyi anne ve babamızın sevgisinden öğreniriz diğer tüm duygular gibi. Dolayısıyla annesinden sevgi görmediğini hissetmek kişinin bir yanının eksik olduğunu hissetmesine neden olabilir bu yüzden de hayatın içinde bu eksiği tamamlamak istiyor olabilir. Fakat tüm bunların genelinde kişinin potansiyel tüm sevgisi aslında kendisinin içindedir bunu gördüğümüzde huzurlu bir yaşamın kapısını aralamış oluruz.


Anne veya babasından ilgi ve sevgi göremeyen bir çocuk yetişkinlik döneminde bundan yana eksiklik hissedebilir ve şikayette bulunabilir bu oldukça doğaldır. Fakat burada sevgisizlik ten ziyade sevgiyi gösterme biçimine dikkat çekmek istiyorum. Herkesin bir sevgi dili vardır, bu dile göre sevgisini gösterir ve sevgi görmek ister. Örneğin sarılmak, öpmek, seni seviyorum demek ya da hediye almak... Üstelik her ebeveyn her çocuk için farklı bir sevgi dili geliştirir çünkü her çocuk birbirinden farklıdır. Annenizin size sevgisini gösterme biçimi üzerine konuşalım mı şimdi biraz?


Herkesin sevgiyi öğrendiğini biliyoruz. Peki anneniz sevmeyi kimden öğrendi? Onun sevgi dili neydi? Erkek kardeşinizi severken beden dilini kullanmış peki size olan sevgisini nasıl göstermiş olabilir ya da göstermediyse veyahut gösteremediyse bunun ardında olan sebep ne olabilir? Annenizle size olan gebeliği hakkında hiç konuştunuz mu? Sağlıklı bir gebelik miydi, o süreçte yaşadıkları olumsuz bir olay olmuş mu? Sürpriz mi planlı bir gebelik miydi? Lohusalık ve doğum hakkında neler biliyorsunuz? Çocukluk döneminizde yaşanılan olumsuz bir olay var mı? Annenizin annesiyle arasındaki ilişki nasıldı? Annenizin hayatındaki kadın rolleriyle arası nasıldır? Tüm bu soruların ardında mutlaka bu sevginin gösterilememe nedenlerinden biri olmalı. Siz de bir annesiniz ve içinizdeki sevgiyi eminim hiçbir cihaz ölçemeye yetmez, sizce gerçekten annenizin sizi sevmemesi mümkün olabilir mi? Bu sorulara cevap bulduktan sonra düzenli bir aile danışmanlığı almak size, annenize ve aranızdaki ilişkiye iyi gelebilir. Sevgilerimle...


Psk. Başak Alasya Kaya

Yorumlar

Gizli Kullanıcı

Dedikleriniz çok doğru ama bende bir anneyim ben evlatlarıma öyle yapmıyorum birine sarılmayı biliyorken diğerine git baban sarılsın demiyorum. Annem erkek kardeşimi hep çok sevdi

9 Ağustos 2024 10:06

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Eşimle olan kavgalarımda hata mı yapıyorum?

Merhaba ismim fatma, 28 yaşındayım. 3 yıllık evliyim. 2 yaşında bir kızım var. Eşimle evlendiğimizden beri bana karşı yalanları ve ailesine karşı beni korumadığı için büyük kavgalar ediyoruz. Her kavgamız onun bana bu tür yanlışları yüzünden çıkıyor. Ben ona hiç yalan söylemedim ve hep arkasında duruyorum. Ama kötü bir yanım var ben çoğu kavgada eşimi evden kovuyorum, sonra bir şekilde barışıyoruz, ikimizde evliliğimiz boyunca çok bedel ödedik, maddi manevi çok fazla sorun yaşadık ama hep el ele verip ayağa kalktık. Aslında çok güçlü bi bağımız var. Eşim çoğu hatasını huyunu düzeltti ama 3 gün önce bi escort'u aramış olduğunu yakaladım ve telefon çalar çalmaz pişman olup kapattığını söyledi. O an beynimden vurulmuşa döndüm ve "bunu silmeyi unutmuşsun kesin başka zamanda aramışssındır" dedim. "Bi an şeytana uydum ama konuşmadım gitmedim, telefonu hemen kapatıp kendime kızdım" dedi. Ben o an ki şok ile yine evden kovdum dinlemedim bile. Sonra bana 15 dk boyunca mesaj attı, yapmadığını ve konuşmadığını yazdı hep. O gece cevap vermedim ama sabah ona içimi döktüm " Bana bunu nasıl yaparsın" diye sorguladım. Ama o kendini kanıtlamaya bile çalışmadan "sana yapmadım dedim beni dinlemedin, evet aradım ama anında pişman olup o açmadan kapattım, bana inanmıyosan itimat etmiyorsan boşanalım sıkıldım kovulmaktan" dedi ve ben sonradan yapmadığına inandım ama o benden vazgeçmişti. "Boşanalım böyle evlilik olmaz, hem seni hem kendimi yıprattım" dedi sürekli. Ben daha o arama kaydını , gördüğümü sindirememişken onun vazgeçmesi beni derinden yaraladı. Kovduğum için pişman oldum gururuna dokunmuş dedim konuşmaya çağırdım. "Ben bi hata yapıyodum haramdan döndüm ama sen beni kovarken ben o kapıdan son kez çıktım. Sana hiç ihanet etmedim seni çok seviyorum ama bi daha kovulduğum yere dönmicem, hep aynı şeyleri yaşıyoruz ben hep hata yapıyorum "dedi. Ve ben gururumu ayaklar altına alıp " sana güveniyorum bir daha kovmıcam yuvamızı bozmayalım çocuğumuz eksik büyümesin "dedim. 1 saat boyunca kararlı olduğunu boşanmak istediğini söyledi ve ben onu kırdığımı düşünüp özür diledim defalarca. Söylemeye utanıyorum ama yalvardım yuvamızı bozmayalım çocuğumuza yazık diye. En son" tamam 1 hafta boyunca gerçekten düşün, kararın değişmezse ben de boşanmaya ikna olucam " dedim ve kabul etti. Biliyorum o suçlu, her kavgamız ondan dolayı çıktı ama benim tek hatam her kavgada onu evden kovmak oldu. Sizce ne yapmalıyım? Yalvardığım, kendimi o duruma düşürdüğüm için çok utanıyorum. Sizce hata mı yapıyorum? Ben onsuz bi hayat düşünemiyorum bile. Evet çok hata yapıyor ama birbirimizi çok seviyoruz. İçimde sürekli ya kendimi ya onu suçluyorum , kafam çok karışık. Lütfen bana yardımcı olun çünkü ben hiç mantıklı düşünemiyorum.