Aşık edende oydu canımı yakanda...

Merhabalar,

Yaşadıklarınızı paylaştığınız için teşekkür ederim çok anlaşılır ve çok hisli bir yerden geldiğini okurken anladım. Anlattıklarınızda çok yoğun duygular, umutlar, hayal kırıklıkları ve kafa karışıklığı olduğunu görüyorum. Bu tür bir süreçte bu kadar karmaşık hissetmeniz, hatta zaman zaman dayanamayacak gibi hissetmeniz son derece anlaşılır bir durum. Çünkü aşk duygusu insanın hem çok güçlü bağlar hissetmesine hem de hayal kırıklığı yaşadığında çok acı çekmesine yol açabilir.

Bahsettiğiniz kişiyle yaşadığınız süreçte umut verici işaretler almış olmanız, onun bakışları, size verdiği tepkiler, sosyal medyadaki etkileşimleriniz sizde doğal olarak bir yakınlaşma ve karşılık bulma beklentisi oluşturmuş. Bu beklenti bir anda engellenme ve sert bir iletişim tarzıyla karşılanınca yaşadığınız duygusal sarsıntı oldukça güçlü olmuş. Bu durumda aklınıza “Neden böyle yaptı?”, “Benim bir hatam mı oldu?” gibi sorular gelmesi ve sürekli bu konu üzerinde düşünmeniz de çok doğal.

Şunu bilmenizi isterim ki; bir insanın size yönelik duyguları, sizin değerinizin ya da sevilmeye layık olup olmadığınızın göstergesi değildir. Onun tutumu ve söyledikleri, daha çok onun içinde bulunduğu duygusal durumla, ilişkilerden ne beklediğiyle ve kendi hazır bulunuşluğu ile ilgilidir. Bazen insanlar kendi sınırlarını ya da hislerini ifade ederken kırıcı olabilirler, bu da karşımızdaki kişinin değerini değil, iletişim kurma biçimini yansıtır.

Siz şu anda hem aşık olmanın verdiği yoğun duyguyu hem de reddedilmenin acısını aynı anda yaşıyorsunuz. Bu iki duygunun bir arada olması gerçekten çok zorlayıcı olabilir. Böyle zamanlarda insanın aklı sık sık “Onu pişman ettirsem mi?”, “Bana geri dönsün istiyorum.” gibi düşüncelerle dolabilir. Bu da aslında beynimizin acı çekerken bir çözüm bulma çabasıdır. Ancak şunu da unutmamak önemli: Bir başkasının duygularını değiştirmek ya da kararlarını yönlendirmek bizim elimizde değildir. Biz sadece kendi hislerimizi, kendi iyileşme sürecimizi yönetebiliriz.

Şu anda hissettiğiniz bu yoğun acı, zamanla azalacak. Şu anda size “unutursun” denildiğinde bunun imkânsız gibi gelmesi çok normal çünkü bağlandığınız birini bırakmak kolay değildir. Ancak kendi duygularınızı kabul etmek, bu acıyı yaşamanıza izin vermek ve yavaş yavaş kendinize odaklanmak iyileşmenize yardımcı olacaktır.

Birkaç önerim olabilir:

1. Duygularınızı bastırmaya çalışmak yerine yazmak, resim yapmak ya da güvendiğiniz bir kişiyle paylaşmak, bu sürecin yükünü hafifletebilir.
2. Kendinize “Ben bu durumda neye ihtiyacım var?”, “Kendi iyiliğim için şimdi ne yapabilirim?” diye sormak, odağınızı size döndürmenize yardımcı olabilir.
3. Onu pişman ettirme ya da size aşık olmasını sağlama düşüncesi, şu anda anlaşılır ama uzun vadede sizi daha çok yıpratabilir. Bunun yerine kendi hayatınızı güçlendirmeye, sizin için anlamlı olan şeylere odaklanmak daha sağlıklı olacaktır.

Unutmayın, sizin değerinizi belirleyen şey bir başkasının sizin hakkınızda ne hissettiği değil, sizin kim olduğunuzdur. Şu anda kendinizi çok yalnız hissetseniz de bu süreç bir gün daha farklı hissedeceğiniz bir noktaya evrilecek. Bazen birilerini çok severiz ve bizi aynı şekilde sevmelerini bekleriz ki bu çok insani çok güzel bir istektir. Ama bizlerde her zaman insanları onların bizi sevdiği gibi sevemeyiz çoğu zaman. Karşınızdaki insanı anlattıklarınıza göre biraz da kaçıngan olarak yorumluyorum. Kendinize öncelikle şu soruyu sorabilirsiniz kaçıngan biriyle ne kadar mutlu olabilirdim. Ve şunu eklemek isterim ki bazen o kişiyi unutmak kendi hayatınıza odaklanmak ve kendinizle mutlu olabilmek karşınızdaki insanı en pişman edebilceğiniz şekildir. Hislerinizi çok iyi anlıyorum, kırıldığınız yerden kırılmasını istiyorsunuz belki de ama sizi bu şekilde kıran birini duygularınızı görmezden gelen birini siz tekrar hayatınıza alabilir misiniz, kendinizle mutlu olabildikten sonra bu cevabın hayır olacağını söyleyebilirim size. Bazen bir ilişkiyi bitirmek birini kaybetmek gibidir. Bir yas sürecinden geçeriz. Hayattadır ama artık sizin hayatınızda değildir. Buda bu kişi için yas tutmamız demektir. Şuan belki ilk zamanlarındasınız; inkar, öfke, belki biraz depresyonda hissediyorsunuz ama bu sürecin sonunda her zaman kabullenme vardır.

Eğer bu duygular giderek daha zorlayıcı hale gelirse, bir psikologla yüz yüze görüşmek, bu süreci daha sağlıklı şekilde atlatmanıza yardımcı olabilir. Eklemek istedikleriniz varsa cevaplamak için burdayım

Klinik Psikolog Elif Kızılkaya